بخش 6
6. مناجات شاکرین 7. مناجات مطیعین 8. مناجات مریدین 9. مناجات محبین 10. مناجات متوسلین 11. مناجات مفتقرین
|
|
به بنده نوازيت نيازمندم.(1)
به دستگيريت محتاجم.
به اغماضت دل بستهام.
خداي عزيز
قبل از چشم باز كردنم با فضلت آشنا و مأنوسم.(2)
تا بعد از چشم بستنم از دنيا، فضلت را ميجويم.
بخششهاي بيكراني كه به من عنايت كردهاي، از من
مگير.(3)
آنچه از عيوبم كه پرده پوشي كردهاي، افشا مكن.(4)
آنچه از زشتيهايم را كه جز تو كسي آگاه نيست، بيامرز.(5)
خداي رؤوف
به اذن شفاعتت سخت محتاجم.(6)
از قهرت به لطفت پناه آوردهام.(7)
ــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1. مُفْتَقِرٌ اِلي رِعايَتِكَ.
2. اِلهي ما بَدَاْتَ بِهِ مِنْ فَضْلِكَ فَتَمِّمْهُ.
3. وَما وَهَبْتَ لي مِنْ كَرَمِكَ فَلا تَسْلُبْهُ.
4. وَما سَتَرْتَهُ عَلَيَّ بِحِلْمِكَ فَلا تَهْتِكْهُ.
5. وَما عَلِمْتَهُ مِنْ قَبيحِ فِعْلي فَاغْفِرْهُ.
6. اِلهي اِسْتَشْفَعْتُ بِكَ اِلَيْكَ.
7. وَاسْتَجَرْتُ بِكَ مِنْكَ.
|
|
درِ خانة احسانت را با دست طمع ميكوبم.(1)
به فضل و بخششهايت دل بستهام.(2)
باران رحمتت را ميطلبم.(3)
ابر پر بار لطفت را ميجويم4.
رضايت را ميخواهم.
رهسپار كوي پر جود توام.(5)
بر سفره اكرامت واردم.(6)
به خير و بركات درخشانت ملتمسم.(7)
روي كريم و دست نوازشگرت را مريدم.(8)
درِ خانهات را ميكوبم.(9)
گداي كوي عظمت و جلال توام.(10)
ــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1. اَتَيْتُكَ طامِعاً في اِحْسانِكَ.
2. راغِباً فِي امْتِنانِكَ.
3. مُسْتَسْقِياً وابِلَ طَوْلِكَ.
4. مُسْتَمْطِراً غَمامَ فَضْلِكَ.
5. طالِباً مَرْضاتَكَ، قاصِداً جَنابَكَ.
6. وارِداً شَريعَةَ رِفْدِكَ.
7. مُلْتَمِساً سَنِيَّ الْخَيْراتِ مِنْ عِنْدِكَ.
8. مُريداً وَجْهَكَ.
9. طارِقاً بابَكَ.
10. مُسْتَكيناً لِعَظَمَتِكَ وَجَلالِكَ.
|
|
با من آن معامله كن از مغفرت و رحمت كه شايسته توست.(1)
نه آن كه من اهل آنم.(2)
6. مناجات شاكرين
خداي رؤوف
پيوستگي نعمتهايت مرا از شكرگزاريت غافل كرد.(3)
ريزش دائمي فضلت مرا از شمارش حمد و ثنايت عاجز
كرد.(4)
توالي بركات نازل شدهات مرا از ذكر سپاسهايت باز داشت.(5)
نعمتهاي پياپي تو مرا از بيان احسان و انعامت خسته كرد.(6)
اين مقام و جايگاه بندهاي است كه به كثرت نعمتهاي تو و قصور و كوتاهي خودش اعتراف دارد.(7)
به سهلانگاري و ضايع كردن نعمتهايت به خودش بصير و شاهد
ــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1. فَافْعَلْ بي ما اَنْتَ اَهْلُهُ مِنَ الْمَغْفِرَةِ وَالرَّحْمَةِ.
2. وَلا تَفْعَلْ بي ما اَنَا اَهْلُهُ مِنْ الْعَذابِ وَالنِّقْمَةِ.
3. اِلهي اَذْهَلَني عَنْ اِقامَةِ شُكْرِكَ تَتابُعُ طَوْلِكَ.
4. وَاَعْجَزَني عَنْ اِحْصآءِ ثَنآئِكَ فَيْضُ فَضْلِكَ.
5. وَشَغَلَني عَنْ ذِكْرِ مَحامِدِكَ تَرادُفُ عَوآئِدِكَ.
6. وَاَعْياني عَنْ نَشْرِ عَوارِفِكَ تَوالي اَياديكَ.
