بخش 27
نمازی در شبهای ماه رمضان کیفیت هزار رکعت نماز اعمال سحرهای ماه رمضان دعاهای سحر دعای سحر معروف
مفاتيح الجنان
مَنْ قُدْرَتِكَ وَعَرَّفْتَني مِنْ اِجابَتِكَ فَصِرْتُ اَدْعُوكَ آمِناً وَاَسْئَلُكَاز قدرتت به من نماياندي و از اجابت دعايت به من شناساندي و اين سبب شد كه من از روي اطمينان تو را بخوانم
مِسْتَاءنِساً لا خآئِفاً وَلا وَجِلاً مُدِلاًّ عَلَيْكَ فيما قَصَدْتُ فيهِ اِلَيْكَو با تو انس گرفته بدون ترس و واهمه از تو حاجت بخواهم و تازه در مطلوب و مقصود خود با ناز و عشوه به درگاهت آيم
فَاِنْ اَبْطَاَ عَنّي عَتَبْتُ بِجَهْلي عَلَيْكَ وَلَعَلَّ الَّذي اَبْطَاَعَنّي هُوَ خَيْرٌ ليو اگر حاجتم دير برآيد بواسطه نادانيم بر تو اعتراض كنم در صورتي كه شايد دير كردن آن براي من بهتر باشد زيرا
لِعِلْمِكَ بِعاقِبَةِ الاُْمُورِ فَلَمْ اَرَ مَوْلاً كَريماً اَصْبَرَ عَلي عَبْدٍ لَئيمٍ مِنْكَتو داناي به سرانجام كارها هستي و از اينرو من نديدم مولاي بزرگواري را كه بر بنده پست خود شكيباتر از تو باشد
عَلَيَّ يا رَبِّ اِنَّكَ تَدْعُوني فَاُوَلّي عَنْكَ وَتَتَحَبَّبُ اِلَيَّ فَاَتَبَغَّضُ اِلَيْكَبر من اي پروردگارم تو مرا مي خواني ولي من از تو رومي گردانم و تو به من دوستي مي كني ولي من با تودشمني مي كنم و تو
وَتَتَوَدَّدُ اِلَيَّ فَلا اَقْبَلُ مِنْكَ كَاَنَّ لِيَ التَّطَوُّلَ عَلَيْكَ فَلَمْ يَمْنَعْكَ ذلِكَبه من محبت كني و من نپذيرم گويا من منتي بر تو دارم و باز اين احوال بازندارد تو را از
مِنَ الرَّحْمَةِ لي وَالاِْحْسانِ اِلَيَّ وَالتَّفَضُّلِ عَلَيَّ بِجُودِكَ وَكَرَمِكَمهر به من و و احسان بر من و بزرگواريت نسبت به من از روي بخشندگي و بزرگواريت
فَارْحَمَ عَبْدَكَ الْجاهِلَ وَجُدْ عَلَيْهِ بِفَضْلِ اِحْسانِكَ اِنَّكَ جَوادٌ كَريمٌپس بر بنده نادانت رحم كن و از زيادي احسانت بر او ببخش كه براستي تو بخشنده و بزرگواري
اَلْحَمْدُ لِلّهِ مالِكِ الْمُلْكِ مُجْرِي الْفُلْكِ مُسَخِّرِ الرِّياحِ فالِقِ الاِْصْباحِستايش خاص خدا است كه مالك سلطنت و روان كننده كشتي (وجود) و مسخركننده بادها و شكافنده سپيده صبح
دَيّانِ الدّينِ رَبِّ الْعَالَمينَ اَلْحَمْدُ لِلّهِ عَلي حِلْمِهِ بَعْدَ عِلمِهِ وَالْحَمْدُو حكمفرماي روز جزا و پروردگار جهانيان است ستايش خداي را است كه بردباريش پس از دانستن و ستايش
لِلّهِ عَلي عَفْوِهِ بَعْدَ قُدْرَتِهِ وَالْحَمْدُ لِلّهِ عَلي طُولِ اَناتِهِ في غَضَبِهِ
براي خدا است بر گذشتش با اينكه نيرومند است و ستايش براي خدا است بر زيادي تحمل و بردباريش در عين خشم
وَهُوَ قادِرٌ عَلي ما يُريدُ اَلْحَمْدُ لِلّهِ خالِقِ الْخَلْقِ باسِطِ الرِّزْقِ فاِلقِاو با اينكه او بر هرچه بخواهد تواناست ستايش خداي را است كه آفريننده خلق و گسترنده روزي و شكافنده
اَلاِْصْباحِ ذِي الْجَلالِ وَالاِْكْرامِ وَالْفَضْلِ وَالاِْنْعامِ الَّذي بَعُدَ فَلاصبح صاحب جلال و بزرگواري و فضل و نعمت بخشي آنكه دور است پس
يُري وَقَرُبَ فَشَهِدَ النَّجْوي تَبارَكَ وَتَعالي اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذي لَيْسَ لَهُديده نشود و نزديك است كه مطلع از گفتگوهاي سري است برتر و والا است ستايش خدايي را كه نيست براي او
مُنازِ عٌ يُعادِلُهُ وَلا شَبيهٌ يُشاكِلُهُ وَلا ظَهيرٌ يُعاضِدُهُ قَهَرَ بِعِزَّتِهِستيزه جويي كه با او برابري كند و نه شبيهي كه هم شكل او باشد و نه پشتيباني كه كمكش كند به عزت خويش
