بخش 4

مفاتيح الجنان

نماز كامله
كه شيخ و سيّد و شهيد و علاّمه و ديگران بسندهاي معتبر بسيار از حضرت امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده اند از آباء گرام آن حضرت كه حضرت رسول صَلَّي اللَّهِ عَلِيهِ وَ اله فرمود كه هر كه در روز جمعه پيش از زوال چهار ركعت نماز بگذارد و در هر ركعت سوره حمد را ده مرتبه و هر يك از قُلْ اَعُوذُ بِرَبِّ النّاسِ

قُلْ اَعُوذُ بِرَبِّ النّاسِ

و قُلْ اَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ

قُلْ اَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ

و قُلْ هُوَ اللّهُ اَحَدٌ

قُلْ هُوَ اللّهُ اَحَدٌ

و قُلْ يا اءيُّها الْكافِرُونَ

قُلْ يا اءيُّها الْكافِرُونَ

و آية الكرسي

آية الكرسي

را ده مرتبه و به روايت ديگر اِنّا اَنْزَلْناهُ في لَيلةِ الْقَدر

اِنّا اَنْزَلْناهُ في لَيلةِ الْقَدر

و آيه شَهِدَ اللّهُ

شَهِدَ اللّهُ

را نيز هر يك ده مرتبه بخواند و چون از چهار ركعت نماز فارغ شود صد مرتبه استغفار كند و صد مرتبه بگويد سُبْحانَ اللّهِ وَ الْحَمْدُ لِلّهِ وَ لا اِلهَ اِلا اللّهُ وَ اَللّهُ اَكْبَرُ وَ لا حَوْلَ وَ لاقُوَّةَ اِلاّ بِاللّهِ الْعَليِّ الْعَظيمِ

سُبْحانَ اللّهِ وَ الْحَمْدُ لِلّهِ وَ لا اِلهَ اِلا اللّهُ وَ اَللّهُ اَكْبَرُ وَ لا حَوْلَ وَ لاقُوَّةَ اِلاّ بِاللّهِ الْعَليِّ الْعَظيمِ

پس صد مرتبه صلوات بفرستد پس هر كه اين عمل را بجا آورد حقّ تعالي دفع كند از او شرّ اهل آسمان وشرّ اهل زمين و شرّ شيطان و شرّ پادشاهان جائر را تا آخر خبر كه تمامش در ذكر فضيلت اين نماز است نماز ديگر حارث همداني از حضرت اميرالمؤ منين عليه السلام روايت كرده است كه اگر تواني در روز جمعه ده ركعت نماز بكن و ركوع و سجودش را تمام بجا آور و بعد از هر دو ركعت صد مرتبه بگو سُبْحانَ اللّهِ وَ بِحَمْدِهِ كه فضيلت بسيار دارد نماز ديگر بسند معتبر از حضرت صادق عليه السلام منقول است كه هر كه سوره ابراهيم و سوره حِجْر را در دو ركعت در روز جمعه بخواند هرگز پريشاني و ديوانگي و بلائي به او نرسد.
و از جُمله آنهاست :
نماز حضرت رسول صَلَّي اللَّهِ عَلِيهِ وَاله
سيّد بن طاوس (ره ) بسند معتبر از حضرت امام رضاعليه السلام روايت كرده است كه از آن حضرت سؤ ال كردند از نماز حضرت جعفر طيّار (ره ) حضرت فرمود كه چرا غافلي از نماز حضرت رسول صَلَّي اللَّهِ عَلِيهِ وَ اله شايد حضرت رسول صَلَّي اللَّهِ عَلِيهِ وَ اله نماز جعفر را نكرده باشد و شايد جعفر نماز آن حضرت را كرده باشد راوي عرض كرد پس تعليم كن آن نماز را بمن حضرت فرمود كه دو ركعت نماز مي كني در هر ركعت يكمرتبه فاتحه و پانزده مرتبه سوره اِنّا اَنْزَلْناهُ .مي خواني پس در ركوع و بعد از سر برداشتن و در سجده اوّل و بعد از سر برداشتن و در سجده دويّم و بعد از سربرداشتن در هر يك پانزده مرتبه سوره قَدْرْ را مي خواني پس تشهّد مي خواني و سلام مي گوئي و چون فارغ شوي ميان تو و خدا گناهي نمي ماند مگر آنكه آمرزيده شده است و هر حاجت كه بطلبي

رواست و بعداز آن اين دعا را مي خواني : لا اِلهَ اِلا اللّهُ رَبُّنا وَ رَبُّ آباَّئِنَا الاَوَّلينَ

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * معبودي نيست جز خدا پروردگار ما و پروردگار پدران پيشين ما

لا اِلهَ اِلا اللّهُ اِلهاً واحِداً وَ نَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ لا اِلهَ اِلا اللّهُ لا نَعْبُدُ

معبودي نيست جز خدا معبود يگانه و ما تسليم اوئيم معبودي نيست جز خدا و نپرستيم

اِلاّ اِيّاهُ مُخْلِصينَ لَهُ الدِّينَ وَ لَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ لا اِلهَ اِلا اللّهُ وَحْدَهُ

جز او را و دينمان خالص براي او است اگرچه ناخوش دارند مشركان معبودي نيست جز خداي يگانه

وَحْدَهُ وَحْدَهُ اَنْجَزَ وَعْدَهُ وَ نَصَرَ عَبْدَهُ وَ اَعَزَّ جُنْدَهُ وَ هَزَمَ الاَحْزابَ

