بخش 2

25

إِنَّ مَا قَلَّ وَكَفَي خَيْرٌ مِمَّا كَثُرَ وَأَلْهَي.⁽¹⁾

آنچه كم باشد و كفايت كند، بهتر است از زيادي كه دل را سرگرم و غافل نمايد.

4. هم‌نشيني با بدان

دوستان بد، آدمي را به آلودگي و ارتكاب گناه وا مي‌دارند. دوستان نيز مانند پادشاهان يا هدايت‌گرند يا مايه گمراهي. براي نمونه، هم‌نشينان بد، حتي فرزند نوح را به گمراهي كشاندند و او را به عذاب الهي گرفتار ساختند. رسول خدا ( صلّي الله عليه وآله وسلّم ) مي‌فرمايد: « آدمي، همان دين دوست و هم‌نشين خود را دارد ».⁽²⁾

امام علي ( عليه السلام ) نيز در نامه‌اي به حارث همداني در اين باره چنين مي‌نويسد:

وَاحْذَرْ صَحابَةَ مَنْ يَضِلُّ رَأْيُهُ و يُنْكَرُ عَمَلُهُ فَاِنَّ الصّاحِبَ مُعْتَبَرٌ بِصاحِبِه.

از دوستي با كساني كه افكارشان نادرست و رفتارشان ناپسند است، برحذر باش؛ زيرا آدمي به راه و روش و افكار دوستش خو مي‌گيرد.

اسلام و پيشوايان ديني همواره آدمي را از هم‌نشيني با بدان پرهيز