بخش 1

مقدمه

زيارت ، يكي از سازنده ترين برنامه هاي تربيتي مكتبِ ماست كه هم تقدير و احترام به پاكيها و فضيلتها ومجاهدتهاست . هم الهام گرفتن از اولياي دين و پاك ساختن روح و جان .

زيارت عتبات عاليات در عراق و آستان بوسي مزار امير مؤمنان و سيدالشهدا وديگر امامان همام ( عليهم السلام ) ، حق آن عزيزان است بر ما شيعيان و مشتاقان .

« كربلا » ، كعبه دل و جان ماست .

« نجف » ، كوثر فياض ولايت است .

« كاظمين » ، كوي الهام بخش صبر و مقاومت است .

و « سامرا » ، مايه سرور و روشنيِ ديده همه چشم انتظاران ظهور آخرين ذخيره الهي است .

آري ، زيارت عتبات عاليات و چهره نهادن بر تربت مقدّس امامان ، بوسه زدن بر ضريح منوّر آن پاكان ، هموره مورد اشتياق و آرزوي ديرين دلدادگان عترت مصطفي ( صلّي الله عليه وآله ) و مورد تأكيد فراوان اهل بيت ( عليهم السلام ) بوده است .

امروز ، اين شوق ، در دلهاي ما افروخته است . چه ، زيارت قبور امامان در اين سرزمين و ديدار از اماكن مقدّس و جاهاي ديدني و خاطره انگيز در اين ديار فراهم شده است و وقتي راه كربلا و نجف و كاظمين و سامراء به روي زائران و مشتاقان گشوده شد ، شيفتگان زيارت قبر شش گوشه ابا عبدالله الحسين و حرم اميرمؤمنان و چهار امام ( عليهم السلام ) ، با پاي سر و با بال عشق اين مسير را طي مي كنند تا به كوي عشق و ديار معشوق برسند و خود را چون غباري بر آن آستان افكنند و مژگان ، غبار از ضريح و حرم حسيني بزدايند .

امروز عاشقان بي تاب ترند و شبناله هاي پر سوز مادران ، خون پاك شهيدان ، دل هاي شكسته جانبازان ، صبوري و شكيب آزادگان و دعاي دلسوختگان سحرخيز ، زمينه ساز اين زيارتها و باز كننده معبر در اين

ميدان است .

مگر ممكن است كه فراز و نشيب روزگار و پيچ و خم جادّه هاي زيارت و خوف و خطر اين راه خونين ، بتواند ذرّه اي ازعشق هاي عاشورايي شيعه و عاشقان اهل بيت ( عليهم السلام ) بكاهد ؟ !

« إنَّ لِلْحُسَيْن ( عليه السلام ) فِي قلوبِ المُؤْمِنِينَ مَحَبَّةً مَكْنُونَةٌ لا تبردُ أبداً » .

« در دل هاي مؤمنان ، عشق و محبّتي نسبت به حسين ( عليه السلام ) نهفته است كه هرگز به سردي نمي گرايد . »

آنچه در اين مجموعه تقديم شما زائران محترم عتبات عاليات مي شود ، مجموعه زيارات و ادعيه مورد نياز زائران اين ديار است كه از مفاتيح الجنان مرحوم محدّث قمي و نيز از كتب معتبر ديگر اخذ گرديده است . تا عاشقان و دلباختگان پيشوايان معصوم ، با ديدگاني اشكبار ، و قلبي مالامال از محبّت اهل بيت عصمت و طهارت ، در اماكن مقدّس عراق ، از آن بهره مند گردند . اميد آن كه اين زمزمه هاي عاشقانه موجب تحول روحي و اخلاقي در دنيا ، و ذخيره اي براي روز معاد باشد .

خرسنديم كه اين مجموعه را به عنوان رهتوشه معنوي شما زائران عزيز كه عازم كوي عشق و ايثاريد ، تقديم كنيم . باشدكه زيارتي باشناخت و معرفت بيشترداشته باشيد و ازاين سفر ، بيشترين توشه معنوي رابرگيريد . ان شاءالله .

