بخش 11

در مدیحت حضرت زهرا ( علیها السلام ) همای بخت خورشید عصمت عالمی منوّر شد نور چشم مصطفی میلاد حضرت زهرا ( علیها السلام ) آسمان مکّه در مولودیه حضرت زهرا ( علیها السلام ) معنی کوثر مولودیه امام حسن ( علیه السلام ) میلاد امام حسن ( علیه السلام ) صلح دشمن شکن در وصف ولادت امام حسن مجتبی ( علیه السلام ) جامع حُسن خدایی

250

در مديحت حضرت زهرا ( عليها السلام )

اي فلك عصمت ، اي شفيعه محشر * * * مهر جهانتاب و نور چشم پيمبر

كُفْو علي ، مادر ائمه اطهار * * * دختر پيغمبر و حبيبه داور

مَفْخَر حوّا و افتخار خديجه * * * مفتخر از خدمت تو مريم و هاجر

با تو شناسند حقْ چار گهر را : * * * احمد و سبطين را و ساقي كوثر

نور تو از نور كبريا شده مشتق * * * زهره زهرات خوانده خالق اكبر

همچو نبيّ و علي ، دمي كه در آيي * * * با شرف و شوكت و جلال به محشر :

چشم شفاعت همه به لطف تو دوزند * * * جمله سفيد و سياه و كهتر و مهتر

نور تو رخشان شدي سه دفعه به هر روز * * * چون به مصلاّ شدي به حسبِ مقرّر

صبح ، چو مهتاب بود و ظهر چو خورشيد * * * رخشنده همچو زُهره احمر

مقصد خلاّق ، ز آفرينش عالم * * * ذات شريف تو بود و احمد و حيدر

ذات علي گر نبود ، هيچ نبودي * * * كُفْوِ كريمي ، تو را برابر و همسر

251

نور علي شد قرين نور تو ، گفتند * * * فاطمه را شاه لافتي ست برابر

مهر جَلي را علي ست منبع و منشأ * * * كلمه توحيد را تو مَخزنيّ و تو مظهر

او در خيبر بكند و خيبريان را * * * شد به طريق صواب ، هادي و رهبر

مقنعه عصمت تو نيز همان كرد * * * نور هُدي يافت يك گروه ، سراسر

سوره انسان به شأن او شده نازل * * * آمده درباره تو ، سوره كوثر

نطق تو و ، حجّت تو كرد به دوران * * * آن چه همي كرد تيغ حيدر صفدر

از درِ دار الشّرافه تو همي رفت * * * عزم سفر هر دمي كه داشت پيمبر

نيز به برگشتن از سفر ، بفزودي * * * زينت آن خانه ، با قدوم مُعَنْبَر

رفت رسول از جهان و وحي برافتاد * * * گشت نديمت امين وحي ، به محضر

پاره قلب پيمبري ، كه بفرمود * * * رنجه او هست ، رنجه من و داور

* * *

252

سوي « ضيا » توجّهي كن و ، نامش * * * جزو محبّان خود نويس به دفتر

زان كه سراپا غريق بحر گناه ست * * * نيست اميد نجاتش ، از در ديگر

( ضيايي )