الاْعِزّآءَ وَتَواضَعَ لِعَظَمَتِهِ الْعُظَمآءُ فَبَلَغَ بِقُدْرَتِهِ ما يَشآءُ اَلْحَمْدُ لِلّهِچيره دستان را مقهور ساخته و در مقابل عظمتش بزرگان فروتني كرده پس بوسيله نيرويش بهرجا كه خواهد رسيده ستايش خدايي را
الَّذي يُجيبُني حينَ اُناديهِ وَيَسْتُرُ عَلَيَّ كُلَّ عُورَةٍ وَاَنَا اَعْصيهِ وَكه پاسخم دهد هرگاه بخوانمش و بپوشاند بر من هر زشتي را و من نافرمانيش كنم و
يُعَظِّمُ الْنِّعْمَةَ عَلَيَّ فَلاَّ اُج ازيهِ فَكَمْ مِنْ مَوْهِبَةٍ هَنيَّئَةٍ قَدْ اَعْط انيبزرگ گرداند بر من نعمتش را ولي من پاداشش ندهم پس چه بسيار بخششهاي جانبخشي كه به من عطا فرمود
وَعَظيمَةٍ مَخُوفَةٍ قَدْ كَفاني وَبَهْجَةٍ مُونِقَةٍ قَدْ اَراني فَاُثْني عَلَيْهِو چه پيش آمدهاي بزرگ و هولناكي را كه از من دور كرد و چه خوشيهاي شگفت انگيزي كه به من نماياند او را
حامِدا وَاَذْكُرُهُ مُسَبِّحاً اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذي لا يُهْتَكُ حِجابُهُ وَلا يُغْلَقُستايش كنان ثنا گويم و تسبيح گويان يادش كنم ستايش خاص خدايي است كه پرده اش دريده نشود و در خانه اش
بابُهُ وَلا يُرَدُّ سآئِلُهُ وَلا يُخَيَّبُ آمِلُهُ اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذي يُؤْمِنُ الْخآئِفينَبسته نگردد و خواهنده اش رد نشود و آرزومندش نوميد نگردد ستايش خاص خدايي است كه هراسناكان را امان بخشد
وَيُنَجِّي الصّالِحينَ وَيَرْفَعُالْمُسْتَضْعَفينَ وَيَضَعُ الْمُسْتَكْبِرينَ وَو شايستگان را نجات دهد و ناتوان شمردگان را بلند كند و گردنكشان را زبون كند و
يُهْلِكُ مُلُوكاً وَيَسْتَخْلِفُ آخَرينِ وَالْحَمْدُ لِلّهِ قاِصمِ الجَّبارينَ مُبيرِشاهان را نابود كند و به جايشان دسته ديگري نشاند ستايش خداي را در هم شكننده سركشان و نابودكننده
الظّالِمينَ مُدْرِكِ الْهارِبينَ نَكالِ الظّالِمينَ صَريخِ الْمُسْتَصْرِخينَستمكاران دريابنده گريختگان كيفردهنده ظالمان فريادرس فريادخواهان
مَوْضِعِ حاجاتِ الطّالِبينَ مُعْتَمَدِ الْمُؤْمِنينَ اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذي مِنْجايگاه حاجتهاي جويندگان تكيه گاه مؤ منان ستايش خدايي را است كه
خَشْيَتِهِ تَرْعَدُ السَّمآءُ وَ سُكّانُها وَتَرْجُفُ الاْرْضُ وَعُمّارُهااز ترس او آسمان و ساكنانش غرش كنند و زمين و آباد كنندگانش بر خود بلرزند
وَتَمُوجُ الْبِحارُ وَمَنْ يَسْبَحُ في غَمَراتِها اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذي هَدانا لِهذاو درياها و آنانكه در قعر آنها شناوري كنند به جنبش و موج درآيد ستايش خاص خدايي است كه ما را به اين (دين ) هدايت فرمود
وَما كُنّا لِنَهْتَدِيَ لَوْلا اَنْ هَدانَا اللّهُ اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذي يَخْلُقُ وَلَمْ يُخْلَقْو اگر او ما را هدايت نكرده بود ما بدان هدايت نمي شديم ستايش خدايي را است كه آفريد و خود آفريده نشده
وَيَرْزُقُ وَلا يُرْزَقُ وَيُطْعِمُ وَلا يُطْعَمُ وَيُميتُ الاْحيآءَ وَيُحْيِيروزي دهد و كسي او را روزي ندهد و بخوراند و خود بي نياز از خوراك است و بميراند زندگان را و زنده كند
الْمَوْتي وَهُوَ حَيٌّ لا يَمُوتُ بِيَدِهِ الْخَيْرُ وَهُوَ عَلي كُلِّشَيْءٍ قَديرٌمردگان را و او است زنده اي كه نميرد هرچه خير است به دست او است و او براي هرچيز توانا است