يكتاي يكتا كه به وعده اش وفا كرد و بنده اش را ياري نمود و سپاه خويش را عزيز گردانيد و احزاب (دشمن ) را به تنهايي

وَحْدَهُ فَلَهُ الْمُلْكُ وَ لَهُ الْحَمْدُ وَ هُوَ عَلي كُلِّ شَي ءٍ قَديرٌ اَللّهُمَّ اَنْتَ

منهزم ساخت پس سلطنت خاص او است و ستايش از آن اوست و او است بر هر كاري توانا خدايا تويي

نُورُ السَّمواتِ وَ الاَرْضِ وَ مَنْ فيهِنَّ فَلَكَ الْحَمْدُ وَ اَنْتَ قَيّامُ

روشني بخش آسمانها و زمين و آنچه در آنها است پس ستايش خاص تو است و تويي برپا دارنده

السَّمواتِ وَ الاَرْضِ وَ مَنْ فيهِنَّ فَلَكَ الْحَمْدُ وَ اَنْتَ الْحَقُّ وَ وَعْدُكَ

آسمانها و زمين و آنچه در آنها است پس (باز هم ) ستايش خاص تو است و تو خود حقي و وعده ات

الْحَقُّ وَ قَوْلُكَ حَقُّ وَ اِنْجازُكَ حَقُّ وَ الْجَنَّةُ حَقُّ وَ النّارُ حَقُّ اَللّهُمَّ

حق است و گفتارت حق است و وفاي تو حق است و بهشت حق است و دوزخ حق است خدايا

لَكَ اَسْلَمْتُ وَ بِكَ آمَنْتُ وَ عَلَيْكَ تَوَكَّلْتُ وَ بِكَ خاصَمْتُ وَ اِلَيْكَ

در برابرت تسليمم و به تو ايمان دارم و بر تو توكل كنم و به اميد تو با خصم روبرو

حاكَمْتُ يا رَبِّ يا رَبِّ يا ربِّ اِغْفِرْ لي ما قَدَّمْتُ وَ اَخَّرْتُ وَ

شوم و به سوي تو قضاوت را آورم پروردگارا پروردگارا پروردگارا بيامرز برايم گناهاني كه از پيش كردم و از اين پس كنم و

اَسْرَرْتُ وَ اَعْلَنْتُ اَنْتَ اِلهي لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ صَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ وَ آلِ

آنچه آشكار كردم و آنچه در پنهان كردم معبودا خدايي جز تو نيست درود فرست بر محمد و آلش

مُحَمَّدٍ وَ اغْفِرْ لي وَ ارْحَمْني وَ تُبْ عَلَيَّ اِنَّكَ اَنْتَ التَّوابُ الرَّحيمُ

و بيامرز مرا و به من رحم كن و توبه ام بپذير كه براستي تويي توبه پذير مهربان

علاّمه مجلسي رَحَمهُاللّهُ گفته كه اين نماز از نمازهاي مشهوره است و عامّه و خاصّه در كتب خود روايت كرده اند و بعضي اينرا از نمازهاي روز جمعه شمرده اند و از روايت اختصاصي معلوم نمي شود و ظاهرا در ساير ايّام هم توان كرد.
نماز حضرت اميرالمؤ منين عليه السلام
شيخ و سيّد از حضرت صادق عليه السلام روايت كرده اند كه فرمود هر كه از شماها چهار ركعت نماز اميرالمؤ منين عليه السلام را بجا آورد از گناهان بيرون آيد مانند روزيكه از مادر متولّد شده باشد و حاجتهاي او برآورده شود، بخواند در هر ركعت حمد يك مرتبه و پنجاه مرتبه قُلْ هُوَ اللّهُ اءحَدٌ و

چون فارغ شود اين دعا را بخواند كه تسبيح آن حضرت است : سُبْحانَ مَنْ لا تَبيدُ

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * منزه است آنكه نشانه هايش

مَعالِمُهُ سُبْحانَ مَنْ لا تَنْقُصُ خَزاَّئِنُهُ سُبْحانَ مَنْ لاَ اضْمِحْلالَ

نابود نشود منزه است آنكه هيچكس را در كارش مشاركت ندهد منزه است آنكه فخرش زوال

لِفَخْرِهِ سُبْحانَ مَنْ لا يَنْفَدُ ما عِنْدَهُ سُبحانَ مَنْ لاَ انْقِطاعَ لِمُدَّتِهِ

نپذيرد منزه است آنكه دارائيش تمام نشود منزه است آنكه دورانش سپري نشود

سُبْحانَ مَنْ لا يُشارِكُ اَحَداً في اَمْرِهِ سُبْحانَ مَنْ لا اِلهَ غَيْرُهُ پس دعا

منزه است آنكه كسي را در كارش شركت ندهد منزه است آنكه معبودي جز او نيست * * * * *

كند بعد از اين وبگويد: يا مَنْ عَفا عَنِ السَّيِئاتِ وَ لَمْ يُجازِ بِهَا اِرْحَمْ عَبْدَكَ

* * * * * * * * * اي آنكه درگذري از بديها (گناهان ) و بدانها كيفر نكني به بنده ات رحم كن

يا اَللّهُ نَفْسي نَفْسي اَنَا عَبْدُكَ يا سَيِّداهُ اَنَا عَبْدُكَ بَيْنَ يَدَيْكَ اَيا رَبّاهُ