7. وَهذا مَقامُ مَنِ اعْتَرَفَ بِسُبُوغِ النَّعْمآءِ.
|
|
است.(1)
خداي رؤوف
اين تويي خداي رؤوف و رحيم و كريم و با احسان كه از درِ خانهات كسي نااميد برنگشت.(2)
آرزومندان به احسانت هرگز از آستان قدست رانده نشدند.(3)
اميدواران بار اميد درِ خانه تو مينهند.(4)
چشم به راهان در آستان كرمت به انتظار ايستادهاند.(5)
اميدمان را با يأس و نوميدي پاسخ مگو.(6)
لباس يأس و سرافكندگي را به تنمان مپوش.(7)
خداي مهربانم
شكر و سپاسم در برابر عظمت نعمتهايت ناچيز است.(8)
حمد و ثنايم در برابر اكرام و پذيراييت ناقابل است.(9)
ــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1. وَشَهِدَ عَلي نَفْسِهِ بِالْإِهْمالِ وَالتَّضْييعِ.
2. وَاَنْتَ الرَّؤُفُ الرَّحيمُ الْبَّرُ الْكَريمُ، الَّذي يُخَيِّبُ قاصِديهِ.
3. وَلا يَطْرُدُ عَنْ فِنآئِهِ امِليهِ.
4. بِساحَتِكَ تَحُطُّ رِحالُ الرَّاجينَ.
5. وَبِعَرْصَتِكَ تَقِفُ امالُ الْمُسْتَرْفِدينَ.
6. فَلا تُقابِلْ امالَنا بِالتَّخْييبِ وَالأَياسِ.
7. وَلا تُلْبِسْنا سِرْبالَ الْقُنُوطِ وَالإِبْلاسِ.
8. اِلهيتَصاغَرَ عِنْدَ تَعاظُمِ الائِكَ شُكْري.
9. وَتَضآئَلَ في جَنْبِ اِكْرامِكَ اِيَّايَثَنآئي وَنَشْري.
|
|
الطاف خير تو بر سرم خيمهاي از عزت به پا كرده.(1)
اعطاء نعمتهايي كه بر من منت گذاشتهاي چون گردنبندي زيبا برگردنم هرگز باز نميشود.(2)
احسان و بركات تو چون طوقي بر گردن من افتاده كه هرگز شكسته نشود.(3)
نعمتهايت آنچنان انبوه است كه زبان از عهدة شمارشش بر نيايد.(4)
فهم و ادراك من كوچكتر از دريافت فزوني نعمتهاي توست تا چه رسد به دريافت جزء جزء آنها.(5)
من كجا و شكر اين همه نعمتها!!6
من كجا و سپاس اين همه اكرامها!!
من كجا و حمد اين همه انعامها!!
اگر به شكرت موفقم كني، شكر ديگري را ميطلبد اين توفيق.(7)
ــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1. وَضَرَبَتْ عَلَيَّ لَطآئِفُ بِرّكَ مِنَ الْعِزِّ كِلَلاً.
2. وَقَلَّدَتْني مِنَنُكَ قَلائِدَ لا تُحَلُّ.
3. وَطَوَّقَتْني اَطْواقاً لا تُفَلُّ.
4. فَآلائُكَ جَمَّةٌ ضَعُفَ لِساني عَنْ اِحْصآئِها.
5. وَنَعْمآؤُكَ كَثيرَةٌ قَصُرَ فَهْمي عَنْ اِدْراكِها فَضْلاً عَنِ اسْتِقْصآئِها.
6. فَكَيْفَ لي بِتَحْصيلِ الشُّكْرِ.
7. وَشُكْري اِيَّاكَ يَفْتَقِرُ اِلي شُكْرٍ.
|
|
اگر به پاس نعمتهايت به حمد و ثنايت موفق شوم، حمد ديگري را ميطلبد اين توفيق.(1)
خداي عزيز
آنگونه كه در كودكي غذايم فرستادي و رشدم دادي، امروز هم نعمتهايت را بر من كامل كن.(2)
بلاهاي سختِ ايمان سوز را از من دفع كن.(3)
برترين و بهترين بهرهها و سعادتهاي دنيا و آخرت را اكنون و تا آخر عمر به ما عنايت كن.(4)
برحسن امتحان و آزمايشت تو را سپاس ميگويم، سپاسي كه مطابق رضاي تو باشد.(5)
سپاسي كه جوابگوي گوشهاي از احسان تو باشد.(6)
سپاسي كه بخششهاي بزرگ تو را در برگيرد.(7)
ما را ناسپاس نعمتهايت قرار مده.
يا ارحم الراحمين
ــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1. فَكُلَّما قُلْتُ لَكَ الْحَمْدُ، وَجَبَ عَلَيَّ لِذلِكَ اَنْ اَقُولَ لَكَ الْحَمْدُ.
2. اِلهي فَكَما غَذَّيْتَنا بِلُطْفِكَ، وَرَبَّيْتَنا بِصُنْعِكَ، فَتَمِّمْ عَلَيْنا سَوابِغَ النِّعَمِ.
3. وَادْفَعْ عَنَّا مَكارِهَ النِّقَمِ.
4. وَآتِنا مِنْ حُظُوظِ الدَّارَيْنِ اَرْفَعَها وَاَجَلَّها، عاجِلاً وَآجِلاً.
5. وَلَكَ الْحَمْدُ عَلي حُسْنِ بَلائِكَ وَسُبُوغِ نَعْمآئِكَ.
6. حَمْداً يُوافِقُ رِضاكَ.