از كليّه عزيزاني كه در فراهم آوردن اين مجموعه زحمت كشيده ، تلاش فرموده اند صميمانه سپاسگزاري مي نمايم .

معاونت آموزش و تحقيقات بعثه مقام معظّم رهبري

نجف اشرف

صفحه سفيد

آداب زيارت

مستحب است زائر حضرت سيّد الشهدا ( عليه السلام ) پيش از سفر سه روز روزه بگيرد و در روز سوّم غسل كند ، سپس هنگام ترك خانه به قصدسفر ، خانواده خودراجمع كندو اين دعا را بخواند و بدين وسيله آنان را به خداوند بسپارد :

اَللّـهُمَّ اِنّي اَسْتَوْدِعُكَ الْيَوْمَ نَفْسي وَاَهْلي وَمالي خداوندا امروز خودم و خانواده ام و مالم و فرزندانم وَوَُلَْدي وَكُلَّ مَنْ كانَ مِنّي بِسَبيل ، الْشّاهِدَ مِنْهُمْ وهركس و هرچيز را كه به طريقي به من مربوط مي گردد به تو مي سپارم ، چه آنها كه نزد من حاضرند وَالْغآئِبَ ، اَللّـهُمَّ احْفَظْنا بِحِفْظِ الاِْيمانِ وَاحْفَظْ عَلَيْنا ، يا غايب ، خداوندا حفظ فرما ما را به حفظ ايمان و نگهدار ما را ، اَللّـهُمَّ اجْعَلْنا في حِرْزِكَ ، وَلا تَسْلُبْنا نِعْمَتَكَ ، خداوندا ما را در پناه خويش قرارده ، و از ما باز مگير نعمت خويش را ، وَلا تُغَيِّرْ ما بِنا مِنْ نِعْمَة وَعافِيَة ، وَزِدْنا مِنْ فَضْلِكَ و دگرگون مساز نعمت و عافيت ما را ، و آن را فزوني بخش به فضل خود ، اِنّا اِلَيْكَ راغِبُونَ .

كه ما به تو راغب و مشتاقيم .

دعاي خروج از منزل

اَللّهُمَّ اِنّي خَرَجْتُ مِنْ مَنْزِلي اَبْغي فَضْلَك ، وَاَزُورُ خداوندا من از منزل خود بيرون شدم و به جستجوي فضل و كرم توام ، و قصد دارم زيارت كنم وَصِيَّ نَبِيِّكَ صَلَواتُكَ عَلَيْهِما ، اَللّهُمَّ فَيَسِّرْ ذلِكَ لي ، وصيّ پيامبرت را كه صلوات و رحمت خدا بر آن دو ، خداوندا آسان فرما برايم زيارتش را وَسَبِّبْ الْمَزارَ لَهُ ، وَاخْلُفْني في عاقِبَتي وَحُزانَتي و اسباب آن را فراهم ساز و جانشينم باش در انجام كارم و سرپرستي خانواده ام بِاَحْسَنِ الْخِلافَةِ يا اَرْحَمَ الرّاحِمينَ .

به بهترين صورت اي مهربانترين مهربانان .

بعد روانه شو در حالي كه زبانت گويا باشد به ذكر :

« اَلْحَمْدُ للهِِ » و « سُبْحانَ اللهِ » و « لا اِلهَ اِلاَّ اللهُ » .

حمد و ستايش مخصوص خداست ، منزّه است خدا ، معبودي جز او نيست .