اَللّهُمَّ صَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ عَبْدِكَ وَرَسُولِكَ وَاَمينِكَ وَصَفِيِّكَخدايا درود فرست بر محمد بنده ات و پيامبرت و امين بر وحيت و پسنديده ات
وَحَبيبِكَ وَخِيَرَتِكَ مَنْ خَلْقِكَ وَحافِظِ سِرِّكَ وَمُبَلِّغِ رِسالاتِكَ اَفْضَلَو حبيبت و برگزيده ات از ميان خلق و نگهدار رازت و رساننده پيامهايت برترين درود
وَاَحْسَنَ وَاَجْمَلَ وَاَكْمَلَ وَاَزْكي وَاَنْمي وَاَطْيَبَ وَاَطْهَرَ وَاَسْنيو بهترين و زيباترين و كاملترين و پاكيزه ترين و پررشدترين و خوشترين و پاكترين و بلندترين
وَاَكْثَرَ ما صَلَّيْتَ وَبارَكْتَ وَتَرَحَّمْتَ وَتَحَنَّنْتَ وَسَلَّمْتَ عَلي اَحَدٍو بيشترين درودي كه فرستادي و بركتي كه دادي و ترحمي كه كردي و عطوفتي كه ورزيدي و تحيتي كه فرستادي بر هر يكي
مِن عِبادِكَ وَاَنْبِيآئِكَ وَرُسُلِكَ وَصِفْوَتِكَ وَاَهْلِ الْكَرامَةِ عَلَيْكَ مِناز بندگانت و پيمبرانت و رسولانت و برگزيدگانت و گراميان تو از ميان
خَلْقِكَ اَللّهُمَّ وَصَلِّ عَلي عَلي اَميرِ الْمُؤْمِنينَ وَوَصِيِّ رَسوُلِ رَبِّخلقت خدايا و درود فرست بر علي امير مؤ منان و وصي فرستاده پروردگار
الْعالَمينَ عَبْدِكَ وَوَليِّكَ وَاَخي رَسُولِكَ وَحُجَّتِكَ عَلي خَلْقِكَجهانيان بنده تو و ولي تو و برادر پيامبر تو و حجت تو بر خلقت
وَآيَتِكَ الْكُبْري وَالنَّباءِ الْعَظيمِ وَصَلِّ عَلَي الصِّدّيقَةِ الطّاهِرَةِ فاطِمَةَو نشانه بزرگت و نباء عظيم (آن خبر بزرگ ) و درود فرست بر صديقه طاهره فاطمه (زهرا)
سَيِّدَةِ نِسآءِ الْعالَمينَ وَصَلِّ عَلي سِبْطَيِ الرَّحْمَةِ وَاِمامَيِ الْهُديبانوي زنان جهانيان و درود فرست بر دو سبط (پيامبر) رحمت و دو پيشواي هدايت
الْحَسَنِ وَالْحُسَيْنِ سَيِّدَيْ شَبابِ اَهْلِ الْجَّنَةِ وَصَلِّ عَلي اَئِمَّةِحسن و حسين دو آقاي جوانان اهل بهشت و درود فرست بر پيشوايان
الْمُسْلِمينَ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ وَمُحَمَّدِ بْنِ عَلِي وَجَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍمسلمانان علي بن الحسين و محمد بن علي و جعفر بن محمد
وَمُوسَي بْنِ جَعْفَرٍ وَعَلِيِّ بْنِ مُوسي وَمُحَمَّدِ بْنِ عَلِي وَعَلِيِّ بْنِو موسي بن جعفر و علي بن موسي و محمد بن علي و علي
مُحَمَّدٍ وَالْحَسَنِ بْنِ عَلِي وَالْخَلَفِ الْهادي الْمَهْدِيِّ حُجَجِكَ عَليبن محمد و حسن بن علي و يادگار شايسته و راهنمايش حضرت مهدي كه اينها حجتهاي تو بر
عِبادِكَ وَاُمَناَّئِكَ في بِلادِكَ صَلَوةً كَثيرَةً دآئِمَةً اَللّهُمَّ وَصَلِّ عَليبندگانت هستند و امينهاي تو در شهرها و بلاد تواند درودي فرست كه بسيار و هميشگي باشد خدايا و بالخصوص درود فرست
وَلِيِّ اَمْرِكَ الْقآئِمِ الْمُؤَمَّلِ وَالْعَدْلِ الْمُنْتَظَرِ وَحُفَّهُ بِمَلاَّئِكَتِكَبرسرپرست دستورت آن امام قائم كه مايه اميد است وآن عدل ودادي كه همه چشم براهش هستند و فراگير او را به فرشتگان
الْمُقَرَّبينَ وَاَيِّدْهُ بِروُحِ الْقُدُسِ يا رَبَّ الْعالَمينَ اَللّهُمَّ اجْعَلْهُمقربت حلقه وار و به روح القدس ياريش كن اي پروردگار جهانيان خدايا (وسائل آمدنش را) آماده كن
الدّاعِيَ اِلي كِتابِكَ وَالْقآئِمَ بِدينِكَ اسْتَخْلِفْهُ في الاْرْضِ كَمَاتا او به كتابت دعوت كند و به دين تو قيام كند و او را روي زمين جايگزين گردان چنانچه