اي خدا مرا مرا (ترحم كن ) من بنده توام اي آقاي من ، من بنده توام كه در برابرت هستم اي پروردگار من

اِلهي بِكَيْنُونَتِكَ يا اَمَلاهُ يا رَحْماناهُ يا غِياثاهُ عَبْدُكَ عَبْدُكَ لا

اي معبود من به هستي خودت سوگند اي آرزوي من اي بخشاينده اي فريادرس بنده ات بنده ات

حيلَةَ لَهُ يا مُنْتَهي رَغْبَتاهُ يا مُجْرِيَ الدَّمِ في عُرُوقي يا سَيِّداهُ يا

چاره اي برايش نيست اي منتهاي آرمانم اي روان كننده خون در رگهايم اي آقاي من اي آقاي من

مالِكاهُ اَيا هُوَ اَيا هُوَ يا رَبّاهُ عَبْدُكَ عَبْدُكَ لا حيلَةَ لي وَ لا غِني بي

اي مالك من اي او، اي او، اي پروردگار من بنده ات بنده ات چاره اي برايم نيست و از خود

عَنْ نَفسْي وَ لا اَسْتَطيعُ لَها ضَرّاً وَ لا نَفْعاً وَ لا اَجِدُ مَنْ اُصانِعُهُ

چيزي ندارم و توانايي بر زيان و نفع خود ندارم و كسي را نمي يابم كه با او بسازم

تَقَطَّعَتْ اَسْبابُ الْخَدايِعِ عَنّي وَاضْمَحَلَّ كُلُّ مَظْنُونٍ عّني اَفْرَدَنِي

تمام وسائل چاره از من قطع شده و هر كجا گمان داشتم از بين رفت روزگار مرا تنها به درگاهت

الدَّهْرُ اِلَيْكَ فَقُمْتُ بَيْنَ يَدَيْكَ هذَا الْمَقامَ يا اِلهي بِعِلْمِكَ كانَ هذا

روانه ام كرده پس پيش رويت در اينجا ايستادم معبودا تمام اينها با علم تو بوده

كُلُّهُ فَكَيْفَ اَنْتَ صانِعٌ بي وَلَيْتَ شِعْري كَيْفَ تَقُولُ لِدُعاَّئي اَتَقُولُ

پس تو چگونه با من رفتار خواهي كرد و اي كاش مي دانستم كه پاسخ دعايم را چگونه خواهي گفت آيا مي گويي

نَعَمْ اَمْ تَقُولُ لا فَاِنْ قُلْتَ لافَيا وَ يْلي يا وَيْلي يا وَيْلي يا عَوْلي يا

آري

آري

آري

آري

يا مي گويي نه

نه

نه

نه

پس اگر گفتي نه

نه

نه

نه

واي بر من پس واي بر من ، واي بر من اي بيچارگي من اي

عَوْلي يا عَوْلي يا شِقْوَتي يا شِقْوَتي يا شِقْوَتي يا ذُلّي يا ذُلّي يا

بيچارگي من ، اي بدبختيم اي بدبختيم اي بدبختيم ، اي خواريم ، اي خواريم ، اي

ذُلّي اِلي مَنْ وَ مِمَّنْ اَوْ عِنْدَ مَنْ اَوْ كَيْفَ اَوْ ماذا اَوْ اِلي اَيِّ شَي ءٍ اَلْجَاءُ

خواريم به چه كس ! و از چه كسي يا پيش چه كس يا چطور يا چگونه يا به چه چيز پناه ببرم و به كه اميد داشته باشم

وَ مَنْ اَرْجُو وَ مَنْ يَجُودُ عَليَّ بِفَضْلِهِ حينَ تَرْفُضُني يا واسِعَ

و كيست كه به فضل خود بر من بخشش كند آن زمان كه تو برانيم اي آنكه آمرزشش

الْمَغْفِرَةِ وَ اِنْ قُلْتَ نَعَمْ كَما هُوَ الظَّنُّ بِكَ وَ الرَّجاَّءُ لَكَ فَطُوبي لي اَنَا

پهناور است ، اما اگر بگويي آري

آري

آري

آري

چنانچه گمان به تو همين است و همين اميد را به تو دارم پس خوشا بر حالم ،

السَّعيدُ وَاَناَ الْمَسْعُودُ فَطُوبي لي وَ اَنَا الْمَرْحُومُ يا مُتَرَحِّمُ يامُتَرَئّفُ

در آن حال من سعادتمند و خوشبختم و خوشا بحالم كه مشمول رحمتت واقع شده ام اي رحم كننده بسيار رؤ ف و با عطوفت

يا مُتَعَطِّفُ يا مُتَجَبِّرُ يا مُتَمَلِّكُ يا مُقْسِطُ لا عَمَلَ لي اَبْلُغُ بِهِ نَجاحَ

اي دارنده بزرگي اي دهنده فرمانروايي اي خداي دادگر عملي ندارم كه بوسيله آن

حاجَتي اَسْئَلُكَ بِاْسمِكَ الَّذي جَعَلْتَهُ في مَكْنُونِ غَيْبِكَ وَ اسْتَقَرَّ

به خواسته ام ظفر جويم از تو مي خواهم به حق آن نامت كه آنرا در پرده غيب خود پنهان كرده اي و نزد خودت

