احكام
حائض
٤٥٠ چند چيز بر حائض حرام
است: اول: عبادتهايي كه
مانند نماز بايد با وضو
يا غسل يا تيمم بجا آورده
شود، ولي بجا آوردن
عبادتهايي كه وضو و غسل و
تيمم برايآنها لازم
نيست، مانند نماز ميت،
مانعي ندارد. دوم: تمام
چيزهايي كه بر جنب حرام
است و در احكام جنابت
گفته شد. سوم: جماع كردن
در فرج، كه هم براي مرد
حرام است و هم براي زن،
اگر چه به مقدار ختنهگاه
داخل شود و مني هم بيرون
نيايد، بلكه احتياط واجب
آن است كه مقدار كمتر از
ختنهگاه را هم داخل
نكند. و در دبر زن حائض
وطي كردن، كراهتشديده
دارد.
٤٥١ جماع كردن در روزهايي
هم كه حيض زن قطعي نيست
ولي شرعا بايد براي خود
حيض قرار دهد، حرام است.
پس زني كه بيشتر از ده
روز خون ميبيند و بايد
به دستوري كه بعدا گفته
ميشود روزهاي عادت
خويشان خود را حيض قرار
دهد، شوهرش نميتواند در
آن روزها با او نزديكي
كند.
٤٥٢ اگر شماره روزهاي حيض
زن به سه قسمت تقسيم شود
و مرد در قسمت اول آن، با
زن خود در قبل جماع كند،
بنابر احتياط واجب بايد
هيجده نخود طلا كفاره به
فقير بدهد و اگر در قسمت
دوم جماع كند، نه نخود و
اگر در قسمتسوم جماع كند
بايد چهار نخود و نيم
بدهد. مثلا زني كه شش روز
خون حيض ميبيند اگر
شوهرش در شب يا روز اول و
دوم با او جماع كند بايد
هيجده نخود طلا بدهد و در
شب يا روز سوم و چهارم نه
نخود و در شب يا روز پنجم
و ششم بايد چهار نخود و
نيم بدهد.
٤٥٣ وطي در دبر زن حائض،
كفاره ندارد.
٤٥٤ لازم نيست طلاي كفاره
را از طلاي سكهدار بدهد،
ولي اگر بخواهد قيمت آن
را بدهد، بايد
قيمتسكهدار بدهد.
٤٥٥ اگر قيمت طلا در وقتي
كه جماع كرده با وقتي كه
ميخواهد به فقير بدهد
فرق كرده باشد، بايد قيمت
وقتي را كه ميخواهد به
فقير بدهد حساب كند.
٤٥٦ اگر كسي هم در قسمت
اول و هم در قسمت دوم و
هم در قسمتسوم حيض، بازن
خود جماع كند، بايد هر سه
كفاره را كه روي هم سي و
يك نخود و نيم ميشود
بدهد.
٤٥٧ اگر انسان بعد از
آنكه در حال حيض جماع
كرده و كفاره آن را داده
دوباره جماع كند واجب است
باز هم كفاره بدهد.
٤٥٨ اگر با زن حائض چند
مرتبه جماع كند و در بين
آن كفاره ندهد، احتياط
واجب آن است كه براي هر
جماع يك كفاره بدهد.
٤٥٩ اگر مرد در حال جماع
بفهمد زن حائض شده، بايد
فورا از او جدا شود. واگر
جدا نشود، بنابر احتياط
واجب بايد كفاره بدهد.
٤٦٠ اگر مرد با زن حائض
زنا كند يا با زن حائض
نامحرمي به گمان اينكه
عيال خود او است جماع
نمايد، احتياط واجب آن
است كه كفاره بدهد.
٤٦١ كسي كه نميتواند
كفاره بدهد، بهتر آن است
كه صدقهاي به فقير بدهد.
و اگر نميتواند، بنابر
احتياط واجب بايد استغفار
كند، و هر وقت توانست
بايد كفاره بدهد.
٤٦٢ طلاق دادن زن در حال
حيض، به طوري كه در كتاب
طلاق گفته ميشود، باطل
است.
٤٦٣ اگر زن بگويد حائضم
يا از حيض پاك شدهام،
بايد حرف او را قبول كرد.
٤٦٤ اگر زن در بين نماز
حائض شود، نماز او باطل
است.
٤٦٥ اگر زن در بين نماز
شك كند كه حائض شده يا
نه، نماز او صحيح است.
ولي اگر بعد از نماز
بفهمد كه در بين نماز
حائض شده، نمازي كه
خوانده باطل است.