اسْتَخْلَفْتَ الَّذينَ مِنْ قَبْلِهِ مَكِّنْ لَهُ دينَهُ الَّذِي ارْتَضَيْتَهُ لَهُ اَبْدِلْهُ مِنْجايگزين كردي آنانكه پيش از او بودند و آن ديني را كه برايش پسنديده اي بدست او پابرجا كن و پس از
بَعْدِ خَوْفِهِ اَمْناً يَعْبُدُكَ لا يُشْرِكُ بِكَ شَيْئاً اَللّهُمَّ اَعِزَّهُ وَاَعْزِزْ بِهِترس و خوفي كه داشته آسايش خاطري به او بده كه با كمال خلوص تو را پرستش كند خدايا عزيزش گردان و ديگران را به او عزيز كن
وَانْصُرْهُ وَانْتَصِرْ بِهِ وَانْصُرْهُ نَصْرا عَزيزا وَافْتَحْ لَهُ فَتْحاً يَسيراًياريش كن و بوسيله او ديگران را ياري كن و بطور پيروزمندانه اي او را ياري كن و گشايش آساني
وَاجْعَلْ لَهُ مِنْ لَدُنْكَ سُلْطاناً نَصيراً اَللّهُمَّ اَظْهِرْ بِهِ دينَكَ وَسُنَّةَبهره اش كن و قرار ده برايش از نزد خود حكومتي نصرت آور خدايا بدو دين خود و روش
نَبِيِّكَ حَتّي لا يَسْتَخْفِيَ بِشَيْءٍ مِنَالْحَقِّ مَخافَةَ اَحَدٍ مِنَ الْخَلْقِپيامبرت را آشكار ساز بطوري كه چيزي از امور حقه نماند كه ناچار باشد از ترس مردم پنهانش كند
اَللّهُمَّ اِنّا نَرْغَبُ اِلَيْكَ في دَوْلَةٍ كَريمَةٍ تُعِزُّ بِهَا الاِْسْلامَ وَاَهْلَهُخدايا ما با تضرع و زاري به درگاهت از تو خواستاريم دولتي گرامي را كه به وسيله آن اسلام و مسلمين
وَتُذِلُّ بِهَا النِّفاقَ وَاَهْلَهُ وَتَجْعَلُنا فيها مِنَالدُّعاةِ اِلي طاعَتِكَرا عزت بخشي و نفاق و منافقين را منكوب سازي و ما را در آن دولت از زمره خوانندگان مردم بسوي اطاعت تو
وَالْقادَةِ اِلي سَبيلِكَ وَتَرْزُقُنا بِها كَرامَةَ الدُّنْيا وَالاْخِرَةِ اَللّهُمَّ ماو از برندگان بسوي راه خود قرارمان دهي و بدان وسيله بزرگواري دنيا و آخرت را نصيب ما گرداندي خدايا آنچه را كه
عَرَّفْتَنا مِنَ الْحَقِّ فَحَمِّلْناهُ وَما قَصُرْنا عَنْهُ فَبَلِّغْناهُ اَللّهُمَّ الْمُمْ بِهِاز حق به ما شناسانده اي تاب تحملش را نيز به ما بده و آنچه را كه از رسيدن بدان كوتاه آمديم تو ما را بدان برسان خدايا بدان حضرت
شَعَثَنا وَاشْعَبْ بِهِ صَدْعَنا وَارْتُقْ بِهِ فَتْقَنا وَكَثِّرْبِهِ قِلَّتَنا وَاَعْزِزْ بِهِپراكندگيمان را برطرف كن و گسيختگيمان را دور كن و پريشاني ما را بدو پيوست كن و كمي ما را بدو زياد كن
ذِلَّتَنا وَاَغْنِ بِهِ عآئِلَنا وَاقْضِ بِهِ عَنْ مَُغْرَمِنا وَاجْبُرْبِهِ فَقْرَنا وَسُدَّ بِهِوخواري ما را بدو عزت بخش و نداري ما را بدو توانگري بخش و بدهي ما را بوسيله اش بپرداز و فقر ما را بدو جبران كن
خَلَّتَنا وَيَسِّرْ بِهِ عُسْرَنا وَبَيِّضْ بِهِ وُجُوهَنا وَفُكَّ بِهِ اَسْرَنا وَاَنْجِحْ بِهِو شكاف و تفرقه ما را بدو برطرف كن و سختي ما را بدو آسان كن و چهره هاي ما را بدو سفيد گردان و گرفتاران ما را بدو آزاد
طَلِبَتَنا وَاَنْجِزْ بِهِ مَواعيدَنا وَاسْتَجِبْ بِهِ دَعْوَتَنا وَاَعْطِنا بِهِ سُؤْلَناكن و خواسته هاي ما را بدو روا كن و وعده هاي ما را به او تحقق بخش و دعاي ما را بدو مستجاب كن وخواهشهاي ما را
وَبَلِّغْنا بِهِ مِنَ الدُّنْيا وَالاْخِرَةِ آمالَنا وَاَعْطِنا بِهِ فُوْقَ رَغْبَتِنا يا خَيْرَبوسيله او عطا كن و بوسيله او ما را به آرزوهاي دنيا و آخرت برسان و بوسيله او بيش از آنچه ما خواهانيم به ما بده اي بهترين
الْمَسْئُولينَ وَاَوْسَعَ الْمُعْطينَ اِشْفِ بِهِ صُدُورَنا وَاَذْهِبْ بِهِ غَيْظَدرخواست شدگان و دست بازترين عطاكنندگان سينه هاي ما را با ظهورش شفا بخش و بوسيله او عقده
