احكام دفن
٦١٣ واجب است ميت را
طوري در زمين دفن كنند كه بوي او بيرون نيايد و
درندگان هم نتوانند بدنش را بيرون آورند. و در
صورتي كه ترس درنده و نزديك شدن انساني كه از بوي
ميت اذيتشود در بين نباشد، اقوي كفايت تنها عنوان
دفن در زمين است، اگر چه احتياط مستحب آن است كه
گودي قبر به همان اندازه مذكور در بالا باشد. و
اگر ترس آن باشد كه جانور، بدن او را بيرون
آورد،بايد قبر را با آجر و مانند آن محكم كنند.
٦١٤ اگر دفن ميت در
زمين ممكن نباشد، ميتوانند به جاي دفن او را در
بنايا تابوت بگذارند.
٦١٥ ميت را بايد در
قبر به پهلوي راست طوري بخوابانند كه جلوي بدن او
رو به قبله باشد.
٦١٦ اگر كسي در كشتي
بميرد، چنانچه جسد او فاسد نميشود و بودن او در
كشتي مانعي ندارد، بايد صبر كنند تا به خشكي برسند
و او را در زمين دفن كنند، و گرنه بايد در كشتي
غسلش بدهند و حنوط و كفن كنند و پس از خواندن نماز
ميت چيز سنگيني به پايش ببندند و به دريا
بيندازند، يا او را در خمره بگذارند و درش را
ببندند و به دريا بيندازند. و اگر ممكن است بايد
او را در جايي بيندازند كه فورا طعمه حيوانات
نشود.
٦١٧ اگر بترسند كه
دشمن قبر ميت را بشكافد و بدن او را بيرون آورد و
گوش يا بيني يا اعضاي ديگر او را ببرد، چنانچه
ممكن باشد بايد به طوري كه در مساله پيش گفته شد،
او را به دريا بيندازند.
٦١٨ مخارج انداختن
در دريا و مخارج محكم كردن قبر ميت را در صورتي كه
لازم باشد بايد از اصل مال ميت بردارند.
٦١٩ اگر زن كافره
بميرد و بچه در شكم او مرده باشد، چنانچه پدر بچه
مسلمان باشد، بايد زن را در قبر به پهلوي چپ پشت
به قبله بخوابانند كه روي بچه به طرف قبله باشد.
بلكه اگر هنوز روح هم به بدن او داخل نشده باشد،
بنابر احتياط واجب بايد به همين دستور عمل كنند.
٦٢٠ دفن مسلمان در
قبرستان كفار و دفن كافر در قبرستان مسلمانان جايز
نيست.
٦٢١ دفن مسلمان در
جايي كه بياحترامي به او باشد، مانند جايي كه
خاكروبه و كثافت ميريزند، جايز نيست.
٦٢٢ ميت را نبايد در
جاي غصبي دفن كنند، و دفن كردن در جايي كه براي
غير دفن كردن وقف شده و در مسجد اگر ضرر به
مسلمانان باشد يا مزاحم نمازشان باشد جايز نيست،
بلكه اقوي آن است كه اصلا در مسجد دفن نكنند. و در
زميني كه مثل مسجد براي غير دفن كردن وقف شده،
جايز نيست.
٦٢٣ دفن ميت در قبر
مرده ديگر، اگر موجب نبش شود، جايز نيست.
٦٢٤ چيزي كه از ميت
جدا ميشود، اگر چه مو و ناخن و دندانش باشد،
بايدبا او دفن شود. و اگر موجب نبش شود، احتياط آن
است كه جدا دفن شود. و دفن ناخن و دنداني كه در
حال زندگي از انسان جدا ميشود، مستحب است.
٦٢٥ اگر كسي در چاه
بميرد و بيرون آوردنش ممكن نباشد، بايد در چاه را
ببندند و همان چاه را قبر او قرار دهند. و در
صورتي كه چاه، مال غير باشد،بايد به نحوي او را
راضي كنند.
٦٢٦ اگر بچه در رحم
مادر بميرد و ماندنش در رحم براي مادر خطر داشته
باشد،بايد به آسانترين راه او را بيرون آورند. و
چنانچه ناچار شوند كه او را قطعه قطعه كنند، اشكال
ندارد. ولي بايد به وسيله شوهرش اگر اهل فن استيا
زني كه اهلفن باشد او را بيرون بياورند. و اگر
ممكن نيست، مرد محرمي كه اهل فن باشد. و اگرآن هم
ممكن نشود، مرد نامحرمي كه اهل فن باشد بچه را
بيرون بياورد. و در صورتي كه آن هم پيدا نشود، كسي
كه اهل فن نباشد ميتواند بچه را بيرون آورد.
٦٢٧ هرگاه مادر
بميرد و بچه در شكمش زنده باشد، اگر چه اميد زنده
ماندن طفل را نداشته باشند، بايد به وسيله كساني
كه در مساله پيش گفته شد ازهر طرفي كه بچه سالم
بيرون ميآيد، بچه را بيرون آورند و دوباره
بدوزند. ولي اگر بين پهلوي چپ و راست در سالم بودن
بچه فرقي نباشد، احتياط واجب آن است كه از پهلوي
چپ بيرون آورند.
|