نيت
١٥٥٠ لازم نيست انسان نيت
روزه را از قلب خود
بگذراند يا مثلا بگويد
فردا را روزه ميگيرم
بلكه همين قدر كه براي
انجام فرمان خداوند عالم
از اذان صبح تا مغرب كاري
كه روزه را باطل ميكند
انجام ندهد، كافي است و
براي آن كه يقين كند تمام
اين مدت را روزه بوده،
بايد مقداري پيش از اذان
صبح و مقداري هم بعد از
مغرب از انجام كاري كه
روزه را باطل ميكند
خودداري نمايد.
١٥٥١ انسان ميتواند در
هر شب از ماه رمضان برا
روزه فرداي آن نيت كند
بهتر است كه شب اول ما هم
نيت روزه همه ماه را
بنمايد.
١٥٥٢ از اول شب ماه رمضان
تا اذان صبح، هر وقت نيت
روزه فردا را بكند اشكال
ندارد.
١٥٥٣ وقت نيت روزه مستحبي
از اول شب است تا موقعي
كه به اندازه نيت كردن به
مغرب وقت مانده باشد، كه
اگر تا اين وقت كاري كه
روزه را باطل ميكند
انجام نداده باشد و نيت
روزه مستحبي كند، روزه او
صحيح است.
١٥٥٤ كسي كه پيش از اذان
صبح بدون نيت روزه
خوابيده است، اگر پيش از
ظهر بيدار شود و نيت كند،
روزه او صحيح است چه روزه
او واجب باشد چه مستحب، و
اگر بعد از ظهر بيدار
شود، نميتواند نيت روزه
واجب نمايد.
١٥٥٥ اگر بخواهد غير روزه
رمضان، روزه ديگري بگيرد
بايد آن را معين نمايد،
مثلا نيت كند كه روزه قضا
يا روزه نذر ميگيرم، ولي
در ماه رمضان لازم نيست
نيت كند كه روزه ماه
رمضان ميگيرم، بلكه اگر
نداند ماه رمضان است، يا
فراموش نمايد و روزه
ديگري را نيت كند، روزه
ماه رمضان حساب ميشود.
١٥٥٦ اگر بداند ماه رمضان
است و عمدا نيت روزه غير
رمضان كند، نه روزه رمضان
حساب ميشود و نه روزهاي
كه قصد كرده است.
١٥٥٧ سوم بوده،روزه او
صحيح است.
١٥٥٨ اگر پيش از اذان صبح
نيت كند و بيهوش شود و در
بين روز به هوش آيد،
بنابر احتياط واجب بايد
روزه آن روز را تمام
نمايد و اگر تمام
نكرد،قضاي آن را بجا
آورد.
١٥٥٩ اگر پيش از اذان صبح
نيت كند و مستشود و در
بين روز بهوش آيد، احتياط
واجب آن است كه روزه آن
روز را تمام كند و قضاي
آن را هم بجا آورد.
١٥٦٠ اگر پيش از اذان صبح
نيت كند و بخوابد و بعد
از مغرب بيدار
شود،روزهاش صحيح است.
١٥٦١ اگر نداند يا فراموش
كند كه ماه رمضان است و
پيش از ظهر
ملتفتشود،چنانچه كاري كه
روزه را باطل ميكند
انجام نداده باشد، بايد
نيت كند و روزه او صحيح
است و اگر كاري كه روزه
را باطل ميكند انجام
داده باشد، يا بعداز ظهر
ملتفتشود كه ماه رمضان
است، روزه او باطل
ميباشد ولي بايد تا مغرب
كاري كه روزه را باطل
ميكند انجام ندهد و بعد
از رمضان هم روزه آن روز
را قضا نمايد.
١٥٦٢ اگر بچه پيش از اذان
صبح ماه رمضان بالغ شود،
بايد روزه بگيرد، واگر
بعد از اذان بالغ شود،
روزه آن روز بر او واجب
نيست.
