اجير
گرفتن براي نماز
١٥٣٣ بعد از مرگ انسان
ميشود براي نماز و
عبادتهاي ديگر او كه در
زندگي بجا نياورده، ديگري
را اجير كنند يعني به او
مزد دهند كه آنها را بجا
آورد و اگركسي بدون مزد
هم آنها را انجام دهد،
صحيح است.
١٥٣٤ انسان ميتواند براي
بعضي از كارهاي مستحبي
مثل زيارت قبر پيغمبر و
امامان عليهم السلام، از
طرف زندگان اجير شود، و
نيز ميتواند كار مستحبي
را انجام دهد و ثواب آن
را براي مردگان يا زندگان
هديه نمايد.
١٥٣٥ كسي كه براي نماز
قضاي ميت اجير شده بايد
يا مجتهد باشد يا مسايل
نماز را از روي تقليد
صحيح، بداند.
١٥٣٦ اجير بايد موقع نيت،
ميت را معين نمايد، و
لازم نيست اسم او را
بداند. پس اگر نيت كند از
طرف كسي نماز مي خوانم كه
براي او اجير شدهام،
كافي است.
١٥٣٧ اجير بايد خود را به
جاي ميت فرض كند و
عبادتهاي او را قضا
نمايد، واگر عملي را
انجام دهد و ثواب آن را
براي او هديه كند، كافي
نيست.
١٥٣٨ بايد كسي را اجير
كنند كه اطمينان داشته
باشند كه نماز را به صورت
صحيح ميخواند.
١٥٣٩ كسي كه ديگري را
براي نمازهاي ميت اجير
كرده اگر بفهمد كه عمل را
بجا نياورده يا باطل
انجام داده بايد دوباره
اجير بگيرد.
١٥٤٠ هرگاه شك كند كه
اجير عمل را انجام داده
يا نه، اگر چه بگويد
انجام دادهام، بايد
دوباره اجير بگيرد، ولي
اگر شك كند كه عمل او
صحيح بودهيا نه، گرفتن
اجير لازم نيست.
١٥٤١ كسي را كه عذري دارد
و مثلا نشسته نماز
ميخواند نميشود براي
نمازهاي ميت اجير كرد
بلكه بنابر احتياط واجب
بايد كسي را هم كه با
تيمم يا جبيره نماز
ميخواند اجير نكنند.
١٥٤٢ مرد براي زن و زن
براي مرد ميتواند اجير
شود، و در بلند خواندن و
آهسته خواندن نماز بايد
به تكليف خود عمل نمايد.
١٥٤٣ لازم نيست قضاي
نمازهاي ميت به ترتيب
خوانده شود، اگر چه
بدانند كه ميت ترتيب
نمازهاي خود را
ميدانسته.
١٥٤٤ اگر با اجير شرط
كنند كه عمل را به طور
مخصوصي انجام دهد، بايد
همان طور بجا آورد و اگر
با او شرط نكنند، بايد در
آن عمل به تكليف خود
رفتار نمايد، و احتياط
مستحب آن است كه از وظيفه
خودش و ميت هر كدام كه به
احتياط نزديك تر است به
آن عمل كند، مثلا اگر
وظيفه ميت گفتن سه مرتبه
تسبيحات اربعه بوده و
تكليف او يك مرتبه استسه
مرتبه بگويد.
١٥٤٥ اگر با اجير شرط
نكنند كه نماز را با چه
مقدار از مستحبات آن
بخواند، بايد مقداري از
مستحبات نماز را كه معمول
است بجا آورد.
١٥٤٦ اگر ميت ترتيب
نمازهايي را كه قضا شده،
ميدانسته و انسان بخواهد
براي آن نمازها اجير
بگيرد، لازم نيست براي هر
كدام آنها وقتي را معين
نمايد.
١٥٤٧ اگر كسي اجير شود كه
مثلا در مدت يك سال
نمازهاي ميت را بخواند و
پيش از تمام شدن سال،
بميرد بايد براي نمازهايي
كه ميدانند به جا
نياورده، ديگري را اجير
نمايند بلكه براي
نمازهايي كه احتمال مي
دهند به جا نياروده بايد
بنابر احتياط واجب اجير
بگيرند.
١٥٤٨ كسي را كه براي
نمازهاي ميت اجير
كردهاند، اگر پيش از
تمام كردن نمازها بميرد و
اجرت همه آنها را گرفته
باشد، چنانچه شرط كرده
باشند كه تمام نمازها را
خودش بخواند، بايد اجرت
مقداري را كه نخوانده از
مال او به ولي ميت بدهند،
مثلا اگر نصف آنها را
نخوانده، بايد نصف پولي
را كه گرفته از مال او به
ولي ميت بدهند، و اگر شرط
نكرده باشند، بايد
ورثهاش از مال او اجير
بگيرند، اما اگر مال
نداشته باشد بر ورثه او
چيزي واجب نيست.
١٥٤٩ اگر اجير پيش از
تمام كردن نمازهاي ميت
بميرد و خودش هم نماز قضا
داشته باشد، بايد از مال
او براي نمازهايي كه اجير
بوده ديگري را اجير
نمايند و اگر چيزي زياد
آمد، در صورتي كه وصيت
كرده باشد و ورثه اجازه
بدهند براي تمام نمازهاي
او اجير بگيرند و اگر
اجازه ندهند ثلث آن را به
مصرف نماز خودش برسانند.
|