عِنْدَكَ فَلا يَخْرُجُ مِنْكَ اِلي شَي ءٍ سِواكَ اَسْئَلُكَ بِهِ وَبِكَ وَبِهِ فَاِنَّهُ اَجَلُّ وَ

قرار گرفته بطوريكه براي هيچ موجود ديگري غير از تو ظاهر نشود بدان نام از تو مي خواهم و بذات خودت

اَشْرَفُ اَسْماَّئِكَ لا شَي ءَ لي غَيْرُ هذا وَلا اَحَدَ اَعْوَدُ عَليَّ مِنْكَ يا

كه آن برتر و شريفترين نامهاي تو است و چيزي غير از اين ندارم و كسي سود رسانتر از تو به من نيست اي هست

كَيْنُونُ يا مُكَوِّنُ يا مَنْ عَرَّفَني نَفْسَهُ يا مَنْ اَمَرَني بِطاعَتِهِ يا مَنْ

به خود و اي هستي ده اي كه خود را به من شناساندي اي كه مرا به طاعتت واداشتي اي كه مرا

نَهاني عَنْ مَعْصِيَتِهِ يا مَدْعُوُّ يا مَسْئُولُ يا مَطْلُوباً اِلَيْهِ رَفَضْتُ

از نافرمانيت بازداشتي اي كه تو را خوانند و از تو خواهند و تو را طلب كنند وصيتي كه در (باره پيروي نكردن شيطان )

وَصِيَّتَكَ الَّتي اَوْصَيْتَني وَ لَمْ اُطِعْكَ وَ لَوْ اَطَعْتُكَ فيما اَمَرْتَني

به من كردي بدور انداختم و پيرويت نكردم و اگر آنچه دستورم داده بودي اطاعتت مي كردم

لَكَفَيْتَني ما قُمْتُ اِلَيْكَ فيهِ وَ اَنَا مَعَ مَعْصِيَتي لَكَ راجٍ فَلا تَحُلْ

تو هم درباره آنچه به درگاهت آمدم كفايتم مي كردي ولي با اينكه من معصيتكارم به تو اميدوارم پس

بَيْني وَ بَيْنَ ما رَجَوْتُ يا مُتَرَحِّماً لي اَعِذْني مِنْ بَيْنِ يَدَيَّ وَ مِنْ

ميان من و آنچه اميد بدان دارم جدايي ميفكن اي ترحم كننده بر من پناهم ده از پيش رو و از

خَلْفي وَ مِنْ فَوْقي وَ مِنْ تَحْتي وَ مِنْ كُلِّ جِهاتِ الاِحاطَةِ بي اَللّهُمَّ

پشت سرم و از بالاي سرم و از زير پايم و از هر جهت كه به من احاطه دارد خدايا

بِمُحَمَّدٍ سَيِّدي وَ بِعَلِي وَلِيّي وَبِالاْئِمَةِ الرّاشِدينَ عَلَيْهِمُ السَّلامُ

به حق محمد آقاي من و به حق علي مولاي من و به حق امامان راهنمايم - كه برايشان درود باد

اجْعَلْ عَلَيْنا صَلَواتِكَ وَ رَاْفَتَكَ وَ رَحْمَتَكَ وَاْوسِعْ عَلَيْنا مِنْ رِزْقِكَ

رحمتهاي خود و لطف و مهرت را بر ما شامل گردان و روزيت را بر ما وسيع گردان

وَ اقْضِ عَنَّا الدَّيْنَ وَ جَميعَ حَواَّئِجِنا يا اَللّهُ يا اَللّهُ يا اَللّهُ اِنَّكَ عَلي كُلِّ

و دَين ما را ادا فرما و همه حاجتهاي ما را برآور يا الله ... كه همانا تو بر هر

شَيْءٍ قَديرٌ پس حضرت فرمود كه هر كه اين نماز را بجا آورد و اين دعا را بخواند چون

چيزي توانايي . * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

فارغ شود نماند مابين او و خداوند تعالي گناهي مگر آنكه آمرزيده شود مؤ لف گويد كه احاديث بسيار در فضيلت خواندن اين چهار ركعت نماز در شب و روز جمعه وارد شده و اگر بعد از نماز بگويد اَللّهُمَّ صَلِّ عَلَي النَّبِيِّ الْعَرَبِيِّ وَ الِهِ وارد شده كه گناهان گذشته و آينده او آمرزيده شود و چنان باشد كه دوازده مرتبه قرآن را ختم كرده باشد و حقّ تعالي گرسنگي و تشنگي قيامت را از او رفع كند.
نماز حضرت فاطمه صَلواتُ اللّهِ عَلَيها
روايت شده كه حضرت فاطمه عَليهَاالسَّلام دو ركعت نماز مي كرد كه جبرئيل عليه السلام تعليم او كرده بود در ركعت اوّل بعدازسوره حمد صدمرتبه سوره قَدْرْ و در ركعت دويّم بعد از حمد صد مرتبه سوره

توحيد مي خواند و چون سلام مي گفت اين دعا را مي خواند سُبحانَ ذِي الْعِزِّ الشّامِخِ

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * منزه است (خداي ) صاحب عزت بسيار بلند