* * *

هماي بخت

مرغ سعادت از وفا نشسته روي بام ما * * * ريخته جام مي ملك شير و عسل به جام ما

هماي بخت را نگر چگونه گشته رام ما * * * غزال وادي شرف شده اسير دام ما

ز سوي عشق پخته شد خمير فكر خام ما * * * آب شود دل شكر ز شكّرين كلام ما

كه شد كلام ما همه مدح و ثناي فاطمه * * * سزد كه جان عالمي شود فداي فاطمه

طوطي طبع من اگر لب به لب آشنا كند * * * ز وصف همسر علي شور و نوا به پا كند

عروس فكر بِكر من غنچه لب چو واكند * * * ز ناز و غمزه و ادا حق سخن ادا كند

بگو به ماه آسمان شرم كند حيا كند * * * كه دختري خدا عطا به ختم الانبيا كند

هزار مهر و مه زند بوسه به پاي فاطمه * * * سزد كه جان عالمي شود فداي فاطمه

253

گر از ولادت نبي كاخ بتان خراب شد * * * ز نور روي دخترش قمر به پيچ و تاب شد

ز جلوه جمال او جهان پرانقلاب شد * * * به روي خلق ماسوا دوباره فتح باب شد

ز پشت پرده جلوه گر همسر بوتراب شد * * * كه غرق شادي و شعف ز يمن او تراب شد

عقد علي و فاطمه بسته خداي فاطمه * * * سزد كه جان عالمي شود فداي فاطمه

به جز جلال حق بود فوق همه جلال او * * * جمال حق عيان بود زآينه جمال او

كمال دين عقل كل مكمل از كمال او * * * كُميت عقل گشته پس ز جذبه خصال او

محور اين جهان علي نكته اوست خال او * * * به حق حق كه مادري نياورد مثال او

تكيه نمي زند كسي دگر به جاي فاطمه * * * سزد كه جان عالمي شود فداي فاطمه

چادر عصمتش بود مايه افتخار زن * * * گوهر عفتش بود سكه اعتبار زن

حجاب اوست در جهان باعث اقتدار زن * * * اوست به روز واپسين مونس و غمگسار زن

به يك اشاره واكند دوصد گره ز كار زن * * * به دست فضه اش بود عنان اختيار زن

254

خوش آن زني كه مي كند جلب رضاي فاطمه * * * سزد كه جان عالمي شود فداي فاطمه

اوست كه يازده پسر هديه به ماسوا كند * * * پرچم صلح را عَلَم ز صلح مجتبي كند

نماز را حسين او زنده به كربلا كند * * * بناي زهد را بنا عابدش از وفا كند

به نور علم قلب ما باقرش آشنا كند * * * مدرسه اصول را صادق او به پا كند

موسي جعفرش دهد به ما ولاي فاطمه * * * سزد كه جان عالمي شود فداي فاطمه

اوست كه مي دهد به ما امير ارض طوس را * * * ز جود او جواد او زنده كند نفوس را

خجل كند ز حُسن خود هادي او شموس را * * * به دست عسكري دهد عصاي آبنوس را

به نام او زنده ملك به بام عرش كوس را * * * مزن ز فرط غم دگر به هم كف فسوس را

كه مهديش نشان دهد به ما سراي فاطمه * * * سزد كه جان عالمي شود فداي فاطمه

مهدي فاطمه عيان رخ از پس نقاب كن * * * سپس تو پاي خويش را به حلقه ركاب كن

بناي كاخ ظالمان ز بيخ و بُن خراب كن * * * ز حُسن روي خويشتن خجل تو آفتاب كن

255

به پهلوي شكسته مادر خود شتاب كن * * * چو قاتلش برون كني ز قبر اين خطاب كن

بگو چرا كمان بود قدّ رساي فاطمه * * * سزد كه جان عالمي شود فداي فاطمه

بنده منم كه كرده ام وِرد زبان ثناي تو * * * اين همه رنج مي كشم در طلب لقاي تو

بيا بيا كه منتظر نشسته ام براي تو * * * اگر رسم به خدمتت ز رحمت خداي تو

به جاي سرمه مي كشم به ديده خاك پاي تو * * * تو پادشاهي و بود « ژوليده » گداي تو

كه ورد اوست روز و شب مدح و ثناي فاطمه * * * سزد كه جان عالمي شود فداي فاطمه

( ژوليده نيشابوري )

* * *

خورشيد عصمت

امشب به بزم مصطفي مه پرتوافشان آمده * * * يا بهر ختم الانبيا از عرش مهمان آمده

روح القدس تسبيح گو با حور و غلمان آمده * * * با عيسي گردون نشين موسي بن عمران آمده

در جلوه نور احمدي از فرّ يزدان آمده * * * رضوان پي دربانيش از باغ رضوان آمده

حورانِ جنّت بسته صف بر گِردِ آن بيت الشّرف * * * جنّ و ملك از هر طرف بهر نثارش جان به كف

256

هر دم به گوش آيد صدا از پيك ربّ العالمين * * * بر مقتداي اهل دين بر منجي خلق زمين

آورده پيغام و سلام از نزد خلاّق مبين * * * يكسو به گِرد همسرش حوّا و جمع حور عين

با مريم و با آسيه سايند بر پايش جبين * * * سارا و هاجر يك طرف با احترام و آفرين

پر كرده بانگ شادباش يكسر سما را تا سمك * * * از كرسي و لوح و قلم تا هفت بام و نه فلك

امشب جهان روشن شود از طلعت زيباي او * * * در جلوه آيد نور حق از پرتو سيماي او

بنيان دين محكم شود از عترت والاي او * * * آري ز يمن همّت فرزند بي همتاي او

جاويد قرآن مي شود چون نام روح افزاي او * * * در كربلا سايد فلك از فخر سر بر پاي او

چون پرچم اسلام را با خون مصفّا مي كند * * * دين خدا را تا ابد جاويد و احيا مي كند

امشب دل اهل صفا چون ماه تابان روشن است * * * از شام مظلم تيره تر جان و دل اهريمن است

از شادي آلِ نبي شادان دلِ مرد و زن است * * * ما را بود جشني حَسَن آري حسن در احسن است

