بخش 37

سمان و بر روي زمين بدون فرش و بُوريا واقع شود و آنكه برگردد از مُصَلّي از غير آن راهي كه رفته بود و دعا كند از براي برادران ديني خود به قبولي اعمال نهم زيارت كند امام حسين عليه السلام را دهم بخواند دعاي ندبه را كه بعد از اين بيايد انشاءالله تعالي و سيّد بن طاوس فرموده كه

چون از دعا فارغ شود به سجده رود و بگويد: اَعُوذُ بِكَ مِنْ نارٍ حَرُّها لا يُطْفي

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * پناه مي برم به تو از آتشي كه حرارتش خاموش نشود

وَجَديدُها لا يَبْلي وَعَطْشانُها لا يَُرْوي پس بگذارد گونه راست را و بگويد

و تازه اش كهنه نگردد و تشنه اش سيراب نشود * * * * * * * * * * * *

اِلهي لا تُقَلِّبْ وَجْهي في النّارِ بَعْدَ سُجُودي وَتَعْفيري لَكَ بِغَيْرِ مَنٍّ

خدايا بدست آتش مسپار چهره ام را پس از سجده كردنم و بخاك ماليدنم آن را براي تو بدون اينكه منّتي

مِنّي عَلَيْكَ بَلْ لَكَ الْمَنُّ عَلَيَّ پس بگذارد گونه چپ را وبگويد: اِرْحَمْ مَنْ اَساَّءَ

بر تو داشته باشم بلكه تو بر من منّت داري * * * * * * * * * * * * رحم كن كسي را كه بد كرده

وَاقْتَرَفَ وَاسْتَكانَ وَاعْتَرَفَ پس برگردد بحال سجده و بگويد: اِنْ كُنْتُ بِئْسَ

و به نافرماني دست زده و بيچاره گشته و اعتراف بدانها دارد * * * * * * * * * * * اگر من بد

الْعَبْدُ فَاَنْتَ نِعْمَ الرَّبُّ عَظُمَ الذَّنْبُ مِنْ عَبْدِكَ فَلْيَحْسُنِ الْعَفْوُ مِنْ

بنده اي هستم پس تو خوب پروردگاري هستي بزرگ است گناه بنده ات پس بايد گذشت تو نيز

عِنْدِكَ يا كَريمُ پس بگويد: اَلْعَفْوَ الْعَفْوَ صد مرتبه آنگاه سيد فرموده : وَلا تَقْطَعْ

نيكو باشد اي خداي كريم * * * * * * گذشت خواهم گذشت خواهم * * * * * * * * * * * * و مگذران

يَوْمَكَ هذا بِالْلَّعْبِ وَالاِْهْمالِ وَاَنْتَ لا تَعْلَمُ اَمَرْدُودٌ اَمْ مَقْبُولُ

اين روزت را به بازي و اهمال كاري در صورتي كه تو نمي داني آيا مردود درگاهي يا اينكه اعمالت

الاْعْمالِ فَاِنْ رَجَوْتَ الْقَبُولَ فَقابِلْ ذلِكَ بِالشُّكْرِ الْجَميلِ وَاِنْ خِفْتَ

پذيرفته شده پس اگر اميد پذيرفته شدن داري برابرش كن به سپاسگزاري نيكو و اگر از بازگشتنش ترسي

الرَّدَّ فَكُنْ اَسيرَ الْحُزْنِ الطَّويلِ روز بيست و پنجم سنه صد و چهل و هشت به

دست به گريبان اندوه طولاني باش * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

