راه ثابت‌شدن اول ماه

راه ثابت‏ شدن اول ماه

١٧٣٠ اول ماه به پنج چيز ثابت مي‏شود: اول: آنكه خود انسان ماه را ببيند. دوم: عده‏اي كه از گفته آنان يقين پيدا مي‏شود بگويند ماه را ديده‏ايم. و همچنين است هر چيزي كه به واسطه آن يقين پيدا شود. سوم: دو مرد عادل بگويند كه در شب ماه را ديده‏ايم، ولي اگر صفت ماه را بر خلاف يكديگر بگويند، يا شهادتشان خلاف واقع باشد، مثل اين كه بگويند داخل دايره ماه طرف افق بود، اول ماه ثابت نمي‏شود. اما اگر در تشخيص بعضي خصوصيات اختلاف داشته باشند، مثل آن كه يكي بگويد ماه بلند بود و ديگري بگويد نبود، به گفته آنان اول ماه ثابت مي‏شود. چهارم: سي روز از اول ماه شعبان بگذرد كه بواسطه آن اول ماه رمضان ثابت مي‏شود، و سي روز از اول رمضان بگذرد كه بواسطه آن اول ماه شوال ثابت مي‏شود. پنجم: حاكم شرع حكم كند كه اول ماه است.

١٧٣١ اگر حاكم شرع حكم كند كه اول ماه است، كسي هم كه تقليد او را نمي‏كند،بايد به حكم او عمل نمايد، ولي كسي كه مي‏داند حاكم شرع اشتباه كرده، نمي‏تواند به حكم او عمل نمايد.

١٧٣٢ اول ماه با پيشگويي منجمين ثابت نمي‏شود، ولي اگر انسان از گفته آنان يقين پيدا كند، بايد به آن عمل نمايد.

١٧٣٣ بلند بودن ماه يا دير غروب كردن آن، دليل نمي‏شود كه شب پيش، شب اول ماه بوده است.

١٧٣٤ اگر اول ماه رمضان براي كسي ثابت نشود و روزه نگيرد، چنانچه دو مرد عادل بگويند كه شب پيش ماه را ديده‏ايم، بايد روزه آن روز را قضا نمايد.

١٧٣٥ اگر در شهري اول ماه ثابت‏شود، براي مردم شهر ديگر فايده ندارد، مگر آن دو شهر با هم نزديك باشند، يا انسان بداند كه افق آنها يكي است.

١٧٣٦ اول ماه به تلگراف ثابت نمي‏شود، مگر دو شهري كه از يكي به ديگري تلگراف كرده‏اند نزديك يا هم افق باشند و انسان بداند تلگراف از روي حكم حاكم شرع يا شهادت دو مرد عادل بوده است.

١٧٣٧ روزي را كه انسان نمي‏داند آخر رمضان است‏يا اول شوال، بايد روزه بگيرد، ولي اگر پيش از مغرب بفهمد كه اول شوال است، بايد افطار كند.

١٧٣٨ اگر زنداني نتواند به ماه رمضان يقين كند، بايد به گمان عمل نمايد، و اگر آن هم ممكن نباشد، هر ماهي را كه روزه بگيرد صحيح است. و بنابر احتياط واجب بايد بعد از گذشتن يازده ماه از ماهي كه روزه گرفته، دوباره يك ماه روزه بگيرد. ولي اگر بعد گمان پيدا كرد، بايد به آن عمل نمايد.