قُلُوبِنا وَاهْدِنا بِهِ لِمَا اخْتُلِفَ فيهِ مِنَ الْحَقِّ بِاِذْنِكَ اِنَّكَ تَهْدي مَنْدلهاي ما را برطرف كن و بدو ما را بدان حقي كه مورد اختلاف است به اذن خود راهنمايي كن كه براستي تو هركه
تَشآءُ اِلي صِراطٍ مُسْتَقيمٍ وَانْصُرْنا بِهِ عَلي عَدُوِّكَ وَعَدُوِّنآ اِلهَرا بخواهي به راه راست هدايت فرمايي و بدست او ما را بر دشمنانت و دشمنان ما نصرت ده اي معبود
الْحَقِّ آمينَ اَللّهُمَّ اِنّا نَشْكوُ اِلَيْكَ فَقْدَ نَبِيِّنا صَلَواتُكَ عَلَيْهِ وَالِهِبرحق - آمين - خدايا ما به تو شكايت كنيم از نبودن پيامبرمان كه درودهاي تو بر او و آلش باد
وَغَيْبَةَ وَلِيِّنا وَكَثْرَةَ عَدُوِّنا وَقِلَّةَ عَدَدِنا وَشِدّةَ الْفِتَنِ بِنا وَتَظاهُرَو از غيبت مولايمان و از بسياري دشمنان و كمي افرادمان و از سختي آشوبها و از كمك دادن اوضاع
الزَّمانِ عَلَيْنا فَصَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ وَالِهِ وَاَعِنّا عَلي ذلِكَ بِفَتْحٍ مِنْكَزمانه به زيان ما پس درود فرست بر محمد و آلش و كمك ده ما را بر اين اوضاع به گشايش
تُعَجِّلُهُ وَبِضُرٍّ تَكْشِفُهُ وَنَصْرٍ تُعِزُّهُ وَسُلْطانِ حَقٍّ تُظْهِرُهُ وَرَحْمَةٍفوري از طرف خود و برطرف كردن رنج وناراحتي و ياري با عزت و ظاهر ساختن سلطنت حقه و رحمتي
مِنْكَ تَجَلِّلُناها وَعافِيَةٍ مِنْكَ تُلْبِسُناها بِرَحْمَتِكَ يا اَرْحَمَ الرّاحِمينَاز جانب تو كه ما را فراگيرد و تندرستي از طرف تو كه ما را بپوشاند به رحمتت اي مهربانترين مهربانان
دوازدهم در هر شب بخواند: اَللّهُمَّ بِرَحْمَتِكَ فِي الصّالِحينَ فَاَدْخِلْنا وَفي* * * * * * * * * * * خدايا بوسيله رحمتت ما را در جرگه شايستگان وارد كن و در
عِلِّيّينَ فَارْفَعْنا وِبَكَاْسٍ مِنْ مَعينٍ مِنْ عَيْنٍ سَلْسَبيلٍ فَاسْقِنا وَمِنَعليين بهشت بالا بر و جامي از آب خوشگوار چشمه سلسبيل به ما بنوشان و از
الْحُورِ الْعينِ بِرَحْمَتِكَ فَزَوِّجْنا وَمِنَ الْوِلْدانِ الْمُخَلَّدينَ كَاَنَّهُمْ لُؤْلُؤٌحوريان بهشتي به رحمت خود به ازدواج ما درآور و از پسران جاويدان كه همچون مرواريداني
مَكْنُونٌ فَاَخْدِمْنا وَمِنْ ثِمارِ الْجَنَّةِ وَلُحُومِ الطَّيْرِ فَاَطْعِمْنا وَ مِنْدر صدفند به خدمت ما بگمار و از ميوه هاي بهشتي و گوشت پرندگان به ما بخوران و از
ثِيابِ السُّنْدُسِ وَالْحَريرِ وَالاِْسْتَبْرَقِ فَاَلْبِسْنا وَلَيْلَةَ الْقَدْرِ وَحَجَّجامه هاي زربفت و ابريشم و ديبا به ما بپوشان و بدرك فضيلت شب قدر و حج
بَيْتِكَ الْحرامِ وَقَتْلاً في سَبيلِكَ فَوَفِّقْ لَنا وَصالِحَ الدُّعاَّءِ وَالْمَسْئَلةِخانه كعبه و كشته شدن در راه خود ما را موفق بدار و دعاي شايسته و خواهش ما را
فَاسْتَجِبْ لَنا وَاِذا جَمَعْتَ الاَوَّلينَ وَالا خِرينَ يَوْمَ الْقِيامَةِ فَارْحَمْنابرآور و چون اولين و آخرين را در روز قيامت گردآوردي در آن هنگام به ما ترحم كن و
وَبَراَّئَةً مِنَ النّارِ فَاكْتُبْ لَنا وَفي جَهَنَّمَ فَلا تَغُلَّنا وَفي عَذابِكَمنشور رهايي ما را از آتش بر ايمان بنويس و در دوزخ ما را به زنجير مبند و در شكنجه
وَهَوانِكَ فَلا تَبْتَلِنا وَمِنَ الزَّقُّومِ وَالضَّريعِ فَلا تُطْعِمْنا وَمَعَو خواريت ما را مبتلا مكن و از درخت زقوم و ضريع به ما مخوران و با
