بخش 6

125

ابليس ملعون در آن روز، از شادي و شعف دست‌افشاني مي‌كند و در سراسر زمين و در ميان فرزندان و پيروان خود، پايكوبي مي‌نمايد و به آنها مي‌گويد: اي فرزندان! و اي گروه اغواگر! ما البته در مورد فرزندان آدم، به مقصود خود نايل شديم و به هدف خويش، رسيديم و ميراث آتش را به آنان سپرديم، مگر كسي كه به دامن اين جماعت ـ اهل بيت عصمت و طهارت( عليهم السلام ) ـ چنگ بزند. بنابراين همّ و غمّ خود را صرف بدبين كردن مردم به ايشان، با ايجاد شكّ و ترديد كنيد و مردم را به دشمني آنان، وا داريد و عليه ايشان و دوستانشان، بشورانيد تا پايه‌هاي كفر و گمراهي را محكم و استوار سازيد و هيچ يك از فرزندان آدم از آتش دوزخ، نجات پيدا نكند.

البته ابليس كه بسيار دروغگو است اين حقيقت را به فرزندان و پيروانش، راست و درست گفته است. چه اينكه با دشمني شما خاندان، هيچ‌كار نيكي سودمند، و با دوستي و پيروي شما، هيچ گناهي جز گناهان كبيره، زيان‌بار نخواهد بود. زائده گفت: امام سجاد حضرت علي بن الحسين( عليهما السلام ) بعد از نقل اين حديث به من فرمود: اين روايت را به يادگار داشته باش و بدان كه اگر مدت يك سال با يك كاروان شتر، به جست‌وجوي آن مي‌پرداختي، اندك و ناچيز بود.⁽¹⁾

از سخنان امام سجاد( عليه السلام ) كه در مقدّمه اين حديث شريف به زائده فرمود: « تو مقّرب درگاه سلطان خويشي و او هيچ كس را در راه محبت و دوستي و نقل برتري و فضائل و مناقب ما، تحمل نمي‌كند... » به دست مي‌آيد كه زائده، از كارگزاران درجه يك، يا از نزديكان دولت بني‌اميّه بوده، اما در عين‌حال از شيعيان مخلص و راويان مورد اعتماد، به شمار مي‌رفته است.

اين زائده، زائدة بن قدّامه ثقفي است و شيخ طوسي( رحمه الله ) در كتاب « رجال »