١٥٦٣ كسي كه براي به جا
آوردن روزه ميتي اجير شده
اگر روزه مستحبي بگيرد
اشكال ندارد، ولي كسي كه
روزه قضا يا روزه واجب
ديگري دارد، نميتواند
روزه مستحبي بگيرد. و
چنانچه فراموش كند و روزه
مستحب بگيرد، در صورتي كه
پيش از ظهر يادش بيايد،
روزه مستحبي او به هم
ميخورد و ميتواند
نيتخود را به روزه واجب
برگرداند. و اگر بعد از
ظهر ملتفتشود، روزه او
باطل است، و اگر بعداز
مغرب يادش بيايد، روزهاش
صحيح است، اگر چه
بياشكال نيست.
١٥٦٤ اگر غير از روزه ماه
رمضان، روزه معين ديگري
بر انسان واجب باشد، مثلا
نذر كرده باشد كه روز
معيني را روزه بگيرد،
چنانچه عمدا تا اذان صبح
نيت نكند،روزهاش باطل
است، و اگر نداند كه روزه
آن روز بر او واجب است،
يا فراموش كند و پيش از
ظهر يادش بيايد، چنانچه
كاري كه روزه را باطل
ميكند انجام نداده باشد،
روزه او صحيح و گرنه باطل
ميباشد.
١٥٦٥ اگر براي روزه واجب
غير معيني مثل روزه
كفاره، عمدا تا نزديك ظهر
نيت نكند، اشكال ندارد.
بلكه اگر پيش از نيت
تصميم داشته باشد كه روزه
نگيرد، يا ترديد داشته
باشد كه بگيرد يا نه،
چنانچه كاري كه روزه را
باطل ميكند انجام نداده
باشد، و پيش از ظهر نيت
كند، روزه او صحيح است.
١٥٦٦ اگر در ماه رمضان
پيش از ظهر كافر مسلمان
شود و از اذان صبح تا آن
وقت كاري كه روزه را باطل
ميكند انجام نداده باشد،
نميتواند روزه بگيرد و
قضا هم ندارد.
١٥٦٧ اگر مريض پيش از ظهر
ماه رمضان خوب شود و از
اذان صبح تا آن وقت كاري
كه روزه را باطل ميكند
انجام نداده باشد، بايد
نيت روزه كند و آن روز را
روزه بگيرد، و چنانچه بعد
از ظهر خوب شود، روزه آن
روزه بر او واجب نيست.
١٥٦٨ روزي را كه انسان شك
دارد آخر شعبان استيا
اول رمضان واجب نيست روزه
بگيرد، و اگر بخواهد روزه
بگيرد ميتواند نيت روزه
رمضان كند، ولي اگر نيت
روزه قضا و مانند آن
بنمايد و چنانچه بعد
معلوم شود رمضان بوده، از
رمضان حساب ميشود.
١٥٦٩ اگر روزي را كه شك
دارد آخر شعبان استيا
اول رمضان، به نيت روزه
قضا يا روزه مستحبي و
مانند آن روزه بگيرد، و
در بين روز بفهمد كه ماه
رمضان است بايد نيت روزه
رمضان كند.
١٥٧٠ اگر در روزه واجب
معيني مثل روزه رمضان از
نيت روزه گرفتن برگردد،
روزهاش باطل است، ولي
چنانچه نيت كند كه چيزي
را كه روزه را باطل
ميكند بجا آورد در صورتي
كه آن را انجام ندهد،
روزهاش باطل نميشود.
١٥٧١ در روزه مستحب و
روزه واجبي كه وقت آن
معين نيست مثل روزه
كفاره، اگر قصد كند كاري
كه روزه را باطل ميكند
انجام دهد، يا مردد شود
كه به جا آورد يا
نه،چنانچه به جا نياورد و
پيش از ظهر دوباره نيت
روزه كند، روزه او صحيح
است.
|