شکار کردن با سگ شکاری

   صيد و ذبح

شكار كردن با سگ شكاري

٢٦٠٩ اگر سگ شكاري، حيوان وحشي حلال گوشتي را شكار كند، پاك بودن و حلال بودن آن حيوان شش شرط دارد: اول: سگ به طوري تربيت‏شده باشد كه هر وقت آن را براي گرفتن شكار بفرستند، برود و هر وقت از رفتن جلوگيري كنند، بايستد. ولي اگر در وقت نزديك شدن به شكار با جلوگيري نايستد، مانع ندارد. و احتياط واجب آن است كه اگر عادت دارد كه پيش از رسيدن صاحبش شكار را مي‏خورد از شكار او اجتناب كنند، ولي اگر اتفاقا شكار را بخورد، اشكال ندارد. دوم: صاحبش آن را بفرستد. و اگر از پيش خود دنبال شكار رود و حيواني را شكار كند، خوردن آن حيوان حرام است. بلكه اگر از پيش خود دنبال شكار رود و بعدا صاحبش بانگ بزند كه زودتر آن را به شكار برساند، اگر چه به واسطه صداي صاحبش شتاب كند، بنابر احتياط واجب بايد از خوردن آن شكار خودداري نمايند. سوم: كسي كه سگ را مي‏فرستد بايد مسلمان باشد يا بچه مسلمان باشد كه خوب و بد را بفهمد، و اگر كافر يا كسي كه اظهار دشمني با اهل بيت پيغمبر صلي الله عليه و آله و سلم مي‏كند سگ را بفرستد، شكار آن سگ حرام است. چهارم: وقت فرستادن سگ، نام خدا را ببرد. و اگر عمدا نام خدا را نبرد، آن شكار حرام است.

ولي اگر از روي فراموشي باشد، اشكال ندارد. و اگر وقت فرستادن سگ نام خدا را عمدا نبرد و پيش از آن كه سگ به شكار برسد نام خدا را ببرد، بنابر احتياط واجب بايد از آن شكار اجتناب نمايد. پنجم: شكار به واسطه زخمي كه از دندان سگ پيدا كرده بميرد. پس اگر سگ شكار را خفه كند يا شكار از دويدن يا ترس بميرد، حلال نيست. ششم: كسي كه سگ را فرستاده، وقتي برسد كه حيوان مرده باشد يا اگر زنده است به اندازه سر بريدن آن وقت نباشد. و چنانچه وقتي برسد كه به‏اندازه سر بريدن وقت باشد مثلا حيوان چشم يا دم خود را حركت دهد، يا پاي خود را به زمين بزند، چنانچه سر حيوان را نبرد تا بميرد، حلال نيست.

٢٦١٠ كسي كه سگ را فرستاده اگر وقتي برسد كه بتواند سر حيوان را ببرد، چنانچه به طور معمول و با شتاب مثلا كارد را بيرون آورد و وقت‏سر بريدن بگذرد و آن حيوان بميرد، حلال است. ولي اگر مثلا به واسطه زياد تنگ بودن غلاف يا چسبندگي آن بيرون آوردن كارد طول بكشد و وقت بگذرد حلال نمي‏شود. و نيز اگرچيزي همراه او نباشد كه با آن سر حيوان را ببرد و حيوان بميرد، واجب آن است كه از خوردن آن خودداري كند.

٢٦١١ اگر چند سگ را بفرستد و با هم حيواني را شكار كنند، چنانچه همه آنها داراي شرطهايي كه در صفحه گذشته گفته شده بوده‏اند، شكار حلال است و اگر يكي از آنها داراي آن شرطها نبوده شكار حرام است.

٢٦١٢ اگر سگ را براي شكار حيواني بفرستد و آن سگ حيوان ديگري را شكار كند،آن شكار حلال و پاك است. و نيز اگر آن حيوان را با حيوان ديگري شكار كند، هر دوي آنها حلال و پاك مي‏باشند.

٢٦١٣ اگر چند نفر با هم سگ را بفرستند و يكي ازآنها كافر باشد يا عمدا نام خدا را نبرد، آن شكار حرام است. و نيز اگر يكي از سگهايي را كه فرستاده‏اند به طوري كه در صفحه گذشته گفته شد، تربيت‏شده نباشد، آن شكار حرام مي‏باشد.

٢٦١٤ اگر باز يا حيوان ديگري غير سگ شكاري، حيواني را شكار كند آن شكار حلال نيست ولي اگر وقتي برسند كه حيوان زنده باشد و به دستوري كه در شرع معين شده سر آن را ببرند، حلال است.