بخش 7

150

ج) خدامحوري در كارها

خداباوري و سپردن كارها به دست او و در عين حال گريز از غرور و خودخواهي، سرمنشاء سازندگي است. حضرت امام خميني ( قدّس سرّه ) در مقام انساني مهذّب و خدامدار كه تمام رفتارش را با قطبنماي الهي تنظيم مي‌كرد و خود را در محضر ربوبي بسيار ناچيز مي‌شمرد، رمز سازندگي را در « فناي في الله » مي‌داند و توصيه مي‌كند:

منطق ما، منطق ملت ما، منطق مؤمنين و منطق قرآن اين است: {اِنّا لِلّه وَاِنّا اِلَيْهِ راجِعُونْ}. با اين منطق، هيچ قدرتي نمي‌تواند مقابله كند. جمعيتي و ملتي كه خود را از خدا مي‌دانند و همه چيز خود را از خدا مي‌دانند و رفتن از اينجا را به سوي محبوب خود، مطلوب خود مي‌دانند، با اين ملت نمي‌توانند مقابله كنند.

حضرت امام خميني ( قدّس سرّه ) در هشداري رهگشا مي‌فرمايد:

مغرور نشويد، تمام قدرت، قدرت خداست و بايد اتكال به او بكنيد. خودتان را فاني بكنيد در آن قدرت بزرگ. مادامي كه اين حال حفظ بشود، شما بيمه هستيد، بيمه الهي هستيد. هرچه ما داريم، از اوست. ما هيچ نداريم، الا از جانب خداي تبارك و تعالي. ما هيچ هستيم. آنچه هست، اوست و ما هيچ‌ها به اراده او، هست پيدا كرديم.⁽¹⁾