الشَّياطينِ فَلا تَجْعَلْنَا وَفِي النّارِ عَلي وُجُوهِنا فَلا تَكْبُبْنا وَمِنْشياطين ما را در يك جا قرار مده و برو در آتش دوزخ ما را مينداز و از
ثِيابِ النّارِ وَسَرابيلِ الْقَطِرانِ فَلا تُلْبِسْنا وَمِنْ كُلِّ سُوَّءٍ يا لا اِلهَ اِلاّجامه هاي آتشين و پيراهنهاي آتش زاي قطران (آهن آب شده ) به ما مپوشان و از هر بدي اي خدايي كه جز تو معبودي نيست
اَنْتَ بِحَقِّ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ فَنَجِّنا سيزدهم از حضرت صادق عليه السلام روايت است كه دربه حق كلمه لا اله الاّ اءنت
لا اله الاّ اءنتما را نجات بخش * * * * * * * * * * * * * * * * * *
هر شب ماه رمضان مي خواني اَللّهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَ اَنْ تَجْعَلَ فيما تَقْضي* * * * * * * * * * * * خدايا از تو خواهم كه در قضاء
وَتُقَدِّرُ مِنَ الاْمْرِ الْمَحْتُومِ فِي الاْمْرِ الْحَكيمِ مِنَ الْقَضاَّءِ الَّذي لاو قدر حتمي و فرمان حكيمانه خود از آن قضايي كه برگشت ندارد
يُرَدُّ وَلا يُبَدَّلُ اَنْ تَكْتُبَني مِنْ حُجّاجِ بَيْتِكَ الْحَرامِ الْمَبْرُورِ حَجُّهُمُو تغييرپذير نيست چنان مقرر داري كه ثبت كني نام مرا از حاجيان كعبه ات كه حجشان قبول شده و سعيشان
الْمَشْكُورِ سَعْيُهُمُ الْمَغْفُورِ ذُنُوبُهُمُ الْمُكَفَّرِ عَنْ سَيِّئاتِهِمْ وَاَنْ تَجْعَلَپذيرفته گرديده و گناهانشان آمرزيده شده و از بديهاشان صرفنظر گرديده و
فيما تَقْضي وَتُقَدِّرُ اَنْ تُطيلَ عُمْري في خَيْرٍ وَعافِيَةٍ وَتُوَسِّعَ فينيز در قضا و قدر خود مقرر داري كه عمر مرا در خوبي و تندرستي طولاني كني و
رِزْقيَوَتَجْعَلَني مِمَّنْ تَنْتَصِرُ بِهِ لِدينِكَ وَلا تَسْتَبْدِلْ بي غَيْريروزيم توسعه دهي و بگرداني مرا از آن كساني كه بوسيله آنان دينت را ياري كني و مرا با ديگري عوض نكني
چهاردهم در انيس الصّالحين است كه در هر شب از شبهاي ماه رمضان بخواند اَعُوذُ* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * پناه مي برم
بِجَلالِ وَجْهِكَ الْكَريمِ اَنْ يَنْقَضِيَ عَنّي شَهْرُ رَمَضانَ اَوْ يَطْلُعَبه جلال ذات بزرگوارت از اينكه ماه رمضان از من بگذرد يا سپيده دم امشب
الْفَجْرُ مِنْ لَيْلَتي هذِهِ وَلَكَ قِبَلي تَبِعَةٌ اَوْ ذَنْبٌ تُعَذِّبُني عَلَيْهِبزند و هنوز از تو در پيش من بازخواست يا گناهي مانده باشد كه مرا بدان عذاب كني * * * * * *
نمازي در شبهاي ماه رمضان
پانزدهم شيخ كفعمي در حاشيه بلد الا مين از سيّد بن باقي نقل كرده كه فرموده مستحبّ است در هر شب ماه رَمَضان دو ركعت نماز در هر ركعت حمد و توحيد سه مرتبه و چون سلام داد بگويد:
سُبْحانَ مَنْ هُوَ حَفيظٌ لا يَغْفُلُ سُبحانَ مَنْ هُوَ رَحيمٌ لا يَعْجَلُمنزه است آن خداي نگهباني كه غفلت نكند منزه است آن خداي مهرباني كه شتاب نكند
سُبْحانَ مَنْ هُوَ قاَّئِمٌ لا يَسْهُو سُبْحانَ مَنْ هُوَ دائِمٌ لا يَلْهُو پس بگويدمنزه است آن خداي پابرجايي كه كسي را از ياد نبرد منزه است آن خداي جاويداني كه به چيزي سرگرم نشود * * * * *
تسبيحات اربع را هفت مرتبه پس بگويد سُبْحانَكَ سُبْحانَكَ سُبْحانَكَ يا عَظيمُ* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * منزّهي تو منزّهي منزّهي اي خداي بزرگ
اغْفِرْ لِيَ الذَّنْبَ الْعَظيمَ پس ده مرتبه صلوات بفرستد بر پيغمبر و آل او عليهم السلامبيامرز گناهان بزرگم را * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
