آفتاب

٣-
آفتاب

١٩١ آفتاب، زمين و
ساختمان و چيزهايي كه مانند درب و پنجره در
ساختمان به كار برده شده و همچنين ميخي را كه به
ديوار كوبيده‏اند و جزو ساختمان حساب مي‏شود، با
شش شرط پاك مي‏كند: اول: آنكه چيز نجس به طوري تر
باشد كه اگر چيز ديگري به آن برسد تر شود. پس اگر
خشك باشد، بايد به وسيله‏اي آن را تر كنند تا
آفتاب خشك كند. دوم: آنكه اگر عين نجاست در آن چيز
باشد، پيش از تابيدن آفتاب، آن را برطرف كنند.
سوم: آنكه چيزي از تابيدن آفتاب جلوگيري نكند. پس
اگر آفتاب از پشت پرده يا ابر و مانند اينها بتابد
و چيز نجس را خشك كند، آن چيز پاك نمي‏شود. ولي
اگر ابر به قدري نازك باشد كه از تابيدن آفتاب
جلوگيري نكند، اشكال ندارد. چهارم: آنكه آفتاب به
تنهايي چيز نجس را خشك كند. پس اگر مثلا چيز نجس
به واسطه باد و آفتاب خشك شود، پاك نمي‏گردد، ولي
اگر باد به قدري كم باشد، كه نگويند به خشك شدن
چيز نجس كمك كرده، اشكال ندارد. پنجم: آنكه آفتاب
مقداري از بنا و ساختمان را كه نجاست به‏آن فرو
رفته، يك مرتبه خشك كند. پس اگر يك مرتبه بر زمين
و ساختمان نجس بتابد، و روي آن را خشك كند و دفعه
ديگر زير آن را خشك نمايد، فقط روي آن پاك مي‏شود
و زير آن نجس مي‏ماند. ششم: آنكه مابين روي زمين
يا ساختمان كه آفتاب به آن مي‏تابد، با داخل آن،
هوا يا جسم پاك ديگري فاصله نباشد.

١٩٢ آفتاب حصير نجس
را پاك مي‏كند، و همچنين درخت و گياه به واسطه
آفتاب پاك مي‏شود.

١٩٣ اگر آفتاب به
زمين نجس بتابد، بعد انسان شك كند كه زمين موقع
تابيدن آفتاب تر بوده يا نه، يا تري آن به واسطه
آفتاب خشك شده يا نه، آن زمين نجس است. و همچنين
است اگر شك كند كه پيش از تابش آفتاب عين نجاست از
آن برطرف شده يا نه، يا شك كند كه چيزي مانع تابش
آفتاب بوده يا نه.

١٩٤ اگر آفتاب به يك
طرف ديوار نجس بتابد، طرفي كه آفتاب به آن نتابيده
پاك نمي‏شود، ولي اگر ديوار به قدري نازك باشد كه
به واسطه تابش به‏يك طرف، طرف ديگرش هم خشك شود
پاك مي‏گردد.