7. الْعَظيمَ مِنْ بِرِّكَ وَنَداكَ.
|
|
7. مناجات مطيعين
خداي من
در اطاعتت لذتي است كه با هيچ لذت مادي قابل مقايسه نيست.
در عبادتت فرح و نشاطي است كه براي مرده دلان قابل لمس نيست.
در ذكر و يادت انبساطي است كه در هيچ عشق مادي قابل ادراك نيست.
در راز و نيازت پروازي است كه محبوسينِ در قفس دنيا از فكرش عاجزند.
نسيم خوش طاعت و فرمانبرداريت را بر من الهام كن.(1)
هواي سوزان معصيت و نافرمانيت را از من دور كن.(2)
رسيدن به آرزوهاي قلبيام كه جلب رضاي توست برايم آسان كن.(3)
به بهشت و رضوانت مرا جاي ده.(4)
ابر تيرة شك و ترديد را از فراز ديدگانم پراكنده كن.(5)
ــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1. اَللَّهُمَّ اَلْهِمْنا طاعَتَكَ.
2. وَجَنِّبْنا مَعْصِيَتَكَ.
3. وَيَسِّرْ لَنا بُلُوغَ ما نَتَمَنّي مِنْ اِبْتِغآءِ رِضْوانِكَ.
4. وَاَحْلِلْنا بُحْبُوحَةَ جِنانِكَ.
5. وَاقْشَعْ عَنْ بَصآئِرِنا سَحابَ الأِرْتِيابِ.
|
|
قلبم را از حجابهاي كوركننده آزاد كن.(1)
تار عنكبوت باطلانديشي را از اندرونم پاك كن.(2)
بنيان مرصوص حق را در دلم محكمتر كن.(3)
خداي رؤوف
ما را در كشتي نجاتت سوار كن.(4)
از امواج شكنندة فتنه و بلا دستگير.
ما را به لذت مناجات و ذكرت بهرهمند كن.(5)
قايق وجودم را در درياي بيكران محبتت راه ده.(6)
شيريني محبت و قربت را به ما بچشان.(7)
تلاش و كوششمان را فقط در سمت و سوي خودت قرار ده.(8)
همت و قصدمان را مصروف طاعت خودت گردان.(9)
نيتهايمان را در كارها و عباداتمان از هر شك و شبههاي خالص
ــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1. وَاكْشِفْ عَنْ قُلُوبِنا اَغْشِيَةَ الْمِرْيَةِ وَالْحِجابِ.
2. وَاَزْهِقِ الْباطِلَ عَنْ ضَمآئِرِنا.
3. وَاَثْبِتِ الْحَقَّ في سَرآئِرِنا.
4. اَللَّهُمَّ احْمِلْنا في سُفُنِ نَجاتِكَ.
5. وَمَتِّعْنا بِلَذيذِ مُناجاتِكَ.
6. وَاَوْرِدْنا حِياضَ حُبِّكَ.
7. وَاَذِقْنا حَلاوَةَ وُدِّكَ وَقُرْبِكَ.
8. وَاجْعَلْ جِهادَنا فيكَ.
9. وهَمَّنا في طاعَتِكَ.
|
|
كن.(1)
ارزشها را فقط از تو بجوييم به غير تو رو به سويي نكنيم.
من مال توام و براي توام و در حركت به سوي توام.(2)
مرا از بندگان برگزيده و نيكوكارت قرار ده.(3)
مرا به جمع صالحان شايستهات كه از ما سبقت گرفتهاند ملحق كن.(4)
به آن شايستگاني كه به سوي ارزشها سبقت گرفتند، باقيات الصالحات را عمل كردند، به درجات عالي سرعت داشتند.(5)
مرا به آنها برسان، اي عزيز.
8. مناجات مريدين
خداي رؤوف
سرگشتة اين سرايم.
شب تاريك و خوف دشمن است اينجا.
چه كنم؟ بيچراغ راه به جايي نميبرم.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1. وَاَخْلِصْ نِيَّاتِنا في مُعامَلَتِكَ.
2. فَاِنَّا بِكَ وَلَكَ.
3. اِلهي اِجْعَلْني مِنَ الْمُصْطَفَيْنَ الأَخْيارِ.
4. وَاَلْحِقْني بِالصَّالِحينَ الأَبْرارِ.
5. السَّابِقينَ اِليَ الْمَكْرُماتِ، الْمُسارِعينَ اِليَ الْخَيْراتِ.
|
|
بيدستگيري تو جز در جا زدن چارهاي نيست.
چراغ هدايتت بالاي سرم روشن نكني راه هدايتت چقدر تنگ و سخت است.(1)
به كسي كه راه را نشانش دادي چقدر حقايق آشكار و واضح است.(2)
ما را به راههايي ببر كه به وصال تو منتهي شود.(3)
ما را به نزديكترين راههايي هدايت كن كه به ميهماني تو منتهي شود.(4)
مسافتهاي دور وصالت را بر ما نزديك كن.(5)
سختيهاي كمر شكن راه آخرتت را بر ما آسان كن.(6)
ما را به قافله بندگان خوبت كه به سرعت به سويت شتاب ميكنند برسان.(7)
ما را به كاروان شايستگانِ راهت كه درِ خانهات را ميكوبند ملحق كن.(8)
ما را همراه و همراز آنان قرار ده كه شب و روز به عبادت تو
ــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1. سُبْحانَكَ ما اَضْيَقَ الْطُّرُقَ عَلي مَنْ لَمْ تَكُنْ دَليلَهُ.