كسي كه اين دو ركعت نماز را بجا آورد بيامرزد حق تعالي از براي او هفتاد هزار گناه الخ
شانزدهم در خبر است كه هر كه در هر شب از ماه رمضان سوره اِنّا فَتَحْنا در نماز مستحبّي بخواند آن سال محفوظ بماند
كيفيت هزار ركعت نماز
و بدانكه از اعمالي كه در شبهاي ماه رمضان مستحب است بجا آورده شود هزار ركعت نماز است در مجموع اين ماه كه مشايخ و اعاظم علماء در كتب خود كه در فقه يا عبادات نوشته اند به آن اشاره نموده اند و اما كيفيّت بجا آوردن آن پس احاديث در باب آن مختلف است و آنچه موافق روايت ابن ابي قرّه است از حضرت جوادعليه السلام و مختار شيخ مفيد در كتاب غريّه و اشراف بلكه مختار مشهور است آنست كه در دهه اوّل و دهه دويّم ماه رمضان در هر شبي بيست ركعت خوانده شود هر دو ركعت به يك سلام به اين طريق كه هشت ركعت آن را بعد از نماز مغرب بخواند و دوازده ركعت ديگر را بعد از نماز عشاء و در دهه آخر در هر شب سي ركعت بخواند باز هشت ركعت آن را بعد از نماز مغرب و بيست و دو ركعت ديگر را بعد از نماز عشاء و مجموع اين نمازها هفتصد ركعت مي شود و باقيمانده را كه سيصد ركعت است در شبهاي قدر بخواند يعني شب نوزدهم صد ركعت و شب بيست و يكم صد ركعت و شب بيست و سيّم صد ركعت پس مجموع هزار ركعت شود و به ترتيب ديگر نيز وارد شده و تفصيل كلام در جاي ديگر است و اين مقام را گنجايش بسط نيست و اميد كه اهل خير در عمل به اين هزار ركعت نماز مسامحه و سهل انگاري نكرده از فيض آن خود را بهره مند نمايند و روايت شده كه مي خواني بعد از هر دو ركعت از نافله هاي ماه رمضان
اَللّهُمَّ اجْعَلْ فيما تَقْضي وَتُقَدِّرُ مِنَ الاْمْرِ الْمَحْتُومِ وَفيما تَفْرُقُخدايا مقرر دار در آن قضا و قدر حتمي و در آنچه جدا كني
مِنَ الاْمْرِ الْحَكيمِ في لَيْلَةِ الْقَدْرِ اَنْ تَجْعَلَني مِنْ حُجّاجِ بَيْتِكَاز دستور حكيمانه ات در شب قدر كه مرا از حاجيان خانه
الْحَرامِ الْمَبْرُورِ حَجُّهُمُ الْمَشْكُورِ سَعْيُهُمُ الْمَغْفُورِ ذُنوُبُهُمْ وَاَسْئَلُكَمحترم كعبه ات قرار دهي آنان كه حجشان قبول و كوششان پذيرفته و گناهانشان آمرزيده شده و از تو خواهم
اَنْتُطيلَ عُمْري في طاعَتِكَ وَتُوَسِّعَ لي في رِزْقي يااَرْحَمَالرّاحِمينَكه عمرم را در اطاعت خود طولاني گرداني و در روزيم وسعت دهي اي مهربانترين مهربانان
اعمال سحرهاي ماه رمضان
قسم سوّم در اعمال سحرهاي ماه مبارك رمضان است و آن چند امر است اوّل سُحُور خوردن و ترك نكند سحور را اگر چه به يك دانه خرماي زبون يا شربت آب باشد و بهترين سُحُورها سَويق يعني قاوُت و خرما است و وارد شده كه حق تعالي و ملائكه صلوات مي فرستد بر آنها كه استغفار مي كنند در سَحَرها و سُحُور مي خورند دوّم سوره اِنّا انْزَلناهُ در وقت سحور بخواند كه هر كه اين سوره مباركه را در وقت افطار كردن و سُحور بخواند در مابين اين دو وقت ثواب كسي داشته باشد كه در راه خدا در خون خود بغلطد
دعاهاي سحر
دعاي سحر معروف
سوّم بخواند دعاي عظيم الشاءني راكه ازحضرت امام رضاعليه السلام نقل شده كه فرموده اين دعايي است كه حضرت امام
محمد باقرعليه السلام در سحرهاي ماه رمضان مي خواندند اَللّهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَ مِنْ بَهاَّئِكَ* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * خدايا از تو خواهم به درخشنده ترين مراتب
