درس دوازدهم :کتاب دل

درس دوازدهم :کتاب دل ؛

چیزی که کلمات نوشتاری و وجودی در آن ثبت شود کتاب گویند علامه آشتیانی می گوید «هر چه که چیزی در آن نقش ببنددکتاب است; چه آنکه کاغذ یا لوح ظاهری یا لوح و صحیفه باطنی و معنوی باشد و یاآنکه صحیفه ذهن عالی یا سافل یا از
موجودات خارجی باشد( [1])

تمام عالم هستی از غیب و شهود کتاب الهی است و آن بر دو نوع است: «کتاب تدوین» که همان قرآن مجید است و «کتاب تکوین» که عبارت از همه جهان هستی است و خود بر دو قسم می-باشد: «کتاب آفاقی» که عالم غیر از انسان است و «کتاب انفسی» که جان انسان است

شبستری گوید: [2] بنزد آنکه جانش در تجلی است

همه عالم کتاب حق تعالی است

عرض اعراب و جوهر چون حروف است

مراتب جمله آیات و وقوف است([3])

قرآن کتاب الهی، وسیله عروج وپرواز انسان است آیات آن به منزله درجات عروج ااست هر کس به هر اندازه که قرآنی است به همان مقدار انسان است زیرا قرآن صورت نوشتاری انسان کامل است. ودارای لطایف ،اشارات ،حقایق واسراری است

مولوی گوید:

حرف قرآن را مدان که ظاهرست زیر ظاهر باطنی هم قاهرست

زیر آن باطن یکی بطن دگر خیره گردد اندر او فکر و نظر

زیر آن باطن یکی بطن سوم که در او گردد خردها جمله گم

بطن چارم از نُبی خود کس ندید جز خدای بی نظیر بی ندید

همچنین تا هفت بطن ای بوالکرم می شمر تو زین حدیث معتصم

کتاب دیگر الهی کتاب انفسی همان دل وجان انسان است و که با علم و عمل، ساخته می شود و لوح محفوظی است که تمام رفتار و اندیشه واعمال او، در آن ثبت وضبط میشود وگستره آن به اندازه عالم هستی است واز فرش تا عرش حضور دارد

مطالعه این کتاب پر رمز وراز نگرش انسان را نسبت به جهان را تغییر می دهداگر کسی آن را درست ورق بزند،و بخواند در می یابد دل جامع ترین دفتر غیب و شهود و کاملترین مظهر وجلوه خدااست.

ما جدولی از بحر وجودیم همه

ما دفتری از غیب و شهودیم همه
درا شعاری منسوب به علی(ع) آمده است: ([4] )«داروی شفا بخش تو در دست خود توست، ولی نمی بینی و منشأ بیماری-ات خودت هستی، ولی نمی‌دانی. تو کتاب روشنی هستی که با حرفهایش، آنچه در نهان است، آشکار می گردد. آیا گمان کردی که تو تنها جسم کوچکی هستی! و حال آنکه عالمی کبیر در درون توست»

انسان نسخه مختصر عالم هستی است با ملكيان ملكي است و باملكوتيان، ملكوتي و با جبروتيان، جبروتي است پس در خود بنگر تا خويش را بشناسى چه خودشناسى تورابه خدا‏شناسى رساند

علی (ع) فرمود: «من عرف نفسه فقد عرف ربه»هرکس خود را بشناسد خدارا می شناسد

آدم خوانی وعالَم خوانی

شیوه قرآن کریم آن است که انسان را عالَم خوان و آدم خوان بار آورد زیرا هر کسی در همه حالات با کتاب جان وجهان در ارتباط است.و دائماً آن رادر پیش روی دارد می تواند در آن اندیشه وتفکر کند وبه ملکوت آن معرفت پیدا کند از این روقرآن انسان را به مطالعه و تفکر در عالم و آدم با بیانات گوناگون
دعوت می کند می فرماید :( [5])بزودى آيات قدرت و حكمت خود را در آفاق جهان و نفوس بندگان كاملا هويدا و مشهود ميسازيم چه براى پروردگار در اطراف جهان كه عالم صغرى است و در نفوس بشر كه عالم كبرى است آياتى وجود دارد تا در آيات آفاق و دقايق و عجايب آن نظر كرده و از آن عبرت بگيرند و در آيات انفس انديشه و تفكر نموده و متذكر خداى تعالى شوند و بطريق سهل و آسان بخالق و مؤثر آنها پى ببرند([6])

در جای دیگر می فرماید: ( [7])«کتاب خود را بخوان؛ كافى است كه امروز خودت حسابرس خود باشى».

در قیامت، به شخص گفته می شود کتاب وجودی خویش را بخوان چون در آن دنیا باطن ظهور میکند لازم است در این عالم کتاب دل خوانده شود که دنیا مزرعه آخرت است وانسان زارع وزرع ومزرعه خویش است هر چه کشت درو می کند وهر چه نوشت می خواند

ای عزیز خوب در کتاب الهی تامل کن وخودت را راست و درست به بار بیاور و به فعلیت برسان تا در هنگام ظهور آن حسرت نخوری

والسلام علیکم ورحمة الله وبرکاته