قول بعضي وفات امام جعفر صادق عليه السلام واقع شده و بعضي روز وفات را نيمه رجب گفته اند و سبب وفات آن حضرت زهري بوده كه در انگور به آن حضرت خورانيده بودند و روايت شده كه چون هنگام وفات آن حضرت شد چشمهاي خود را گشود و فرمود كه خويشان مرا جمع كنيد چون همه جمع شدند بسوي ايشان نظر كرد و فرمود شفاعت ما نمي رسد به كسي كه نماز را سبك بشمارد و اعتنا به شاءن او ننمايد.
فصل پنجم
اعمال ماه ذي القعده
كيفيت نماز يكشنبه در ماه ذي القعده
بدانكه اين ماه اوّل ماههاي حرام است كه حق تعالي در قرآن مجيد ذكر فرموده و سيّد بن طاوس روايتي نقل كرده كه ذي القعده محلّ اجابت دعا است در وقت شدّت و در روز يكشنبه اين ماه نمازي با فضيلت بسيار از رسول خداصَلَّي اللَّهِ عَلِيهِ وَاله روايت كرده كه مجملش آن است كه هر كه آن را بجا آورد توبه اش مقبول و گناهش آمرزيده شود و خصماء او در روز قيامت از او راضي شوند و با ايمان بميرد و دينش گرفته نشود و قبرش ‍ گشاده و نوراني گردد و والدينش ازاو راضي گردند و مغفرت شامل حال والدين او و ذريّه او گردد و توسعه رزق پيدا كند و ملك الموت با او دروقت مردن مداراكند وبه آساني جان او بيرون شود و كيفيّت آن چنان است كه در روز يكشنبه غسل كند و وضو بگيرد و چهار ركعت نماز گذارد در هر ركعت حمد يك مرتبه و قُلْ هُوَ اللّهُ اَحَدٌ سه مرتبه و مُعَوَّذَتَيْن يك مرتبه پس استغفار كند هفتاد مرتبه و ختم كند استغفار

را به لا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلاّ بِاللّهِ الْعَليِّ الْعَظيمِ پس بگويد: يا عَزيزُ يا غَفّارُ

جنبش و نيروئي نيست جز به خداي والاي بزرگ * * * اي نيرومند اي بسيار آمرزنده

اغْفِرْ لي ذُنُوبي وَذُنُوبَ جَميعِ المُؤ مِنينَ وَالْمُؤ مِناتِ فَاِنَّهُ لا يَغْفِرُ

بيامرز گناهانم را و گناهان همه مردان مؤ من و زنان با ايمان را كه نيامرزد كسي

الذُّنُوبَ اِلاّ اَنْتَ فقير گويد ظاهر آن است كه اين استغفار مذكور و دعاي بعد را بعد از

گناهان را جز تو * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

نماز بايد بجا آورد و بدانكه روايت شده كه هر كه در يكي از ماههاي حرام سه روز متوالي كه پنجشنبه و جمعه و شنبه باشد روزه بدارد ثواب نهصد سال عبادت براي او نوشته شود و شيخ اَجَلّ عليّ بن ابراهيم قمّي فرموده كه در ماههاي حرام گناهان مضاعف مي شودو همچنين حسنات روز يازدهم سنه صدوچهل وهشت روز ولادت با سعادت حضرت امام رضاعليه السلام است شب پانزدهم شب مباركي است خداوند نظر رحمت مي فرمايد بر بندگان مؤ منين خود و كسي كه در اين شب به طاعت حق تعالي مشغول باشد از براي او باشد اجر صد نفر سائح يعني روزه دار ملازم مسجد كه معصيت نكرده باشد خدا را طرفة العيني چنانكه در روايت نبوي صَلَّي اللَّهِعَلِيهِوَاله است پس اين شب را مغتنم شمار و مشغول كن خود را به طاعت و عبادت و نماز و طلب حاجات از خدا همانا روايت شده كه هر كه سؤ ال كند در اين شب حاجتي از خداوند تعالي به او عطا خواهد شد روز بيست و سوّم سنه دويست و سه به قولي شهادت حضرت امام

رضاعليه السلام واقع شده و زيارت آن حضرت از نزديك و دور سُنَّت است : قالَ السَّيِّدُ بْنُ

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * سيد بن

طاوُس فِي الاِْقْبالِ وَرَاَيْتُ في بَعْضِ تَصانيفِ اَصْحابِنا الْعَجَمِ

طاوس در كتاب اقبال فرموده من در برخي از كتابهاي علماي شيعه غير عرب

رِضْوانُ اللّهِ عَلَيْهِمْ اَنَّهُ يُسْتَحَبُّ اَنْ يُزارَ مَوْلينا الرِّضا عَلَيْه السَّلامُ

رضوان الله عليهم ديدم كه نوشته بود مستحب است زيارت مولاي ما حضرت رضا عليه السلام

يَوْمَ ثالِثٍ وَعِشْرينَ مِنْ ذِي الْقَعْدَةِ مِنْ قُرْبٍ اَوْ بُعْدٍ بِبَعْضِ

در روز بيست و سوم ماه ذي قعده از دور و نزديك بوسيله برخي از

زياراتِهِ الْمَعْرُوفَةِ اَوْ بِما يَكُونُ كَالزِّيارَةِ مِنَ الرِّوايَةِ بِذلِكَ شب

زيارتهاي معروف آن حضرت يا بدان چه مانند زيارت باشد از رواياتي كه در اين باره رسيده * * * * *

