طلاق خلع

طلاق خلع

٢٥٢٨ طلاق زني را كه به شوهرش مايل نيست و مهر يا مال ديگر خود را به او مي‏بخشد كه طلاقش دهد طلاق خلع گويند.

٢٥٢٩ اگر شوهر بخواهد صيغه طلاق خلع را بخواند، چنانچه اسم زن مثلا فاطمه باشد مي‏گويد: "زوجتي فاطمة خالعتها علي ما بذلت هي طالق" يعني زنم فاطمه را طلاق خلع دادم او رها است.

٢٥٣٠ اگر زني كسي را وكيل كند كه مهر او را به شوهرش ببخشد و شوهر،همان كس را وكيل كند كه زن را طلاق دهد، چنانچه اسم شوهر محمد و اسم زن فاطمه باشد وكيل صيغه را اين طور مي‏خواند: "عن موكلتي فاطمة بذلت مهرها لموكلي محمد ليخلعها عليه" پس از آن بدون فاصله مي‏گويد: "زوجة موكلي خالعتها علي ما بذلت هي طالق" و اگر زني كسي را وكيل كند كه غير از مهر چيز ديگري را به شوهر ببخشد كه او را طلاق دهد وكيل به جاي كلمه " مهرها" آن چيز را بگويد، مثلا اگر صد تومان داده بايد بگويد: "بذلت ماة تومان".