2. وَما اَوْضَحَ الْحَقَ عِنْدَ مَنْ هَدَيْتَهُ سَبيلَهُ.
3. اِلهي فَاسْلُكْ بِنا سُبُلَ الْوُصُولِ اِلَيْكَ.
4. وَسَيِّرْنافي اَقْرَبِ الطُّرُقِ لِلْوُفُودِ عَلَيْكَ.
5. قَرِّبْ عَلَيْنَا الْبَعيدَ.
6. وَسَهِّلْ عَلَيْنَا الْعَسيرَ الشَّديدَ.
7. وَاَلْحِقْنا بِعِبادِكَ الَّذينَ هُمْ بِالْبِدارِ اِلَيْكَ يُسارِعوُنَ.
8. وَبابَكَ عَلَي الدَّوامِ يَطْرُقُونَ.
|
|
ميكوشند.(1)
و از هيبت تو ميترسند.(2)
آنانكه صاف و زلالند.(3)
آنانكه تو بر مركب آرزوهايشان نشاندي.(4)
آنانكه به خواستههاي ارزشمندشان نائل آمدند.(5)
آنانكه حوائجشان را تو امضا كردي.(6)
آنانكه دلشان را از مهر و محبتت پر كردي.(7)
آنانكه از آب زلال معرفتت سيرابشان كردي.(8)
آنانكه با كمك و عنايت تو به لذت مناجاتت رساندي.(9)
آنانكه تحت لطف تو به منتهاي مقاصدشان نائل ساختي.(10)
اي عزيزي كه هر كس به تو رو كند، به سويش رو ميكني.11
ــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1. وَاِيَّاكَ فِي اللَّيْلِ وَالنَّهارِ يَعْبُدُونَ.
2. وَهُمْ مِنْ هَيْبَتِكَ مُشْفِقُونَ.
3. الَّذينَ صَفَّيْتَ لَهُمُ الْمَشارِبَ.
4. وَبَلَّغْتَهُمُ الرَّغآئِبَ.
5. وَاَنْجَحْتَ لَهُمُ الْمَطالِبَ.
6. وَقَضَيْتَ لَهُمْ مِنْ فَضْلِكَ الْمَأرِبَ.
7. وَمَلأْتَ لَهُمْ ضَمآئِرَهُمْ مِنْ حُبِّكَ.
8. وَرَوَّيْتَهُمْ مِنْ صافي شِرْبِكَ.
9. فَبِكَ اِلي لَذيذِ مُناجاتِكَ وَصَلُوا.
10. وَمِنْكَ اَقْصي مَقاصِدِهِمْ حَصَّلُوا.
11. فَيا مَنْ هُوَ عَلَي الْمُقْبِلينَ عَلَيْهِ مُقْبِلٌ.
|
|
با مهر و رحمت به آغوششان ميگيري.(1)
حتي با غافلانِ از يادت هم باب مهرباني را نبستهاي.(2)
به جذب غافلان به بارگاه قربت اصرار و عنايت داري.(3)
مرا از آنها قرار ده كه در بارگاه قربت بهرهاي عالي از كمالات دارد.(4)
از آنها قرارم ده كه از محبت و لطفت نصيب بيشتري دارد.(5)
از آنها قرارم ده كه از معرفتت درياي دلش موج ميزند.(6)
خداي من
دل از غير تو بريدم.(7)
پرندة دلم به سوي تو پر گشوده.(8)
تو قبلة عشق مني و لا غير.(9)
تو نقطة ثقل دلي و لا غير.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1. وَبِالْعَطْفِ عَلَيْهِمْ عآئِدٌ مُفْضِلٌ.
2. وَبِالْغافِلينَ عَنْ ذِكْرِهِ رَحيمٌ رَؤُفٌ.
3. وَبِجَذْبِهِمْ اِلي بابِهِ وَدُودٌ عَطُوفٌ.
4. اَسْئَلُكَ اَنْ تَجْعَلَني مِنْ اَوْفَرِهِمْ مِنْكَ حَظّاً.
5. وَاَجْزَلِهِمْ مِنْ وُدِّكَ قِسْماً.
6. وَاَفْضَلِهِمْ في مَعْرِفَتِكَ نَصيباً.
7. فَقَدِ انْقَطَعَتْ اِلَيْكَ هِمَّتي.
8. وَانْصَرَفَتْ نَحْوَكَ رَغْبَتي.
9. فَاَنْتَ لا غَيْرُكَ مُرادي.
|
|
تو عشق شب زنده داري مني و لا غير.(1)
ديدار تو روشني چشم منست و لا غير.(2)
وصال كوي تو آرزوي منست و لا غير.(3)
شيفتة محبت توام و لا غير.(4)
دلباختة هواي توام و لا غير.(5)
رضاي تو اوج مطلوب من است و لا غير.(6)
ديدار تو نياز جان من است و لا غير.(7)
جوار تو مطلوب من است و لا غير.(8)
وصال قربت همة خواست و آرزوي من است و لا غير.(9)
مناجات با تو اوج سرور و راحتي جان من است و لا غير.(10)
خداي عزيز
ــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1. وَلَكَ لا لِسِواكَ سَهَري وَسُهاري.
