احکام عقد

احكام عقد

٢٣٦٣ در زناشويي چه دائم چه غير دائم بايد صيغه خوانده شود و تنها راضي بودن زن و مرد كافي نيست و صيغه عقد را يا خود زن و مرد مي‏خوانند يا ديگري را وكيل مي‏كنند كه از طرف آنان بخواند.

٢٣٦٤ وكيل لازم نيست مرد باشد، زن هم مي‏تواند براي خواندن صيغه عقد از طرف ديگري وكيل شود.

٢٣٦٥ زن و مرد تا يقين نكنند كه وكيل آنها صيغه را خوانده است نمي‏توانند به يكديگر نگاه محرمانه نمايند، و گمان به اين كه وكيل صيغه را خوانده است كفايت نمي‏كند ولي اگر وكيل بگويد صيغه را خوانده‏ام كافي است.

٢٣٦٦ اگر زني كسي را وكيل كند كه مثلا ده روز او را به عقد مردي در آورد و ابتداي ده روز را معين نكند در صورتي كه از گفته زن معلوم شود كه به وكيل اختيار كامل داده، آن وكيل مي‏تواند هر وقت بخواهد او را به عقد آن مرد در آورد واگر معلوم باشد كه زن، روز يا ساعت معيني را قصد كرده، بايد صيغه را مطابق قصد او بخواند.

٢٣٦٧ يك نفر مي‏تواند براي خواندن صيغه عقد دائم يا غير دائم از طرف دو نفر وكيل شود و نيز انسان مي‏تواند از طرف زن وكيل شود و او را براي خود به طور دائم يا غير دائم عقد كند، ولي احتياط مستحب آن است كه عقد را دو نفر بخوانند.