بِاَبْهاهُ وَكُلُّ بَهاَّئِكَ بَهِيُّ اَللّهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَ بِبَهاَّئِكَ كُلِّهِ اَللّهُمَّ اِنّيدرخشندگيت با اينكه تمام مراتب آن درخشنده است خدايا درخواست كنم به همه مراتب درخشندگيت خدايا از
اَسْئَلُكَ مِنْ جَمالِكَ بِاَجْمَلِهِ وَكُلُّ جَمالِكَ جَميلٌ اَللّهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَتو خواهم به زيباترين مراتب جمالت با اينكه تمام مراتب جمالت زيبا است خدايا از تو خواهم
بِجَمالِكَ كُلِّهِاَللّهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَ مِنْ جَلالِكَ بِاَجَلِّهِ وَكُلُّ جَلالِكَبه همه مراتب جمالت خدايا از تو خواهم به باشكوهترين مراتب جلالت با اينكه تمام مراتب جلال تو
جَليلٌ اَللّهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَ بِجَلالِكَ كُلِّهِ اَللّهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَ مِنْباشكوه است خدايا از تو خواهم به همه مراتب جلالت خدايا از تو خواهم به
عَظَمَتِكَ بِاَعْظَمِها وَكُلُّ عَظَمَتِكَ عَظَيمَةٌ اَللّهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَبزرگترين مرتبه عظمتت با اينكه تمام مراتب عظمتت بزرگ است خدايا از تو خواهم
بِعَظَمَتِكَ كُلِّها اَللّهُمَّ اِنّي اَسَئَلُكَ مِنْ نُورِكَ بِاَنْوَرِهِ وَكُلُّ نُورِكَ نَيِّرٌبه همه مراتب عظمتت خدايا از تو خواهم به نوراني ترين مراتب روشنيت با اينكه تمام مراتب روشنيت نوراني است
اَللّهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَ بِنُورِكَ كُلِّهِ اَللّهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَ مِنْ رَحْمَتِكَخدايا از تو خواهم به همه مراتب نورت خدايا از تو خواهم به وسيعترين مراتب رحمتت با اينكه تمام مراتب رحمتت
بِاَوْسَعِها وَكُلُّ رَحْمَتِكَ واسِعَةٌ اَللّهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَ بِرَحْمَتِكَ كُلِّهاوسيع است خدايا از تو خواهم به همه مراتب رحمتت
اَللّهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَ مِنْ كَلِماتِكَ بِاَتَمِّها وَكُلُّ كَلِماتِكَ تاَّمَّةٌ اَللّهُمَّخدايا از تو خواهم به تمامترين كلمات (و سخنانت ) با اينكه همه سخنانت تمام است خدايا
اِنّي اَسْئَلُكَ بِكَلِماتِكَ كُلِّهَا اَللّهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَ مِنْ كَمالِكَ بِاَكْمَلِهِاز تو خواهم به همه سخنانت خدايا از تو خواهم به كاملترين مرتبه كمالت با اينكه
وَكُلُّ كَمالِكَ كامِلٌ اَللّهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَ بِكَمالِكَ كُلِّهِ اَللّهُمَّ اِنّيتمام مراتب كمالت كامل است خدايا از تو خواهم به همه مراتب كمالت خدايا از تو
اَسْئَلُكَ مِنْ اَسماَّئِكَ بِاَكْبَرِها وَكُلُّ اَسْماَّئِكَ كَبيرَةٌ اَللّهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَخواهم به بزرگترين نامهايت با اينكه تمام نامهايت بزرگ است خدايا از تو خواهم به همه
بِاَسْماَّئِكَ كُلِّها اَللّهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَ مِنْ عِزَّتِكَ باَعَزِّها وَكُلُّ عِزَّتِكَنامهايت خدايا از تو خواهم به عزيزترين مقام عزتت گرچه همه مراتب عزتت
عَزيزَةٌ اَللّهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَ بِعِزَّتِكَ كُلِّها اَللّهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَ مِنْعزيز است خدايا از تو خواهم به همه مراتب عزتت خدايا از تو خواهم به حق گذراترين