درس هشتم: ظهور دل

درس هشتم: ظهور دل

حقيقت دل وجان هر كسي را عقايد، اخلاق ، ،اعمال ونيات او مي سازد همانند جنيني كه هر چه تغذيه كند تبديل به اعضاي وجودي اش مي شود در اين عالم نيز علم وعمل حقيقت انسان را مي سازد

پيامبر ( ص)فرمود :مردم بر اساس نيت واعتقاداتشان محشور مي شوند( [1])

درقيامت كه‌ آفتاب‌ حقيقت‌ طلوع‌‌كند؛ باطن افراد ظاهرشود ، افراد به‌ صورت‌‌ ملكوت‌ عقايد واعمالشان محشور مي شوند چون در آن عالم اعمال تجسم مي يابد مثلآً حمد خدا مرغ بهشت ،طاعت وعبادت، نهر عسل ، و خشم نفساني آتش دوزخ مي گردد « انسان از درهاي دوزخ دوزخي مي شود. چون قوي و عمال نفس در تحت فرمان عقل نباشد هر يك آنچه را كه در انسان مي آورند همه شاخه هاي دوزخ اند

هر يك از اخلاق فاسده شاخه اي از درختهاي دوزخ است و هر كس متصل به شاخه اي از شاخه ها باشد او را به دوزخ مي كشاند از اين جهت كه آن خُلق بد، ملكه و رنگ ثابت شده است بلكه با وي يكي گرديده است پس ذاتش شاخه اي از دوزخ است

ابو بصير مي گويد : به امام باقر (ع)عرض كردم چه بسيارند زائران و چه ناله ها دارند امام فرمود ناله و فرياد بسيار است ولي حج گزار راستين اندك است انگاه امام (ع) دست مبارك خويش را بر چشمانم كشيد در اين حال آن جمع را حيوانات گوناگون ديدم كه تنها تعدادي چند در ميان آنها انسان بود( [2])

معاذ جبل مي گويد من با رسول اللَّه(ص) در خانه ابو ايوب انصاري بودم از حضرت پرسيدم كه معني اين آيه ( يَوْمَ يُنْفَخُ فِي الصُّورِ فَتَأْتُونَ أَفْواجاً ( [3]) چيست فرمود اي معاذ از امر بزرگي سؤال نمودي آن گاه گريه نمود و فرمود روز قيامت مردم ده نوع ميگردند و هر نوعي بصورتي وارد محشر ميشوند و تمام آنها از مسلمانند بعضي بصورت بوزينه بعضي بصورت خوك بعضي سرنگون بعضي كور بعضي كر و گنگ بعضي زبانها بر سينه افتاده و زبان خود را ميجوند بعضي دستها و پاهايشان بريده بعضي بر درخت از آتش آويزان بعضي بوي گندي از آنها بيرون آيد مثل بوي مردار بعضي لباس قطران پوشيده‏اند.

سخن‏چينان بصورت بوزينه‏گانند رشوه‏گيران بصورت خوكانند آنكه سر نگون وارد محشر ميشود ربا خوار است آنكه كور وارد ميشود آن قاضي است كه حكم بناحق كرده باشد و آنكه لال و كر وارد ميگردد آن كسي است كه باعمال خود عجب دارد و عمل خود را بزرگ ميشمارد آنكه زبان خود را مي جود عالمي است كه آنچه گويد خود عمل نكند آنهايي كه دست و پا بريده وارد ميگردند كسي است كه همسايگان را ايذا و اذيت ميكند آنهايي كه بردار آتشين آويخته‏اند كسي است كه بدگويي مردم را نزد سلطان ميكند آن كس كه از وي بوي مردار مي‏آيد آن كسي است كه بپيروي شهوات و لذّات مشغول است و حقوق الهي را ادا نمينمايد و آن كس كه لباس آتش پوشيده آن كسي است كه اهل كبر و نخوت باشداكثر مفسرين مانند ثعلبي و كشاف و بيضاوي و طبرسي اين حديث را نقل كرده‏اند([4] )

در روز قيامت افراد مؤمن و صالح در تحت لواي اسم رحيم ، رؤوف وكريم واقع ميشوند؛ و افراد كافر و جنايتكار درلواي اسم شديد العقاب و جبار و قهار واقعند؛ و به حسب اختلاف مراتب و درجاتي كه از خوبي وبدي در دنيا كسب كرده اند در بهشت يا جهنم، قرار ميگيرند.

چون در دنيا، اسم "الظاهر" خداوند حكومت مي كند و در عالم آخرت اسم "الباطن" بر همين اساس، در آن عالم باطن اشخاص ظاهر مي

نمي داني كه در تبلي السرائر شود هر باطن آنجا عين ظاهر

قرآن مي فرمايد« روزي است كه هر كس از برادرش مي‏گريزد و از مادرش و از پدرش»([5])

چرا انسان از نزديكترين خويشان ودوستان خودمي‏گريزد. براي چه؟ بدان جهت كه مي‏ترسد عذاب او به وي ملحق شود، يا از او حقي را كه در دنيا داشته مطالبه كند، يا براي جلوگيري از عذاب خواستار ياري او شود كه از عهده‏اش نمي‏تواند برآيد. يا براي آن است فرد به شكل حيوان در نده،بد شكل وترسناكي در آمده است از ‏آنها فرارميكند هم چنان كه در اين عالم هم ، انسان ازاين گونه حيوانات مي گريزدو به فرموده علي (ع): برخي صورتشان صورت انسا ن قلبشان قلب حيوان است( [6]) در واقع بعضي افراد در همين دنيا دل حيوان داشته ودر قالب ظاهري انسان مي باشند در آخرت كه حجاب ها كنار مي رودحقيقت آنها ظاهر مي شود و چون به شكل حيوان محشور مي شوند اقارب وخويشان از آنها فرار مي كنند

اينكه افراد گناهكار در قيامت بشكل حيوانات محشور ميشوند جزاي اعمال آنهاست بلكه بفرموده پيامبر (ص) « نفس اعمال شما به شما برگردانده مي شود» ( [7]). قرآن هم مي فرمايد : كوچكترين عمل خير و كوچكترين عمل شر خودش را مي بيند ( [8])و اعمال خويش را در آنجا حاضر مي يابيد([9])