دعاي پيش از ورود به نجف اشرف

چون به دروازه نجف برسي بگو :

اَلْحَمْدُ للهِِ الَّذي هَدانا لِهذا وَما كُنّا لِنَهْتَدِيَ لَوْلا اَنْ هَدانَا ستايش خدائي را كه مرا بدين جا راهنمائي كرد وما خود نمي توانستيم بدان راهبرشويم اگر خدا راهنمائيمان اللهُ ، اَلْحَمْدُ للهِِ الَّذي سَيَّرَني في بِلادِهِ ، وَطَوي لِيَ الْبَعيدَ ، نمي كرد ، ستايش خدائي را كه مرا در شهرهاي خويش سير داد و راههاي دور را زير پايم در نورديد وَصَرَفَ عَنِّي الْمَحْذوُرَ ، وَدَفَـعَ عَنِّي الْمَكْرُوهَ حَتّي و هرمحذوري را از سر راهم برداشت ، ناراحتي را از من دور كرد تا مرا وارد كرد به اَقْدَمَني حَرَمَ اَخي رَسُولِهِ صَلَّي اللهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ .

حرم برادر رسول او كه درود خدا بر او و آلش باد .

دعاي ورود به شهر مقدّس نجف

اَلْحَمْدُ للهِِ الَّذي اَدْخَلَني هذِهِ الْبُقْعَةَ الْمُبارَكَةَ الَّتي بارَكَ ستايش خاص خدائي است كه مرا وارد كرد در اين بقعه مباركه اي كه بركت قرار داد اللهُ فيها ، وَاخْتارَها لِوَصِيِّ نَبِيِّهِ ، اَللّـهُمَّ فَاجْعَلْها شاهِدَةً در آن و آن را براي ( آرامگاه ) وصي پيامبرش انتخاب فرمود ، خدايا پس آن را گواه من

لي . اَللّـهُمَّ لِبابِكَ وَقَفْتُ ، وَبِفِنائِكَ نَزَلْتُ ، وَبِحَبْلِكَ قرار ده ، خدايا به در خانه تو ايستادم و به آستانت فرود آمدم و به ريسمان اعْتَصَمْتُ وِلِرَحْمَتِكَ تَعَرَّضْتُ ، وَبِوَلِيِّكَ صَلَواتُكَ عَلَيْهِ تو چنگ زدم و خود را در معرض رحمت تو قرار دادم ، و به نماينده تو ـ كه درودهاي تو بر او باد ـ

تَوَسَّلْتُ ، فَاجْعَلها زِيارَةً مَقْبولَةً وَدُعآءً مُسْتَجاباً .

توسل جستم پس اين زيارت را قرارده زيارتي پذيرفته و دعائي اجابت شده .

دعاي درب صحن مطهر

اَللّـهُمَّ اِنَّ هذَا الْحَرَمَ حَرَمُكَ ، وَالْمَقامَ مَقامُكَ ، وَاَ نَا خدايا اين حرم حرم تو است ، و اين مقام مقام تو است ، و من اَدْخُلُ اِلَيْهِ اُناجيكَ بِما اَنْتَ اَعْلَمُ بِهِ مِنّي وَمِنْ سِرّي داخل آن گردم و با تو راز گويم بدانچه تو بدان از من داناتري و هم از درون من و از راز وَنَجْوايَ ، اَلْحَمْدُ للهِِ الْحَنّانِ الْمَنّانِ ، الْمُتَطَوِّلِ الَّذي مِنْ من آگاهي ، ستايش خاص خداي پرنعمت و پرمنت و پربخششي است كه از تَطَوُّلِهِ سَهَّلَ لي زِيارَةَ مَوْلايَ بِاِحْسانِهِ ، وَلَمْ يَجْعَلْني بخشش او است كه آسان كرد براي من زيارت مولايم را به احسانش ، و چنانم نكرد عَنْ زِيارَتِهِ مَمْنوُعاً ، وَلا عَنْ وِلايَتِهِ مَدْفُوعاً ، بَلْ تَطَوَّلَ كه از زيارتش ممنوع باشم و نه از ولايتش بركنار بلكه بخشش كرد و احسان

وَمَنَحَ . اَللّـهُمَّ كَما مَنَنْتَ عَلَيَّ بِمَعْرِفَتِهِ فَاجْعَلْني مِنْ فرمود ، خدايا چنانچه بر من بوسيله شناختش منت نهادي مرا از شيعيانش شيعَتِهِ ، وَاَدْخِلْنِي الْجَنَّةَ بِشَفاعَتِهِ يا اَرْحَمَ الرّاحِمينَ

قرار ده و بوسيله شفاعتش داخل بهشتم گردان اي مهربانترين مهربانان .