٤٦٦ بعد از آنكه زن از
خون حيض پاك شد، واجب است
براي نماز و عبادتهاي
ديگري كه بايد با وضو يا
غسل يا تيمم بجا آورده
شود، غسل كند. و دستور آن
مثل غسل جنابت است. ولي
براي نماز بايد پيش از
غسل يا بعد از آن وضو هم
بگيرد،و اگر پيش از غسل
وضو بگيرد بهتر است.
٤٦٧ بعد از آن كه زن از
خون حيض، پاك شد، اگر چه
غسل نكرده باشد، طلاق او
صحيح است، و شوهرش هم
ميتواند با او جماع كند.
ولي احتياط مستحب آن
استكه پيش از غسل از
جماع با او خودداري كند.
اما كارهاي ديگري كه در
وقتحيض بر او حرام بوده
مانند توقف در مسجد و مس
خط قرآن، تا غسل نكند بر
او حلال نميشود.
٤٦٨ اگر آب براي وضو و
غسل كافي نباشد و به
اندازهاي باشد كه بتواند
يا غسل كند يا وضو بگيرد،
بنابر احتياط واجب بايد
غسل كند و بدل از وضو
تيمم نمايد. و اگر فقط
براي وضو كافي باشد و به
اندازه غسل نباشد، بايد
وضو بگيرد و عوض غسل تيمم
نمايد. و اگر براي هيچ يك
از آنها آب ندارد، بايد
دو تيمم كند،يكي بدل از
غسل و ديگري بدل از وضو.
٤٦٩ نمازهاي يوميهاي كه
زن در حال حيض نخوانده،
قضا ندارد، ولي روزههاي
واجب را بايد قضا نمايد.
٤٧٠ هرگاه وقت نماز داخل
شود و بداند كه اگر نماز
را تاخير بيندازد حائض
ميشود، بايد فورا نماز
بخواند.
٤٧١ اگر زن نماز را تاخير
بيندازد و از اول وقت به
اندازه انجام واجبات يك
نماز بگذرد و حائض شود،
قضاي آن نماز بر او واجب
است. ولي در تند خواندن و
كند خواندن و چيزهاي ديگر
بايد ملاحظه حال خود را
بكند، مثلا زني كه مسافر
نيست اگر در اول ظهر نماز
نخواند، قضاي آن در صورتي
واجب ميشود كه به مقدار
خواندن چهار ركعت نماز به
دستوري كه گفته شد از اول
ظهر بگذرد و حائض شود، و
براي كسي كه مسافر است
گذشتن وقت به مقدار
خواندن دو ركعت كافي است.
و نيز بايد ملاحظه تهيه
شرايطي را كه دارا نيست
بنمايد، پس اگر به مقدار
فراهم آوردن آن مقدمات و
خواندن يك نماز بگذرد و
حائض شود قضا واجب است، و
گرنه واجب نيست.
٤٧٢ اگر زن در آخر وقت
نماز از خون پاك شود و به
اندازه غسل و وضو و
مقدمات ديگر نماز مانند
تهيه كردن لباس يا آب
كشيدن آن و خواندن يك
ركعت نماز يا بيشتر از يك
ركعت وقت داشته باشد،
بايد نماز را بخواند و
اگر نخواند بايد قضاي آن
را بجا آورد.
٤٧٣ اگر زن حائض به
اندازه غسل و وضو وقت
ندارد، ولي ميتواند با
تيمم نماز را در وقت
بخواند آن نماز بر او
واجب نيست. اما اگر گذشته
از تنگي وقت تكليفش تيمم
است، مثل آنكه آب برايش
ضرر دارد، بايد تيمم كند
و آن نماز را بخواند.
٤٧٤ اگر زن حائض بعداز
پاك شدن شك كند كه براي
نماز وقت دارد يا نه،
بايد نمازش را بخواند.
٤٧٥ اگر به خيال اين كه
به اندازه تهيه مقدمات
نماز و خواندن يك ركعت
وقت ندارد نماز نخواند، و
بعد بفهمد وقت داشته،
بايد قضاي آن نماز را بجا
آورد.
٤٧٦ مستحب است زن حائض در
وقت نماز خود را از خون
پاك نمايد و پنبه و
دستمال را عوض كند و وضو
بگيرد، و اگر نميتواند
وضو بگيرد تيمم نمايد و
در جاي نماز رو به قبله
بنشيند و مشغول ذكر و دعا
و صلوات شود.
٤٧٧ خواندن و همراه داشتن
قرآن و رساندن جايي از
بدن به حاشيه و ما بين
خطهاي قرآن و نيز خضاب
كردن به حنا و مانند آن
براي حائض مكروه است.
|