احکام خوردنیها و آشامیدنیها

احكام خوردنيها و آشاميدنيها

٢٦٢٤ خوردن گوشت مرغي كه مثل شاهين چنگال دارد، حرام است و خوردن گوشت پرستو و هدهد مكروه مي‏باشد.

٢٦٢٥ اگر چيزي را كه روح دارد، از حيوان زنده جدا نمايند، مثلا دنبه يا مقداري گوشت از گوسفند زنده ببرند، نجس و حرام مي‏باشد.

٢٦٢٦ پانزده چيز از حيوانات حلال گوشت، حرام است: ١- خون ٢- فضله ٣- نري ٤- فرج ٥- بچه‏دان ٦- غدد كه آن را دشول مي‏گويند ٧- تخم كه آن را دنبلان مي‏گويند ٨- چيزي كه در مغز كله است و به شكل نخود مي‏باشد ٩- مغز حرام كه در ميان تيره پشت است ١٠- پي كه در دو طرف تيره پشت است ١١- زهره دان ١٢- سپرز (طحال) ١٣- بول دان (مثانه) ١٤- حدقه چشم ١٥- چيزي كه در ميان سم است و به آن "ذات الاشاجع" مي‏گويند.

٢٦٢٧ خوردن سرگين و آب دماغ حرام است، و احتياط واجب آن است كه از خوردن چيزهاي خبيث ديگر كه طبيعت انسان از آن متنفر است، اجتناب كنند. ولي اگر پاك باشد، و مقداري از آن به طوري با چيز حلال مخلوط شود كه در نظر مردم نابود حساب شود، خوردن آن اشكال ندارد.

٢٦٢٨ خوردن كمي از تربت‏حضرت سيد الشهدا عليه السلام براي شفا و خوردن گل داغستان و گل ارمني براي معالجه اگر علاج منحصر به خوردن اينها باشد اشكال ندارد.

٢٦٢٩ فرو بردن آب بيني و خلط سينه كه در دهان آمده، حرام نيست، و نيز فرو بردن غذايي كه موقع خلال كردن از لاي دندان بيرون مي‏آيد، اگر طبيعت انسان از آن متنفر نباشد، اشكال ندارد.

٢٦٣٠ خوردن چيزي كه براي انسان ضرر دارد، حرام است.

٢٦٣١ خوردن گوشت اسب و قاطر و الاغ مكروه است، و اگر كسي با آنها وطي كند، يعني نزديكي نمايد، حرام مي‏شود، و بايد آنها را از شهر بيرون ببرند و در جاي ديگر بفروشند.

٢٦٣٢ اگر با گاو و گوسفند و شتر نزديكي كنند بول و سرگين آنها نجس مي‏شود و آشاميدن شير آنها هم حرام است و بايد بدون آن كه تاخير بيفتد آن حيوان را بكشند و بسوزانند و كسي كه با آن وطي كرده، پول آن را به صاحبش بدهد، بلكه اگر به بهيمه ديگري هم نزديكي كند، شير آن حرام مي‏شود.

٢٦٣٣ آشاميدن شراب، حرام و در بعضي از اخبار بزرگترين گناه شمرده شده است، و اگر كسي آن را حلال بداند، در صورتي كه ملتفت باشد كه لازمه حلال دانستن آن تكذيب خدا و پيغمبر مي‏باشد، كافر است. از حضرت امام جعفر صادق عليه‏السلام روايت‏شده است كه فرمودند: شراب ريشه بديها، و منشا گناهان است، و كسي كه شراب مي‏خورد عقل خود را از دست مي‏دهد و در آن موقع خدا را نمي‏شناسد و ازهيچ گناهي باك ندارد، و احترام هيچ كس را نگه نمي‏دارد، و حق خويشان نزديك را رعايت نمي‏كند، و از زشتيهاي آشكار، رو نمي‏گرداند، و روح ايمان و خدا شناسي از بدن او بيرون مي رود و روح ناقص خبيثي كه از رحمت‏خدا دور است، در او مي‏ماند و خدا و فرشتگان و پيغمبران و مؤمنين، او را لعنت مي‏كنند، و تا چهل روز نماز او قبول نمي‏شود، و روز قيامت روي او سياه است، و زبان از دهانش بيرون مي‏آيد، و آب دهان او به سينه‏اش مي ريزد و فرياد تشنگي او بلند است.

٢٦٣٤ سر سفره‏اي كه در آن شراب مي‏خورند اگر انسان يكي از آنان حساب شود، بنابر احتياط واجب نبايد نشست و چيز خوردن از آن سفره حرام است.

٢٦٣٥ بر هر مسلمان واجب است مسلمان ديگري را كه نزديك است از گرسنگي يا تشنگي بميرد، نان و آب داده و او را از مرگ نجات دهد.