الْمُنيفِ سُبْحانَ ذِي الْجَلالِ الْباذِخِ الْعَظيمِ سُبحانَ ذِي الْمُلْكِ

و مرتفع منزه است (خداي ) صاحب جلال والاي بزرگ ، منزه است (خداي ) صاحب فرمانروايي

الْفاخِرِ الْقَديمِ سُبحانَ مَنْ لَبِسَ الْبَهْجَةَ وَ الْجَمالَ سُبحانَ مَنْ تَرَدّي

فاخر قديم منزه است كسي كه در بردارد خرّمي و زيبايي را منزه است آنكه به رداي

بِالنُّورِ وَ الْوَقارِ سُبحانَ مَنْ يَري اَثَرَ النَّمْلِ في الصَّفا سُبحانَ مَنْ

نور و وقار خود را آراسته منزه است آنكه جاي پاي مور را در روي سنگ صاف ببيند منزه است آنكه

يَري وَقْعَ الطَّيْرِ فِي الْهَواءِ سُبحانَ مَنْ هُوَ هكَذا لا هكَذا غَيْرُهُ و سيّد

گذرگاه پرنده را در هوا ببيند منزه است آنكه او اين چنين است و ديگري چنين نيست . * * * * * * *

گفته است كه در روايت ديگر وارد شده است كه بعدازاين نماز تسبيح مشهور حضرت فاطمه عَليهَاالسَّلام راكه بعداز هرنماز خوانده مي شود بخواند و بعد از آن صد مرتبه صلوات برمحمّد وآل محمّد بفرستد، و شيخ در مصباح المتهجّدين فرموده نماز حضرت فاطمه عَليهَاالسَّلام دو ركعت است در ركعت اوّل حمد و صد مرتبه قَدْر و در دويّم حمد و صد مرتبه توحيد و چون سلام داد تسبيح زهراءعَليهَاالسَّلام بخواند پس بگويد سُبْحَانَ ذِي الْعِزِّ الشّامِخِ تا آخر تسبيح كه ذكر شد پس فرموده و سزاوار است كسي كه اين نماز را بجا مي آورد چون از تسبيح فارغ شود زانوها و ذراعها را برهنه نمايد و بچسباند همه مواضِع سجود خود را بزمين بدون حاجز و حايلي و

حاجت بخواهد و دعا كند آنچه مي خواهد و بگويد درهمانحال سجده : يا مَنْ لَيْسَ غَيْرَهُ

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * اي كسي كه جز او

رُبُّ يُدْعي يا مَنْ لَيْسَ فَوْقَهُ اِلهٌ يُخْشي يا مَنْ لَيْسَ دُونَهُ مَلِكٌ

پروردگاري نيست كه خوانده شود و فوق او معبودي نيست كه از او بترسند اي آنكه جز او پادشاهي نيست

يُتَّقي يا مَنْ لَيْسَ لَهُ وَزيْرٌ يُؤْتي يا مَنْ لَيْسَ لَهُ حاجِبٌ يُرْشي يا

كه از او بپرهيزند اي كسي كه وزيري برايش نيست كه به نزدش روند اي آنكه پرده داري ندارد تا به او رشوه دهند اي

مَنْ لَيْسَ لَهُ بَوّابٌ يُغْشي يا مَنْ لا يَزْدادُ عَلي كَثْرَةِ السُّؤ الِ اِلاّ كَرَماً

كسي كه درباني ندارد كه بپوشانندش اي آنكه در برابر بسياري سؤ ال نيفزايد جز به كرم وجود خود

وَ جُوداً وَعَلي كَثْرَةِ الذُّنُوبِ اِلاّ عَفْواً وَ صَفْحاً صَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ وَ

و بر بسياري گناه (بندگان ) جز به گذشت و چشم پوشي درود فرست بر محمد و

آلِ مُحَمَّدٍ وَ افْعَلْ بي كَذا وَ كَذا و بجاي اين كلمه حاجات خود را از خدا بخواهد

آل محمد و به من چنين و چنان كن * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

نماز ديگر از حضرت فاطمه عَليهَاالسَّلام شيخ و سيّد روايت كرده اند از صفوان كه محمّد بن عليّ حلبي روز جمعه خدمت حضرت صادق عليه السلام شرفياب شد و سؤ ال كرد كه مي خواهم مرا عملي تعليم فرمائي كه بهترين اعمال باشد در اين روز حضرت فرمود كه من نمي دانم كسي را كه بزرگتر باشد نزد رسول خداصَلَّي اللَّهِ عَلِيهِ وَ اله از حضرت فاطمه عَليهَاالسَّلام و نمي دانم چيزي را افضل از آنچه تعليم كرد پيغمبرصَلَّي اللَّهِ عَلِيهِ وَاله فاطمه عَليهَاالسَّلام را فرمود كه هر كه صبح كند در روز جمعه پس غسل كند و قدمها را بگستراند و چهار ركعت نماز كند بدو سلام بخواند در ركعت اوّل بعد از حمد توحيد پنجاه مرتبه و در ركعت دويّم بعد از حمد وَالْعادِياتِ پنجاه مرتبه و در ركعت سيّم بعد از حمد اِذا زُلزِلَتْ پنجاه مرتبه و در ركعت چهارم بعد از حمد اِذا جآءَ نَصْرُ اللّهِ پنجاه مرتبه و اين سوره

نصراست و آخر سوره ايست كه نازل شده و چون از نماز فارغ شود اين دعا بخواند: اِلهي وَ

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * اي معبود و

سَيِّدي مَنْ تَهَيَّاءَ اءوْ تَعَبّي اَوْ اَعَدَّ اَوِ اسْتَعَدَّ لِوِفادَةِ مَخْلُوقٍ رَجاَّءَ