2. وَلِقآؤُكَ قُرَّةُ عَيْني.
3. وَوَصْلُكَ مُني نَفْسي.
4. وَاِلَيْكَ شَوْقي، وَفي مَحَبَّتِكَ وَلَهي.
5. وَاِلي هَواكَ صَبابَتي.
6. وَرِضاكَ بُغْيَتي.
7. وَرُؤْيَتُكَ حاجَتي.
8. وَجِوارُكَ طَلَبي.
9. وَقُرْبُكَ غايَةُ سُؤْلي.
10. وَفي مُناجاتِكَ رَوْحي وَراحَتي.
|
|
دواي دردم پيش توست.(1)
شفاي قلبم نزد توست.(2)
خنكي قلبم از آتش گناه پيش توست.(3)
رفع غم و سختيام پيش توست.(4)
مونسم باش در وحشت.(5)
دستگيرم باش در لغزش.(6)
1. وَعِنْدَكَ دَوآءُ عِلَّتي.
2. وَشِفآءُ غُلَّتي.
3. وَبَرْدُ لَوْعَتي.
4. وَكَشْفُ كُرْبَتي.
5. فَكُنْ اَنيسي في وَحْشَتي.
6. وَمُقيلَ عَثْرَتي.
7. وَغافِرَ زَلَّتي.
8. وَقابِلَ تَوْبَتي.
9. وَمُجيبَ دَعْوَتي.
10. وَمُغْنِيَ فاقَتي.
11. وَلا تَقْطَعْني عَنْكَ.
|
|
رهايم مكن از كرمت.(1)
9. مناجات محبين
خداي عزيز
وصال كويت را به عالم نميدهم.
شيريني يادت را به لذات دنيا نميدهم.
لذت نامت را با الذ لذايذ عوض نميكنم.
خدا خدايم را هرگز به بيگانه نشان نميدهم.
كيست كه شيريني محبت تو را چشيد و به غير تو روي آورد؟2
كيست كه به قرب تو انس پيدا كرد و لحظهاي تو را رها كرد؟3
كيست كه همنشيني تو را درك كرد و تو را با ديگري عوض كرد؟
كيست كه لذت نجوي خلوت با تو را چشيد و به غير تو تمايل يافت؟
خدايا، مرا در زمرة افرادي قرار ده كه مقرب درگاهت كردي.(4)
مرا از آنها قرار ده كه براي مهر و دوستي خودت خالصشان
ــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1. وَلا تُبْعِدْني مِنْكَ.
2. اِلهي مَنْ ذَاالَّذي ذاقَ حَلاوَةَ مَحَبَّتِكَ فَرامَ مِنْكَ بَدَلاً.
3. وَمَنْ ذَاالَّذياَنِسَ بِقُرْبِكَ فَابْتَغي عَنْكَ حِوَلاً.
4. اِلهي فَاجْعَلْنا مِمَّنِ اصْطَفَيْتَهُ لِقُرْبِكَ وَوِلايَتِكَ.
|
|
كردي.(1)
از آنها قرارم ده كه درِ ملاقاتت را به رويشان گشودي و به ديدارت تشويقشان كردي.(2)
از آنها قرارم ده كه به قضاي خودت راضيشان كردي و در برابر نقشهها و اوامرت ساكتشان كردي.(3)
از آنها قرارم ده كه نگاه رحمتت را به آنها هديه دادي.(4)
از آنها قرارم ده كه در لحظه مرگ رضايتت را اعلامشان كردي.(5)
از آنها قرارم ده كه از دوري و هجران، پناهشان دادي و به خود نزديكشان كردي.(6)
از آنها قرارم ده كه در جايگاه صدق و راستي نزد خودت جايشان دادي.(7)
از آنها قرارم ده كه به معرفت خود نگاه صميمانه و خصوصيشان كردي.(8)
از آنها قرارم ده كه براي عبادتت و كرنش و اطاعت حضرتت اهل و
ــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1. وَاَخْلَصْتَهُ لِوُدِّكَ وَمَحَبَّتِكَ.
2. وَشَوَّقْتَهُ اِلي لِقآئِكَ.
3. وَرَضَّيْتَهُ بِقَضآئِكَ.
4. وَمَنَحْتَهُ بِالنَّظَرِ اِلي وَجْهِكَ.
5. وَحَبَوْتَهُ بِرِضاكَ.
6. وَاَعَذْتَهُ مِنْ هَجْرِكَ وَقِلاكَ.
7. وَبَوَّاْتَهُ مَقْعَدَالصِّدْقِ في جِوارِكَ.