مدّاح زهرا از ازل يكتا خداي ذوالمن است * * * « مرداني » از مدحش اگر تيغ زبانت الكن است

257

امّا دل احباب را از نور زهرا منجلي * * * كردي و اينك اين تو و همتاي يكتاي علي

امشب امين وحي حق نزد پيمبر مي رسد * * * بر اشرف خلق جهان انوار داور مي رسد

كاي آفتاب سرمدي ، زهراي اطهر مي رسد * * * مرآت ذات ايزدي ، معناي كوثر مي رسد

اُمّ الائمه مادر شبّير و شبّر مي رسد * * * محبوبه ذات احد با شوكت و فر مي رسد

با مژده ميلاد او عالم منوّر مي شود * * * نخل برومند نبي از او تناور مي شود

با مصطفي باشد مرا نور مسلّم فاطمه * * * تاج شرف باشد به حق بر فرق آدم فاطمه

باشد ز ابواب كرم باب مكرّم فاطمه * * * زيبد بخواني برترش از خلق عالم فاطمه

از بدو خلقت بوده از آدم مقدّم فاطمه * * * آري بود بر ماسوا اعلا و اعلم فاطمه

امشب عيان آن مظهر خلاّق سرمد مي شود * * * روشن ز روي فاطمه جان محمّد مي شود

( محمّدعلي مرداني )

* * *

عالمي منوّر شد

از ولادت زهرا عالمي منوّر شد * * * جشن همسر حيدر دختر پيمبر شد

258

از شميم خوشبويش جان و دل معطّر شد * * * چشم مصطفي روشن از جمال دختر شد

از ولادت زهرا عالمي منوّر شد

قدسيان همه مسرور زين بشارت عظمي * * * غرق عشرت و شادي اين جهان و مافيها

از شرف به خود باليد خاك يثرب و بطحا * * * مكه از قدوم وي به ز عرش اكبر شد

از ولادت زهرا عالمي منوّر شد

حوريان شده نازل بر خديجه كبري * * * خادمه بود مريم ، قابله شده حوا

خانه رسول حق به ز جنّة المأوي * * * از فروغ روي او آسمان پر ز اختر شد

از ولادت زهرا عالمي منوّر شد

نور حق تجلي كرد ، فاطمه هويدا شد * * * بر شهادت باري ، لب گشود و گويا شد

زآن كلام جان افزا ، برتر از مسيحا شد * * * گلشن جهان از وي پر ز مشك و عنبر شد

از ولادت زهرا عالمي منوّر شد

از ولاي مهر او قلب شيعيان روشن * * * زين نسيم رحمت حق چهره زمين گلشن

از تجليات وي ، كاخ دين بود متقن * * * طي شده خزان وادي نوبهار ديگر شد

از ولادت زهرا عالمي منوّر شد

( محمّد تقي مقدّم )

* * *

259

نور چشم مصطفي

آسمان امشب ز شادي غرق در زيور بود * * * ديده بگشا آسمان را جلوه ديگر بود

هاله كرده ماه خرمن كرده از فرط نشاط * * * زهره را صهبا و پروين را به كف ساغر بود

از زمين تا آسمان خيل ملايك موج زن * * * همچو دريايي كه پر از لؤلؤ و گوهر بود

بيستم ماه جمادي ثاني از الطاف رب * * * شد منور خانه اي كز آن پيغمبر بود

گشت طالع زهره زهراي اطهر از افق * * * آن كه بر فرق همايونش نبي ( صلّي الله عليه وآله ) افسر بود

از خديجه ( عليها السلام ) شد تولد دختري كز پرتوش * * * مهر از ارزش فتاد و ماه بي منظر بود

حضرت صديقه كبري جناب فاطمه * * * آن كه راضي بر رضاي خالق اكبر بود

زد قدم بر عرصه گيتي و گيتي مفتخر * * * بر وجود اقدسش زان روز تا آخر بود

شد تولد همسر بي مثل و مانند علي ( عليه السلام ) * * * رحمة للعالمين ( صلّي الله عليه وآله ) را بهترين دختر بود

شد تولد دختري در خانه ختم رسل * * * آن كه سادات معظم را مهين مادر بود

گوهر درياي عصمت اختر برج شرف * * * نور چشم مصطفي ( صلّي الله عليه وآله ) محبوبه داور بود

260

حضرت حوا و ساره حاجب درگاه او * * * پاسبان آستانش مريم و هاجر بود

اولين آل محمد ( صلّي الله عليه وآله ) دخت ام المؤمنين * * * همسر او شاه مردان ساقي كوثر بود

ام پاك مجتبي ( عليه السلام ) و شاه مظلومان حسين ( عليه السلام ) * * * مام زينب ( عليها السلام ) ، مادر كلثوم ( عليها السلام ) غم پرور بود