دعاي ورود به صحن مطهر

اَلْحَمْدُ للهِِ الَّذي اَكْرَمَني بِمَعْرِفَتِهِ وَمَعْرِفَةِ رَسولِهِ وَمَنْ ستايش خدائي را كه گرامي داشت مرا بوسيله شناخت او و شناخت پيامبرش ، آن كس فَرَضَ عَلَيَّ طاعَتَهُ ، رَحْمَةً مِنْهُ لي وَتَطَوُّلاً مِنْهُ عَلَيَّ ، كه اطاعتش را بر من واجب فرمود ، از روي مهري كه به من داشت و لطفي كه به من فرمود وَمَنَّ عَلَيَّ بِالاْيمانِ ، الْحَمْدُ للهِِ الَّذي اَدْخَلَني حَرَمَ اَخي و منّتي كه بر من بادادن ايمان نهاد ، ستايش خدائي را كه وارد كرد مرا به حرم برادر رَسُولِهِ وَاَرانيهِ في عافِيَة ، اَلْحَمْدُ للهِِ الَّذي جَعَلَني مِنْ رسولش در حال تندرستي و آن را به من نمود ، ستايش خدائي را كه مرا از زُوّارِ قَبْرِ وَصِيِّ رَسُولِهِ ، اَشْهَدُ اَنْ لا اِلـهَ اِلاَّ اللهُ وَحْدَهُ لا زائران قبر وصي رسولش قرار داد ، گواهي دهم كه معبودي نيست جز خداي يگانه اي شَريكَ لَهُ ، وَاَشْهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ ، جاءَ كه شريك ندارد ، و گواهي دهم كه محمد بنده و رسول او است كه بحق

بِالْحَقِّ مِنْ عِنْدِ اللهِ ، وَاَشْهَدُ اَنَّ عَلِيَّاً عَبْدُ اللهِ وَاَخُو رَسُولِ از نزد خدا آمده ، و گواهي دهم كه علي بنده خدا و برادر رسول او است ، اللهِ ، اَللهُ اَكْبَرُ ، اَللهُ اَكْبَرُ ، اَللهُ اَكْبَرُ ، لا اِلـهَ اِلاَّ اللهُ وَاللهُ اَكْبَرُ ، خدا بزرگتر است ، خدا بزرگتر است ، خدا بزرگتر است ( از توصيف ) ، معبودي جز خدا نيست و خدا وَالْحَمْدُ للهِِ عَلي هِدايَتِهِ وَتَوْفيقِهِ لِما دَعا اِلَيْهِ مِنْ سَبيلِهِ ، بزرگتر است و ستايش خداي را بر راهنمائيش و توفيقش به راهي كه بدان ( مردم را ) خوانده است اَللّـهُمَّ اِنَّكَ اَفْضَلُ مَقْصُود وَاَكْرَمُ مَاْتِيٍّ ، وَقَدْ اَتَيْتُكَ خدايابراستي توبهترين مقصود و گرامي ترين كسي هستي كه نزدت آيند ، و اينك به درگاهت آمده مُتَقَرِّباً اِلَيْكَ بِنَبِيِّكَ نَبِيِّ الرَّحْمَةِ ، وَبِاَخيهِ اَميرِ الْمُؤْمِنينَ و تقرب جويم بسويت بوسيله پيامبرت پيامبر رحمت و به برادرش امير مؤمنان عَلِيِّ بْنِ اَبي طالِب عَلَيْهِمَا السَّلامُ ، فَصَلِّ عَلي مُحَمَّد علي بن ابيطالب عليهماالسلام ، پس درود فرست بر محمد وَالِ مُحَمَّد ، وَلا تُخَيِّبْ سَعْيي ، وَانْظُرْ اِلَيَّ نَظْرَةً رَحيمَةً و آل محمد ، و نوميد مكن كوششم را ، و بنگر به من به نگاهي مهربانانه تَنْعَشُني بِها ، وَاجْعَلْني عِنْدَكَ وَجيهاً فِي الدُّنْيا وَالاْخِرَةِ كه نجات و سربلنديم بخشي بدان ، و قرارم ده در پيش خود آبرومند در دنيا و آخرت وَمِنَ الْمُقَرَّبينَ .

