مصرف زکات فطره

مصرف زكات فطره

٢٠١٤ اگر زكات فطره را به يكي از هشت مصرفي كه سابقا براي زكات مال گفته شد برسانند كافي است، ولي احتياط مستحب آن است كه فقط به فقراي شيعه بدهد.

٢٠١٥ اگر طفل شيعه‏اي فقير باشد، انسان مي‏تواند فطره را به مصرف او برساند يا به واسطه دادن به ولي طفل ملك طفل نمايد.

٢٠١٦ فقيري كه فطره به او مي‏دهند لازم نيست عادل باشد، ولي احتياط واجب آن است كه به شراب خوار و كسي كه آشكارا معصيت كبيره مي‏كند فطره ندهند.

٢٠١٧ به كسي كه فطره را در معصيت مصرف مي‏كند، نبايد فطره بدهند.

٢٠١٨ احتياط واجب آن است كه به يك فقير بيشتر از مخارج سالش و كمتر از يك صاع كه تقريبا سه كيلو است فطره ندهند.

٢٠١٩ اگر از جنسي كه قيمتش دو برابر قيمت معمولي آن است مثلا از گندمي كه قيمت آن دو برابر قيمت گندم معمولي است نصف صاع كه معناي آن در مساله پيش گفته شد بدهد كافي نيست، و اگر آن را به قصد قيمت فطره هم بدهد كفايت نمي‏كند.

٢٠٢٠ انسان نمي‏تواند نصف صاع را از يك جنس مثلا گندم و نصف ديگر آن را از جنس ديگر مثلا جو بدهد، و اگر آن را به قصد قيمت فطره هم بدهد اشكال دارد، بلكه كافي نيست.

٢٠٢١ مستحب است در دادن زكات فطره خويشان فقير خود را بر ديگران مقدم دارد و بعد همسايگان فقير را بعد اهل علم فقير را، ولي اگر ديگران از جهتي برتري داشته باشند مستحب است آنها را مقدم بدارد.

٢٠٢٢ اگر انسان به خيال اين كه كسي فقير است به او فطره بدهد و بعد بفهمد فقير نبوده، چنانچه مالي را كه به او داده از بين نرفته باشد مي‏تواند پس بگيرد و به مستحق بدهد، و اگر نتواند بگيرد بايد از مال خودش فطره را بدهد، و اگر از بين رفته باشد در صورتي كه گيرنده فطره مي‏دانسته يا احتمال مي‏داده آنچه را گرفته فطره است بايد عوض آن را بدهد، و الا دادن عوض بر او واجب نيست و انسان بايد دوباره فطره بدهد.

٢٠٢٣ اگر كسي بگويد فقيرم نمي‏شود به او فطره داد، مگر آن كه اطمينان پيدا كند يا از ظاهر حالش گمان پيدا شود كه فقير است‏يا انسان بداند كه قبلا فقير بوده است.