8. وَخَصَصْتَهُ بِمَعْرِفَتِكَ.
|
|
خودي نگاهشان كردي.(1)
از آنها قرارم ده كه دلش را براي خودت بردي.(2)
از آنها قرارم ده كه براي مشاهدة جمالت آنها را برگزيدي.(3)
از آنها قرارم ده كه رويشان را به سوي خودت و براي خودت قرار دادي.(4)
از آنها قرارم ده كه دلشان را براي محبت و دوستيات از بيگانه فارغ كردي.(5)
از آنها قرارم ده كه به انعام و اكرامي كه نزد توست تشويقشان كردي.(6)
از آنها قرارم ده كه ذكر و يادت را به آنها الهام كردي تا لحظهاي فراموشت نكنند.(7)
از آنها قرارم ده كه شكرت را نصيبشان كردي تا ناسپاس نباشند.(8)
از آنها قرارم ده كه به طاعت و بندگيات مشغولشان كردي تا
ــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1. وَاَهَّلْتَهُ لِعِبادَتِكَ.
2. وَهَيَّمْتَ قَلْبَهُ لإِرادَتِكَ.
3. وَاجْتَبَيْتَهُ لِمُشاهَدَتِكَ.
4. وَاَخْلَيْتَ وَجْهَهُ لَكَ.
5. وَفَرَّغْتَ فُؤادَهُ لِحُبِّكَ.
6. وَرَغَّبْتَهُ فيما عِنْدَكَ.
7. وَاَلْهَمْتَهُ ذِكْرَكَ.
8. وَاَوْزَعْتَهُ شُكْرَكَ.
|
|
بيهوده ره نسپرند.(1)
از آنها قرارم ده كه شايستگانند و سرآمد مخلوقات تواند.(2)
از آنها قرارم ده كه براي مناجات با خودت آنها را برگزيدي و انتخاب نمودي.(3)
از آنها قرارم ده كه هرچيزي كه مانع وصال تو شود از آنها دور كردي.(4)
از آنها قرارم ده كه دلخوشيشان تويي، نشاط و فرح زندگيشان توست.(5)
از آنها قرارم ده كه زندگيشان آكنده از نالة شوق توست.(6)
از آنها قرارم ده كه پيشاني عزت بر خاك ذلت، در آستان عظمت تو ميسايند.(7)
از آنها قرارم ده كه چشمانشان در خدمت تو بيخوابي ميكشند.(8)
از آنها قرارم ده كه اشكشان از خوف و خشيت تو روان است.(9)
ــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1. وَشَغَلْتَهُ بِطاعَتِكَ.
2. وَصَيَّرْتَهُ مِنْ صالِحي بَرِيَّتِكَ.
3. وَاخْتَرْتَهُ لِمُناجاتِكَ.
4. وَقَطَعْتَ عَنْهُ كُلَّ شَيْءٍ يَقْطَعُهُ عَنْكَ.
5. اَللَّهُمَّ اجْعَلْنا مِمَّنْ دَأْبُهُمُ الإِرْتِياحُ اِلَيْكَ وَالْحَنينُ.
6. وَدَهْرُهُمُ الزَّفْرَةُ وَالأَنينُ.
7. جِباهُهُمْ ساجِدَةٌ لِعَظَمَتِكَ.
8. وَعُيُونُهُمْ ساهِرَةٌ في خِدْمَتِكَ.
9. وَدُمُوعُهُمْ سآئِلَةٌ مِنْ خَشْيَتِكَ.
|
|
از آنها قرارم ده كه دلشان به دوستي و محبت تو آويخته است.(1)
از آنها قرارم ده كه قلبشان از هيبت تو بيقرار است.(2)
خداي رؤوف
تو آني كه انوار مقدست در چشم دوستانت سرور و خرمي ميآفريند.(3)
تو آني كه جلوههاي پاكت، قلوب عارفانت را شيفته ميكند.(4)
تو آني كه نهايت آرزوي مشتاقاني.(5)
تو آني كه اوج امال دوستانت هستي.(6)
محبتت را ميخواهم.(7)
از تو محبت دوستانت را ميطلبم.(8)
از تو محبت هر كاري كه مرا به وصالت رساند، ميجويم.(9)
خداي عزيز
ــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1. وَقُلُوبُهُمْ مُتَعَلِّقَةٌ بِمَحَبَّتِكَ.
2. وَاَفْئِدَتُهُمْ مُنْخَلِعَةٌ مِنْ مَهابَتِكَ.
3. يا مَنْ اَنْوارُ قُدْسِهِ لأَبْصارِ مُحِبّيهِ رآئِقَةٌ.
4. وَسُبُحاتُ وَجْهِهِ لِقُلُوبِعارِفيهِ شآئِفَةٌ.
5. يا مُني قُلُوبِ الْمُشْتاقينَ.
6. وَيا غايَةَ امالِ الْمُحِبّينَ.
7. اَسْئَلُكَ حُبَّكَ.
8. وَحُبَّ مَنْ يُحِبُّكَ.
