کنند

كساني كه نمي‏توانند در مال‏خود تصرف كنند

٢٢٥٢ بچه‏اي كه بالغ نشده شرعا نمي‏تواند در مال خود تصرف كند. و نشانه بالغ شدن يكي از سه چيز است: اول: روييدن موي درشت زير شكم بالاي عورت. دوم:بيرون آمدن مني. سوم: تمام شدن پانزده سال قمري در مرد و تمام شدن نه سال قمري در زن.

٢٢٥٣ روييدن موي درشت در صورت و پشت لب و در سينه و زير بغل و درشت‏شدن صدا و مانند اينها نشانه بالغ شدن نيست، مگر انسان به واسطه اينها به بالغ شدن يقين كند.

٢٢٥٤ ديوانه و سفيه يعني كسي كه مال خود را در كارهاي بيهوده مصرف مي‏كند اگر در حال بالغ شدن سفيه باشد يا حاكم شرع او را از تصرف در اموالش جلوگيري كرده باشد نمي‏توانند در مال خود تصرف نمايند.

٢٢٥٥ كسي كه گاهي عاقل و گاهي ديوانه است، تصرفي كه موقع ديوانگي در مال خود مي‏كند صحيح نيست.

٢٢٥٦ انسان مي‏تواند در مرضي كه به آن مرض از دنيا مي رود هر قدر از مال خود را به مصرف خود و عيال و مهمان و كارهايي كه اسراف شمرده نمي‏شود برساند. و نيز اگر مال خود را به كسي ببخشد يا ارزانتر از قيمت بفروشد يا اجاره دهد صحيح است.