اي آقاي من هركس آماده و مجهز و مهيا و مستعد براي ورود بر مخلوقي شده به اميد

رِفْدِهِ وَ فَوائِدِهِ وَ نائِلِهِ وَ فَواضِلِهِ وَ جَواَّئِزِهِ فَاِلَيْكَ يا اِلهي كانَتْ

دهش و فوائد و بخشش و عطايا و جوائزش ولي اي معبود من به سوي تو است

تَهْيِئَتي وَتَعْبِي‍َتي وَ اِعْدادي وَ اسْتِعْدادي رَجاَّءَ فَواَّئِدِكَ وَ

آمادگي و تجهيز و تهيه و استعداد من به اميد فوائد و

مْعْرُوفِكَ وَ ناَّئِلِكَ وَجَواَّئِزِكَ فَلا تُخَيِّبْني مِنْ ذلِكَ يا مَنْ لا تَخيبُ

نيكي و بخشش و جوائز تو پس از اين باره محرومم مكن اي كه نااميد

عَلَيْهِ مَسْئَلةُ السّاَّئِل وَ لا تَنْقُصُهُ عَطِيَّةُ ناَّئِلٍ فَانّي لَمْ آتِكَ بِعَمَلٍ

نكند سائلي را در سؤ ال و نكاهد از او عطا و بخشش و من با كردار شايسته اي كه پيش كش باشد

صالِحٍ قَدَّمْتُهُ وَ لا شَفاعَةِ مَخْلُوقٍ رَجَوْتُهُ اَتَقَرَّبُ اِلَيْكَ بِشَفاعَتِهِ اِلاّ

به درگاهت نيامده و نه به شفاعت مخلوقي اميد بسته ام كه بدان وسيله به تو تقرب جويم جز به شفاعت

مُحَمَّداً وَاَهْلَ بَيْتِهِ صَلَواتُكَ عَلَيْهِ وَعَلَيْهِمْ اَتَيْتُكَ اَرْجُو عَظيمَ عَفْوِكَ

محمد و خاندانش كه درود تو بر او و ايشان باد به درگاهت آمده و اميد گذشت عظيم تو را دارم

الَّذي عُدْتَ بِهِ عَلَي الْخَطّاَّئينَ عِنْدَ عُكُوفِهِمْ عَلَي الْمَحارِمِ فَلَمْ

همان گذشتي كه توجه كني بدان بر آنانكه بسيار خطا كنند در آن هنگامي كه بر كارهاي حرام

يَمْنَعْكَ طُولُ عُكُوفِهِمْ عَلَي الْمَحارِمِ اَنْ جُدْتَ عَلَيْهِمْ بِالْمَغْفِرَةِ وَ

درافتاده اند و توقف طولاني آنها بر محرمات باز ندارد تو را از اينكه آمرزشت را از ايشان بازداري و

اَنْتَ سَيِّدِي الْعَوّادُ بِالنَّعْماَّءِ وَ اَنَا الْعَوّادُ بِالْخَطاَّءِ اَسْئَلُكَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ

تو اي آقاي من بسيار برگشت به نعمت بخشي داري و من بسيار برگشت به خطا كاري ، از تو مي خواهم به حق محمد

وآلِهِ الطّاهِرِينَ اَنْ تَغْفِرَ لي ذَنْبِيَ الْعَظيمَ فَاِنَّهُ لا يَغْفِرُ الْعَظيمَ اِلا

و خاندان پاكش كه گناه بزرگ مرا بيامرزي كه گناه بزرگ را جز

الْعَظيمُ ياعَظيمُ ياعَظيمُ ياعَظيمُ ياعَظيمُ ياعَظيمُ يا عَظيمُ ياعَظيمُ

شخص بزرگ نيامرزد اي خداي بزرگ ، اي خداي بزرگ ، اي خداي بزرگ ، اي خداي بزرگ ، اي خداي بزرگ ، ......

مؤ لف گويد كه سيد بن طاوس در جمالُ الاُسْبُوع از براي هريك از ائمه عَليهمُ السلام نمازي با دعا ذكر نموده شايسته است در اينجا ذكر شود فرموده :
نماز امام حسن عليه السلام
و آن چهار ركعت است مثل نماز اميرالمؤ منين عليه السلام ، نماز ديگر از آن حضرت در روز جمعه و آن نيز چهار ركعت است در هر ركعت حمد يك مرتبه و قُلْ هُوَ اللّهُ اَحَدٌ بيست وپنج مرتبه (دُعاء
++امام حسن عليه السلام ) اَللّهُمَّ اِنّي اَتَقَرَّبُ اِلَيْكَ بِجُودِكَ وَكَرَمِكَ وَاَتَقرَّبُ اِلَيْكَ

* * * * خدايا من تقرب جويم به درگاهت بوسيله بخشش و كرمت و تقرب جويم بدرگاهت بوسيله

بِمُحَمَّدٍ عَبْدِكَ وَرَسُولِكَ وَ اَتَقَرَّبُ اِلَيْكَ بِمَلاَّئِكَتِكَ الْمُقَرَّبينَ وَ

محمد بنده و فرستاده ات و تقرب جويم به درگاهت بوسيله فرشتگان مقرب و

اَنْبِياَّئِكَ وَ رُسُلِكَ اَنْ تُصَلِّيَ عَلي مُحَمَّدٍ عَبْدِكَ وَ رَسُولِكَ وَ عَلي آلِ