9. وَحُبَّ كُلِّ عَمَلٍ يُوصِلُني اِلي قُرْبِكَ.
|
|
از تو ميخواهم خودت را محبوبم قرار دهي.(1)
از تو ميخواهم دوستم بداري و اين دوستي مرا به رضوان و بهشتت رهنما باشد.(2)
از تو ميخواهم كه اشتياقم به تو مرا از نافرمانيت باز دارد.(3)
از تو ميخواهم بر من منت نهي نگاهم كني.(4)
از تو ميخواهم به چشم محبت و عاطفه نگاهم كني.(5)
از تو ميخواهم رويت را از من بر نگرداني.(6)
از تو ميخواهم مرا اهل سعادت قرار دهي.(7)
از تو ميخواهم بهرههايم را نزد خودت محفوظ داري.(8)
10. مناجات متوسلين
خداي رؤوف
فطرتم بوي محبتت ميدهد.
دلم رو سوي جمال جميل تو ميكند.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1. وَاَنْ تَجْعَلَكَ اَحَبَّ اِلَيَّ مِمَّا سِواكَ.
2. وَاَنْ تَجْعَلَ حُبّي اِيَّاكَ قآئِداً اِلي رِضْوانِكَ.
3. وَشَوْقي اِلَيْكَ ذائِداً عَنْ عِصْيانِكَ.
4. وَامْنُنْ بِالنَّظَرِ اِلَيْكَ عَلَيَّ.
5. وَانْظُرْ بِعَيْنِ الْوُدِّ وَالْعَطْفِ اِلَيَّ.
6. وَلا تَصْرِفْ عَنّي وَجْهَكَ.
7. وَاجْعَلْني مِنْ اَهْلِ الاِسْعادِ.
8. وَالْحِظْوَةِ عِنْدَكَ.
|
|
قلبم به شيريني يادت گواهي ميدهد.
زير درگاهت وسيلهاي جز عواطف و مِهرت براي وصل تو
ندارم.(1)
زير درگاهت دستاويزي جز معروفيت رحمتت ندارم.(2)
زير درگاهت چشمم به شفاعت نبي مكرم توست.(3)
رحمت بيكرانت و شفاعت حبيبت را وسيلة آمرزش و تطهيرم از آلودگيها قرار ده.(4)
اين دو را نردباني براي رضوان و بهشتت برايم مقرر كن.(5)
شتر اميدم درِ خانة كرمت بار انداخته.(6)
مرغ طمعم بر ديوارِ جود و سخايت نشسته.(7)
اي خداي ودود، مرا به آرزوهايم برسان، مرغ دلم را از آستانت مران.(8)
عاقبتم را ختم به خير گردان.(9)
مرا پاك و با صفا كن تا شايستگي ورود به بهشت جاودانهات را پيدا
ــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1. اِلهي لَيْسَ لي وَسيلَةٌ اِلَيْكَ اِلاَّ عَواطِفُ رأفتكَ.
2. وَلا لي ذَريعَةٌ اِلَيْكَ اِلاَّ عَوارِفُ رَحْمَتِكَ.
3. وَشَفاعَةُ نَبِيِّكَ نَبِيِّ الرَّحْمَةِ، وَمُنْقِذِ الأُمَّةِ مِنَ الْغُمَّةِ.
4. فَاجْعَلْهُما لي سَبَباً اِلي نَيْلِ غُفْرانِكَ.
5. وَصَيِّرْهُما لي وُصْلَةً اِليَ الْفَوْزِ بِرِضْوانِكَ.
6. وَقَدْ حَلَّ رَجآئي بِحَرَمِ كَرَمِكَ.
7. وَحَطَّ طَمَعي بِفِنآءِ جُودِكَ.
8. فَحَقِّقْ فيكَ اَمَلي.
9. وَاخْتِمْ بِالْخَيْرِ عَمَلي.
|
|
كنم.(1)
مرا از غير بريده، باوفا كن تا لياقت حضور در دار كرامتت را پيدا كنم.(2)
چشمم روشن اگر قيامت نگاه لطفي به من كني.(3)
چشمم روشن اگر قيامت مشمول شفاعت خوبان قرارم دهي.
چشمم روشن اگر با ستاريتت، زشتيهايم را محو اغماضت قرار دهي.
چشمم روشن اگر با فضل و انعامت، بهشت و رضوانت را ضمانتم كني.
مرا در زمرة خوبان در منازل صدق و راستي درجوارت جاي ده.(4)
خداي رؤوف
كريمتر از تو را هيچ كس پيدا نميكند.(5)
رحيمتر از تو را هيچ كس نمييابد.(6)
اي بهتريني كه ميتوان با تو خلوت كرد.(7)
ــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1. وَاجْعَلْني مِنْ صَفْوَتِكَ الَّذينَ اَحْلَلْتَهُمْ بُحْبُوحَةَ جنَّتِكَ.
2. وَبوَّأْتَهُمْ دارَ كَرامَتِكَ.
3. وَاَقْرَرْتَ اَعْيُنَهُمْ بِالنَّظَرِ اِلَيْكَ يَوْمَ لِقآئِكَ.
4. وَاَوْرَثْتَهُمْ مَنازِلَ الصِّدْقِ في جِوارِكَ.
5. يا مَنْ لا يَفِدُ الْوافِدُونَ عَلي اَكْرَمَ مِنْهُ.
6. وَلا يَجِدُ الْقاصِدُونَ اَرْحَمَ مِنْهُ.
