بیمه

بيمه

٢٨٦٢ بيمه قرار و عقدي است بين بيمه كننده و مؤسسه يا شركت‏يا شخص كه بيمه را مي‏پذيرد. و اين عقد مثل ساير عقدها محتاج به ايجاب و قبول است. و شرايط‏ي كه در موجب و قابل و عقد در ساير عقود، معتبر است در اين عقد نيز معتبر است، و مي‏توان اين عقد را با هر لغتي و زباني اجرا كرد.

٢٨٦٣ در بيمه علاوه بر شرايط‏ي كه در ساير عقود است از قبيل بلوغ و عقل و اختيار و غير آنها، چند شرط معتبر است: ١- تعيين مورد بيمه كه فلان شخص است، يا فلان مغازه است، يا فلان كشتي يا اتومبيل يا هواپيما است. ٢- تعيين دو طرف عقد كه اشخاص هستند، يا مؤسسات، يا شركتها يا دولت. ٣- تعيين مبلغي كه بايد بپردازند. ٤- تعيين اقساطي كه بايد آن را بپردازند، و تعيين زمان اقساط. ٥- تعيين زمان بيمه كه از اول فلان ماه يا سال تا چند ماه يا چند سال. ٦- تعيين خطرهايي كه موجب خسارت مي‏شود، مثل حريق يا غرق يا سرقت‏يا وفات يا مرض. و مي‏توان كليه آفاتي را كه موجب خسارت مي‏شود، قرار دهند.

٢٨٦٤ لازم نيست در قرار بيمه ميزان خسارت تعيين شود. پس اگر قرار بگذارندكه هر مقدار خسارت وارد شد جبران كنند، صحيح است.

٢٨٦٥ صورت عقد بيمه چند نحو است: يكي آن كه بيمه كننده بگويد "به عهده من فلان مقدار كه در فلان زمان ماهي فلان مقدار بدهم، در مقابل آن كه خسارتي كه به مغازه من مثلا از ناحيه حريق يا دزدي وارد شد جبران نمايي"، و طرف قبول كند، يا طرف بگويد "بر عهده من خسارتي كه به مؤسسه شما وارد مي‏شود از ناحيه حريق يا دزدي مثلا در مقابل آن كه فلان مقدار بدهي". و بايد تمام قيودي كه در مساله سابق ذكر شد،معلوم شود و قرارداد شود.

٢٨٦٦ ظاهرا تمام اقسام بيمه صحيح باشد، با به كار بردن شرايط‏ي كه ذكر شد. چه بيمه عمر باشد، يا بيمه كالاهاي تجارتي، يا عمارات يا كشتيها و هواپيماها، و يا بيمه كارمندان دولت‏يا مؤسسات، يا بيمه اهل يك قريه يا شهر. و بيمه عقد مستقلي است و مي‏توان به عنوان بعض عقود ديگر از قبيل صلح، آن را اجرا كرد.