پيمبران و رسولانت كه درود فرستي بر محمد بنده و فرستاده ات و بر خاندان

مُحَمَّدٍ وَ اَنْ تُقيلَني عَثْرَتي وَ تَسْتُرَ عَلَيَّ ذُنُوبي وَ تَغْفِرَها لي وَ

محمد و اينكه از لغزشم درگذري و گناهانم را بپوشاني و آنها را بيامرزي و

تَقْضِيَ لي حَواَّئجي وَ لا تُعَذِّبْني بِقَبيحٍ كانَ مِنّي فَاِنَّ عَفْوَكَ وَ

حاجتهايم را برآوري و به كار زشتي كه از من سر زده عذابم نكني زيرا كه گذشت و

جُودَكَ يَسَعُني اِنَّكَ علي كُلِّشَيْءٍ قَديرٌ

بخشش تو چنان هست كه مرا فرا گيرد و همانا تو بر هر كاري توانايي * * * * *

(نماز امام حسين عليه السلام
و آن چهار ركعت است در هر ركعت سوره فاتحه پنجاه مرتبه و سوره توحيد پنجاه مرتبه و در ركوع فاتحه و توحيد هر يك ده مرتبه و چون از ركوع سر برداري هر يك را ده مرتبه و همچنين در سجده اُولي و در بين دو سجده و در سجده دويّم هر يك ده مرتبه و چون از چهار ركعت فارغ شدي و سلام گفتي اين دعا بخوان اَللّهُمَّ اَنْتَ الَّذِي اسْتَجَبْتَ لاِدَمَ وَحَوّآءَ تاآخر دعاء كه في الجمله طولاني است .
نماز امام زين العابدين عليه السلام
چهار ركعت است در هر ركعت حمد يك مرتبه

وتوحيد صد مرتبه [دُعاء آن حضرت ] يا مَنْ اَظْهَرَ الْجَميلَ وَ سَتَرَ الْقَبيحَ يا

* * * * * * * *اي كسي كه كار نيك را آشكار كني و عمل زشت را بپوشاني اي

مَنْ لَمْ يُؤ اخِذْ بِالْجَريرَةِ وَ لَمْ يَهْتِكِ السِّتْرَ يا عَظيمَ الْعَفْوِ يا حَسَنَ

آنكه بجرم و گناه (بندگانت را) درنگيري و پرده (گنهكاران ) ندري اي كه عفوت بزرگ و گذشتت نيكو است و اي كه

التَّجاوُزِ يا واسِعَ الْمَغْفِرَةِ يا باسِطَ الْيَدَيْنِ بِالرَّحْمَةِ يا صاحِبَ كُلِّ

آمرزشت وسيع و دو دستت به مهر و رحمت گشوده است اي آگاه هر

نَجْوي يا مُنْتَهي كُلِّ شَكْوي يا كَريمَ الصَّفْحِ يا عَظيمَ الرَّجاَّءِ يا

راز نهان و اي آخرين مرجع هر شكايت اي در چشم پوشي بزرگوار و اي بزرگ مايه اميد اي

مُبْتَدِءاً بِالنِّعَمِ قَبْلَ اسْتِحْقاقِها يا رَبَّنا وَ سَيِّدَنا وَ مَوْلانا يا غايَةَ

آغاز كننده به نعمت پيش از شايستگي آن اي پروردگار ما و آقاي ما و مولاي ما اي آخرين مرحله

رَغْبَتِنا اَسْئَلُكَ اَللّهُمَّ اَنْ تُصَلِّيَ عَلَي مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ

آرمان ما خدايا مي خواهم از تو كه درود فرستي بر محمد و آل محمد * * * *

نماز حضرت باقر عليه السلام

دو ركعت است در هر ركعت حمد يك مرتبه و سُبْحانَ اللّهِ وَ اَلْحَمْدُلِلّهِ

* * * * * * * * * * * * * * * * * * منزه است خدا و ستايش خاص خدا است

وَ لا اِلهَ اِلا اللّهُ وَ اَللّهُ اَكْبَرُ صد مرتبه [دعاء آن حضرت ] اَللّهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَ

و معبودي جز خدا نيست و خدا بزرگتر است * * * * * * خدايا از تو مي خواهم

يا حَليمُ ذُو اَناةٍ غَفُورٌ وَدُودٌ اَنْ تَتَجاوَزَ عَنْ سَيِّئاتي وَ ما عِنْدي

اي بردباري كه (با بندگان ) مدارا كني و آمرزنده و مهرباني (مي خواهم ) كه از گناهانم و بديهايي كه در نزد من است

بِحُسْنِ ما عِنْدَكَ وَ اَنْ تُعْطِيَني مِنْ عَطاَّئِكَ ما يَسَعُني وَ تُلْهِمَني

بدان خوبيها كه نزد تو است درگذري و از عطاي خود به اندازه كه فرايم گيرد (يا آنچه در خور طاقت من است ) به من عطا

فيما اَعْطَيْتَنِي الْعَمَلَ فيهِ بِطاعَتِكَ وَ طاعَةِ رَسُولِكَ وَ اَنْ تُعْطِيَني

كني و الهام كني مرا كه در آنچه به من عطا كري در راه اطاعت تو و اطاعت رسولت بكار برم و بدان اندازه مرا مشمول