7. يا خَيْرَ مَنْ خَلا بِهِ وَحيدٌ.
|
|
اي مهرباني كه آوارهها ميتوانند به تو مأوا گيرند.(1)
هيچ كس راهم نميدهد، آواره و سرگردانم، سر كوي تو پناهندهام، به عفو واسعهات پناه جستهام.
دستم به سوي تو دراز است، مرا از كرمت محروم مكن، چوب خسران و حرمان بر من مزن.(2)
اي كه شنواي دعاي بندگاني.(3)
دعاي مرا بشنو.
11. مناجات مفتقرين
خداي مهربانم
شكستگيام جز با لطف و مرحمتت جبران نشود.(4)
فقر و بيچارگيم جز با احسان و توجّهت بر طرف نشود.(5)
ترس و هراسم جز با امن و امانت تسكين نشود.(6)
ذلت و خواريم جز با سلطنت تو بدل به عزت نشود.(7)
ــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1. وَيا اَعْطَفَ مَنْ اَوي اِلَيْهِ طَريدٌ اِلي سَعَةِ عَفْوِكَ.
2. مَدَدْتُ يَدي، وَبِذَيْلِ كَرَمِكَ اَعْلَقْتُ كَفّي، فَلا تُولِنِي الْحِرْمانَ وَلا تُبْلِني بِالْخَيْبَةِ وَالْخُسْرانِ.
3. يا سَميعَ الدٌّعآءِ.
4. اِلهي كَسْري لا يَجْبُرُهُ اِلاَّ لُطْفُكَ وَحَنانُكَ.
5. وَفَقْري لايُغْنيهِ اِلاَّعَطْفُكَ وَاِحْسانُكَ.
6. وَرَوْعَتي لا يُسَكِّنُها اِلاَّ اَمانُكَ.
7. وَذِلَّتي لا يُعِزُّهآ اِلاَّ سُلْطانُكَ.
|
|
آرزوهايم جز با فضلت به هدف نرسد.(1)
نيازهايم جز با بخششها و مواهبت مرتفع نشود.(2)
حوائجم جز درِخانة تو بر آورده نشود.(3)
گرفتاريهايم جز با رحمت تو گره گشايي نشود.(4)
در ماندگيم جز با مِهر تو رفع نگردد.(5)
سوز سينهام جز با وصل تو خنك نگردد.(6)
آتش دلم جز با ديدارت خاموش نگردد.(7)
اشتياقم را جز نگاه به جمال جميلت سيراب نكند.(8)
دل بيقرارم جز با نزديكي به تو آرام نگيرد.(9)
تأسف و افسوسم جز با روي گشادة تو برطرف نگردد.(10)
ــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1. وَاُمْنِيَّتي لا يُبَلِّغُنيهآ اِلاَّ فَضْلُكَ.
2. وَخَلَّتي لا يَسُدُّها اِلاَّ طَوْلُكَ.
3. وَحاجَتي لا يَقْضيها غَيْرُكَ.
4. وَكَرْبي لا يُفَرِّجُهُ سِوي رَحْمَتِكَ.
5. وَضُرّي لا يَكْشِفُهُ غَيْرُ رأفتكَ.
6. وَغُلَّتي لا يُبَرِّدُها اِلاَّ وَصْلُكَ.
7. وَلَوْعَتي لا يُطْفيها اِلاَّ لِقآؤُكَ.
8. وَشَوْقي اِلَيْكَ لا يَبُلُّهُ اِلاّ النَّظَرُ اِلي وَجْهِكَ.
9. وَقَراري لا يَقِرُّ دُونَ دُنُوّي مِنْكَ.
10. وَلَهْفَتي لا يَرُدُّها اِلاَّ رَوْحُكَ.
|
|
دردم را جز طبابت تو درمان نكند.(1)
غم و اندوهم جز با قرب و نزديكي به تو بر طرف نگردد.(2)
زخم دلم (از گناه) جز با گذشت و عفو تو بهبودي نيابد.(3)
زنگار دلم جز با اغماضت جلا پيدا نكند.(4)
وسوسه و پريشاني قلبم جز با اطاعت اوامرت برطرف نشود.(5)
اي همة آرزوي دلدادگان.(6)
اي همة خواستة گدايان.(7)
اي همة درخواست نيازمندان.(8 َ طِبُّكَ.
2. وَغَمّي لا يُزيلُهُ اِلاَّ قُرْبُكَ.
3. وَجُرْحي لا يُبْرِئُهُ اِلاَّ صَفْحُكَ.
4. وَرَيْنُ قَلْبي لا يَجْلُوهُ اِلاَّ عَفْوُكَ.
5. وَوَسْواسُ صَدْري لا يُزيحُهُ اِلاَّ اَمْرُكَ.
6. فَيا مُنْتَهي اَمَلِ الأمِلينَ.
7. وَيا غايَةَ سُؤْلِ السَّآئِلينَ.
8. وَيا اَقْصي طَلِبَةِ الطَّالِبينَ.
9. وَيا اَعْلي رَغْبَةِ الرَّاغِبينَ.
10. وَيا وَلِيَّ الصَّالِحينَ.
11. وَيا اَمانَ الْخآئِفينَ.