ذات پاك اوست علياحضرت دنيا و دين * * * بانوان عالم اسلام را سرور بود

با همه عزّ و وقار و حشمت و جاه و جلال * * * از جفاي گردش چرخ و فلك مضطر بود

باري اين عيد همايون بر تمام شيعيان * * * فرخ از الطاف اين بانوي والافر بود

« پيروي » از پرسش محشر ندارد وحشتي * * * چون شفيعش حضرت صديقه اطهر بود

( حاج علي اكبر پيروي )

* * *

ميلاد حضرت زهرا ( س )

* * *

به ساقي اي صبا بگو حاجت ما برآورد * * * ساغري از براي ما ز آب كوثر آورد

به ساغر لطيفه گو بگو لطيفه اي بگو * * * كه مطرب از ره وفا چنگ به مضمر آورد

بگو به ماه آسمان به خود نبالد اين قَدَر * * * كه ماه بي قرين من سر از افق درآورد

261

ماه جمادي آمده موقع شادي آمده * * * باز منادي آمده كه نخل دل برآورد

دوباره گشته اين جهان به رتبه برتر از جنان * * * كه حق به خيل بانوان هادي و رهبر آورد

دوش شنيدم اين ندا كه امشب از ره وفا * * * براي ختم الانبياء خديجه دختر آورد

چه دختري كه مظهر شرم حيا و عفت است * * * چه عفتي كه عصمتش صفاي ديگر آورد

نيافريده ذات حق به جز خديجه مادري * * * كه دختري چو فاطمه پاك و مطهّر آورد

به بحر رحمتش خدا بيافريده يك صدف * * * كه يازده گهر از او ز صُلب حيدر آورد

خدا براي عقل كل ، دختري همچو برگ گل * * * به كوري دو ديده مردم اَبتَر آورد

بهر نثار مقدمش ز فرّ و شادي و شعف * * * لعل و گُهَر طبق طبق مريم و هاجر آورد

به شأن دخت مصطفي جبريل امشب از سما * * * چو برگ گل ورقورق آيه ز داور آورد

ساره و كلثوم از جنان به امر خالق جهان * * * مشك و گلاب و عنبر و عطر معطر آورد

حور و پري گَه از يمين ، گَه از يسار در زمين * * * حضور فاطمه ببين عود به مجمر آورد

262

نديده مهر مادري چو خاتم پيغمبران * * * فاطمه را خداي او به جاي مادر آورد

قدم نهاد در جهان مايه فخر بانوان * * * آن كه چو مجتبي حسن به سرو آن سرآورد

مهين حبيبه خدا ديده گشود از وفا * * * كه چون حسين آيتي خصم ستمگر آورد

عين عيون عابدين مامِ امام پنجمين * * * آمده بهر مؤمنين مذهب جعفر آورد

به سان كاظم و رضا همچو تقي شير خدا * * * براي رهبري ما رهبر و سرور آورد

همچو تقي عسكري هادي مير و رهبري * * * ز بهر حفظ دين حق ماه منور آورد

( ژوليده نيشابوري )

* * *

آسمان مكّه

امشب در آستان رضا جشن ديگر است * * * بزمي كه چون بهشت برين روح پرور است

از آسمان مكّه برآمد ستاره اي * * * كآفاق از فروغ جمالش منوّر است

بر خاكيان رسيد بشارت ز آسمان * * * ميلاد باسعادت زهراي اطهر است

از ره رسيد موكب بانوي بانوان * * * كايينه تمام نماي پيمبر است

263

در زهد و پاكدامني و عصمت و وقار * * * آموزگار مريم و سارا و هاجر است

فرض است پاس حرمت ناموس كبريا * * * كاو مظهر عفاف خداوند اكبر است

خرّم ز نخل قامت او باغ مصطفي است * * * روشن ز نور چهره او چشم حيدر است

سرلوحه فضيلت و سرمايه عفاف * * * گنجينه لئالي و درياي گوهر است

آزار فاطمه ، بود آزار مصطفي * * * همچون رضاي او كه رضاي پيمبر است

در بوستان فضل سراينده بلبلي * * * بر آسمان شرم فروزنده اختر است

پرورده خديجه كبري كه كاينات * * * از مژده ولادت او غرق زيور است

* * *

در مولوديه حضرت زهرا ( عليها السلام )

باده بريز ساقيا به جام مي گسارها * * * از آن مي اي كه داده حق وعده به بي قرارها

كه ديده ها شود برون ز قيد انتظارها * * * از پس پرده شد عيان چهره پرده دارها

شكوه ديگري خدا داده به روزگارها * * * به گوش جان رسد ندا ز طَرْفِ جويبارها

264