مِنْ عَفْوِكَ ما اَسْتَوْجِبُ بِهِ كَرامَتَكَ اَللّهُمَّ اَعْطِني ما اَنْتَ اَهْلُهُ وَ

گذشت خود قرار دهي كه بوسيله آن مستوجب كرامت و بزرگواريت گردم خدايا به من بده آنچه را تو شايسته آني و

لاتَفْعَلْ بي ما اَنَا اَهْلُهُ فَاِنَّما اَنَا بِكَ وَ لَمْ اُصِبْ خَيْراً قَطُّ اِلاّ مِنْكَ يا

مكن با من آنچه من سزاوار آنم زيرا كه تنها من به تو توسل جسته و هرگز خيري به من نرسيده جز از ناحيه تو اي

اَبْصَرَ الاَبْصَرينَ وَ يا اَسْمَعَ السّامِعِينَ وَ يا اَحْكَمَ الْحاكِمينَ وَ يا

بيناترين بينايان و اي شنواترين شنوايان و اي عادلترين داوران و اي

جارَ الْمُسْتَجيرينَ وَ يا مُجيبَ دَعْوَةِ الْمُضْطَرّينَ صَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ

پناه پناهجويان و اي پاسخ دهنده دعاي درماندگان درود فرست بر محمد

وَ آلِ مُحَمَّدٍ

و آلش * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

نماز حضرت صادق عليه السلام

دو ركعت است در هر ركعت حمد يكمرتبه و

آيه شَهِدَ اللّهُ صد مرتبه [دُعاء آن حضرت ] يا صانِعَ كُلِّ مَصْنُوعٍ يا جابِرَ كُلِّ

* * * * * * * * * * * * * * * * * * اي سازنده هر مصنوع و اي شكسته بند هر

كَسيرٍ وَ يا حاضِرَ كُلِّ مَلاَءٍ وَ يا شاهِدَ كُلِّ نَجْوي وَ يا عالِمَ كُلِّ خَفِيَّةٍ

شكسته و اي حاضر در جمع و اي گواه هر راز نهان و اي داناي هر پنهان

وَ يا شاهِدُ غَيْرَ غاَّئِبٍ وَ غالِبًُ غَيْرَ مَغْلُوبٍ وَيا قَريبًُ غَيْرَ بَعيدٍ وَ يا

و اي حاضر ناپنهان و اي غالب شكست ناپذير و اي نزديكي كه دور نيست و اي

مُونِسَ كُلِّ وَحيدٍ وَ يا حَيُّ مُحْيِيَ الْمَوْتي وَ مُميتَ الاَحْياَّءِ الْقاَّئِمَُ

مونس هر تنها و اي زنده اي كه زنده كننده مردگان و ميراننده زندگاني و آنكه

عَلي كُلِّ نَفْسٍ بِما كَسَبَتْ وَ يا حَيّاً حينَ لا حَيَّ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ صَلِّ

بر هر كس با آنچه بدست آورد نگهباني و اي زنده در آن دم كه زنده اي نبود معبودي جز تو نيست درود فرست

عَلي مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ

بر محمد و آل محمد * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

نماز حضرت كاظم عليه السلام

دو ركعت است در هر ركعت

حمد يك مرتبه و توحيد دوازده مرتبه [دُعاء آن حضرت ] اِلهي خَشَعَتِ

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * معبودا خاشع گشته

الا صْواتُ لَكَ وَ ضَلَّتِ الاَحْلامُ فيكَ وَ وَجِلَ كُلُّشَي ءٍ مِنْكَ وَهرَبَ

صداها براي تو و خردها در باره ات گم گشته و هر چيزي از تو ترسان است و همه بسويت

كُلُّشَي ءٍ اِلَيْكَ وَ ضاقَتِ الاَشْياَّءُ دُونَكَ وَ مَلاَ كُلَّ شَي ءٍ نُورُكَ فَاَنْتَ

گريزانند، همه چيز در برابرت به كوتاهي گراييده و نور تو همه را پر كرده پس تنها تويي

الرَّفيعُ في جَلالِكَ وَ اَنْتَ الْبَهِيُّ في جَمالِكَ وَ اَنْتَ الْعَظيمُ في

كه در بزرگي و جلال خويش و در جمال و زيبائيت فروزاني و تويي كه در

قُدْرَتِكَ وَ اَنْتَ الَّذي لا يَؤُدُكَ شَي ءٌ يامُنْزِلَ نِعْمَتي يا مُفَرِّجَ كُرْبَتي

قدرت و توانائي خود بس بزرگي و تويي كه چيزي درمانده و خسته ات نكند اي فرو فرستنده نعمتم و اي برطرف كننده اندوه و گرفتاريم

وَ يا قاضِيَ حاجَتي اَعْطِني مَسْئَلَتي بِلا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ آمَنْتُ بِكَ

و اي برآورنده حاجتم خواسته ام را به من عطا كن به حق اين جمله كه گويم معبودي جز تو نيست

معبودي جز تو نيست

به تو ايمان آوردم

مُخْلِصاً لَكَ ديني اَصْبَحْتُ عَلي عَهْدِكَ وَ وَعْدِكَ مَا اسْتَطَعْتُ اَبُوَّءُ

و دينم را براي تو خالص گرداندم صبح كردم به عهد و پيمان تو تا آنجا كه توانايي دارم ، بسويت