و هم از مقربان .

دعاي ورود به رواق مطهر

اَلسَّلامُ عَلي رَسُولِ اللهِ ، اَمينِ اللهِ عَلي وَحْيِهِ وَعَزآئِمِ سلام بر رسول خدا امين خدا بر وحيش و بر دستورات اَمْرِهِ ، الْخاتِمِ لِما سَبَقَ ، وَالْفاتِحِ لِمَا اسْتُقْبِلَ ، وَالْمُهَيْمِنِ حتمي اش ، ختم كننده شرايع گذشته ، و گشاينده شريعت پس از آن ، و نگهبان عَلي ذلِكَ كُلِّهِ وَرَحْمَةُ اللهِ وَبَرَكاتُهُ . اَلسَّلامُ عَلي بر همه آنها و رحمت خدا و بركاتش بر او باد ، سلام صاحِبِ السَّكينَةِ ، اَلسَّلامُ عَلَي الْمَدْفُونِ بِالْمَدينَةِ ، بر دارنده آرامش مخصوص ، سلام بر آنكه در مدينه مدفون است اَلسَّلامُ عَلَي الْمَنْصُورِ الْمُؤَيَّدِ ، اَلسَّلامُ عَلي اَبِي الْقاسِمِ سلام بر ياري شده حق ، سلام بر ابوالقاسم مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِاللهِ وَرَحْمَةُ اللهِ وَبَرَكاتُهُ .

محمد بن عبداللّه و رحمت خدا و بركاتش بر او .

اذن دخول حرم مطهّر

اَشْهَدُ اَنْ لا اِلـهَ اِلاَّ اللهُ وَحْدَهُ لا شَريكَ لَهُ ، وَاَشْهَدُ اَنَّ گواهي دهم كه معبودي نيست جز خداي يگانه اي كه شريك ندارد ، و گواهي دهم كه مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ ، جآءَ بِالْحَقِّ مِنْ عِنْدِهِ ، وَصَدَّقَ محمد بنده و رسول او است ، كه بحق از نزد او آمده و رسولان را الْمُرْسَلينَ ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا رَسُولَ اللهِ ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا تصديق فرموده ، سلام بر تو اي رسول خدا ، سلام بر تو اي حَبيبَ اللهِ وَخِيَرَتَهُ مِنْ خَلْقِهِ ، اَلسَّلامُ عَلي اَميرِ الْمُؤْمِنينَ حبيب خدا و برگزيده اش از ميان خلق او ، سلام بر امير مؤمنان عَبْدِ اللهِ وَاَخي رَسُولِ اللهِ ، يا مَوْلايَ يا اَميرَ الْمُؤْمِنينَ ، بنده خدا و برادر رسول خدا ، اي مولاي من اي امير مؤمنان عَبْدُكَ وَابْنُ عَبْدِكَ وَابْنُ اَمَتِكَ جآءَكَ مُسْتَجيراً بِذِمَّتِكَ ، بنده تو و پسر بنده تو و فرزند كنيز تو به نزدت آمده پناه جسته به درگاه تو ، قاصِداً اِلي حَرَمِكَ ، مُتَوَجِّهاً اِلي مَقامِكَ ، مُتَوَسِّلاً اِلي و آهنگ حرمت را كرده ، و به جايگاه تو رو آورده ، و به درگاه اْللهِ تَعالي بِكَ ، ءَاَدْخُلُ يا مَوْلايَ ، ءَاَدْخُلُ يا اَميرَ خداي تعالي بوسيله تو توسل جسته است ، آيا داخل شوم اي مولاي من ؟ آيا داخل شوم اي امير