بخش 3
دو ـ شادی در قرآن سه ـ شادی‌های ظاهری و حقیقی چهار ـ معیارهای غم و شادی پنج ـ توکل بر خدا، عامل شادمانی د) خوش‌خلقی یک ـ پیامبر اکرم ( صلّی الله علیه وآله وسلّم ) دو ـ خوش‌رفتاری با کافران و مجرمان سه ـ تفاوت خوش‌خلقی با چاپلوسی چهار ـ حسن خلق یا بی‌اعتنایی پنج ـ آثار دنیوی خوش‌اخلاقی شش ـ آثار اُخروی خوش‌اخلاقی هفت ـ شوخی اول ـ حدود شوخی دوم ـ آسیب‌های شوخی بی‌رویه سوم ـ نمونه‌هایی از شوخی در سیره امامان معصوم ( علیهم السلام ) ه) امر به معروف و نهی از منکر یک ـ فلسفه امر به معروف و نهی از منکر دو ـ مفهوم‌شناسی و پیشینه امر به معروف و نهی از منکر سه ـ امر به معروف و نهی از منکر در قرآن چهار ـ امر به معروف و نهی از منکر، در روایات پنج ـ ترک امر به معروف و نهی از منکر، عامل سقوط تمدن‌ها
آدمي در پرتو شادي توفيق مي‌يابد خويشتن را بر مبناي اصولي راستين پيش بَرد و به قله‌هاي پيشرفت و تعالي دست يابد و در زمينه‌هاي فرهنگي، سياسي و اقتصادي در اجتماع نقش سازنده ايفا كند.(1)
دين اسلام چون دين فطرت است، به تمام نيازهاي طبيعي و فطري انسان توجه دارد و پيروان خود را به شادي‌هاي مثبت و سازنده دعوت مي‌كند. پرداختن به شادي با رعايت حدود آن، براي تجديد نشاط دروني و كاستن از يك نواختي زندگي مؤثر است.
حضرت علي ( عليه السلام ) مي‌فرمايد:
اِنَّ هذِهِ القُلُوبَ تَمَلُّ كَما تَمَلُّ الأبْدانُ فَابْتَغُوا لَها طَرائِفَ الْحِكْمَةِ.(2)
اين دل‌ها همانند بدن‌ها، خسته و افسرده مي‌شوند و به استراحت نياز دارند. در اين حال، نكته‌هاي زيبا و نشاط‌انگيز براي آنها انتخاب كنيد.
در روايتي ديگر مي‌فرمايد:
بر مؤمن لازم است شبانه‌روزش را به سه قسمت تقسيم كند: قسمتي را براي راز و نياز با خدا؛ قسمتي را براي امرار معاش و تأمين زندگي و قسمتي را نيز براي بهره‌برداري از لذت‌هاي حلال و نيكو.(3)