بخش 7

150

خاك سرخي در دست مباركش داشت. راوي از خاك سرخي كه در دست آن حضرت بوده، پرسش مي‌كند و حضرت در جوابش مي‌فرمايد: « جبرئيل بر من فرود آمد و خبر داد كه امّتم، همين فرزند مرا خواهند كشت و از تربت سرخش به من عطا كرد و آن، همين است كه اكنون در دست من است ».

در همين روايت و در بعضي روايات ديگر آمده است كه: « آن حضرت، در سرزمين عراق كشته خواهد شد و اين خاك سرخ، تربت آن سرزمين است ».

همچنين آن بزرگوار تربت سرخ را به همسرش امّ‌سلمه سپرد و فرمود: « وقتي مشاهده كردي، اين تربت خون چكان است، بدان كه فرزندم حسين( عليه السلام ) كشته شده است » و چنان بود كه امّ سلمه از آن محافظت مي‌كرد تا زماني كه عاشوراي سال شهادت امام حسين( عليه السلام ) فرارسيد، آن را خون چكان يافت و دانست كه امام حسين( عليه السلام )، به قتل رسيده است.⁽¹⁾

بنابراين، ميان مسلمانان مذاهب مختلف، در فضيلت كربلا و قداست تربت آن، اختلافي وجود ندارد. اگر تحريك برخي دروغگويان و مبلغان باطل، از جمله كساني كه شيوه و روششان ياوه‌سرايي و راه و رسمشان تهمت و افتراست، نبود، در اين باب به بيان مطالبي به مراتب بيشتر از آنچه به موضوع اين بحث مربوط است، نمي‌پرداختيم. امّا توضيح و تشريح مطلب و روشن ساختن فكر و ذهن حق‌جويان و ردّ سخنان دروغ و دريدن پرده پندار باطل آنان را كه با حقيقت و واقعيّت، سازگاري ندارد، واجب و لازم ديديم.

عدّه‌اي نادان با انگيزه‌هاي سياسي و منفعت شخصي، شبهه‌اي بر ضدّ شيعه مطرح نموده، اقدام به نشر و گسترش آن كردند تا اينكه آن را حقيقي و واقعي جلوه داده، رفته رفته در ذهن افراد بي‌‌سواد، جايگير ساختند. اين شبهه به مرور زمان در ميان