دَحْوُالاْرْض
بيست و پنجم شب دَحْوُالاْرْض است (يعني پهن شدن زمين از زير خانه كعبه بر روي آب ) و از ليالي شريفه است كه رحمت خدا در آن نازل مي شود و قيام به عبادت در آن اجر بسيار دارد و از حَسَن بن علي وَشّا روايت است كه گفت من كودك بودم كه با پدرم در خدمت امام رضاعليه السلام شام خورديم در شب بيست و پنجم ماه ذي القعده پس فرمود كه امشب حضرت ابراهيم عليه السلام و حضرت عيسي عليه السلام متولّد شده اند و زمين از زير كعبه پهن شده است پس هر كه روزش را روزه بدارد چنان است كه شصت ماه را روزه داشته باشد و به روايت ديگر است كه فرمود در اين روز حضرت قائم عليه السلام قيام خواهد نمود روز بيست و پنجم روز دحوالا رض است و يكي از آن چهار روز است كه در تمام سال به فضيلت روزه ممتاز است و در روايتي روزه اش ‍ مثل روزه هفتاد سال است و در روايت ديگر كفّاره هفتاد سالست و هر كه اين روز را روزه بدارد و شبش را به عبات بسر آورد از براي او عبادت صد سال نوشته شود و از براي روزه دار اين روز هر چه در ميان آسمان و زمين است استغفار كند و اين روزي است كه رحمت خدا در آن منتشر گرديده و از براي عبادت و اجتماع به ذكر خدا در اين روز اجر بسياريست و از براي اين روز به غير از روزه و عبادت و ذكر خدا و غسل دُو عمل وارد است اوّل نمازي كه در كتب شيعه قُميّين روايت شده و آن دو ركعت است در وقت چاشت در هر ركعت بعد از حمد پنج

مرتبه سوره وَالشَّمْسِ بخواند و بعد از سلام نماز بخواند: لا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلاّ بِاللّهِ الْعَليِّ

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * جنبش و نيروئي نيست جز به خداي والاي

الْعَظيمِ پس دعا كند و بخواند: يا مُقيلَ العَثَراتِ اَقِلْني عَثْرَتي يا مُجيبَ

بزرگ * * * * * * * * * * * * اي ناديده گير لغزشها، ناديده گير لغزشم را اي اجابت كننده

الدَّعَواتِ اَجِبْ دَعْوَتي يا سامِعَ الاْصْواتِ اِسْمَعْ صَوْتي

دعاها اجابت كن دعايم را اي شنواي صداها بشنو صدايم را

وَارْحَمْني وَتَجاوَزْ عَنْ سَيِّئاتي وَما عِنْدي يا ذَاالْجَلالِ وَالاْكْرامِ

و به من رحم كن و از گناهانم و آنچه بدي دارم درگذر اي صاحب جلالت و بزرگواري

دوّم خواندن اين دعا است كه شيخ در مصباح فرموده مستحبّ است خواندن آن : اَللّهُمَّ

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * خدايا

داحِيَ الْكَعْبَةِ وَفالِقَ الْحَبَّةِ وَصارِفَ اللَّزْبَةِ وَكاشِفَ كُلِّ كُرْبَةٍ

اي گسترنده خانه كعبه و شكافنده دانه و برطرف كننده سختي و گشاينده هر غم و گرفتاري

اَسْئَلُكَ في هذَا الْيَوْمِ مِنْ اَيّامِكَ الَّتي اَعْظَمْتَ حَقَّها وَاَقْدَمْتَ سَبْقَها

از تو خواهم در اين روز از روزهايت كه بزرگ گرداندي حقش را و در سبقت پيشش انداختي

وَجَعَلْتَها عِنْدَ الْمُؤْمِنينَ وَديعَةً وَاِلَيْكَ ذَريعَةً وَبِرَحْمَتِكَ الْوَسيعَةِ

و در نزد مؤ منين آن را به وديعت نهادي و آن را وسيله اي براي آمدن به پيشگاهت و رسيدن برحمت وسيعت قراردادي

اَنْ تُصَلِّيَ عَلي مُحَمَّدٍ عَبْدِكَ الْمُنْتَجَبِ فِي الْميثاقِ الْقَريبِ يَوْمَ

كه درود فرستي بر محمد بنده برگزيده ات در روز ميثاق نزديك كه روز

التَّلاقِ فاتِقِ كُلِّ رَتْقٍ وَداعٍ اِلي كُلِّ حَقٍّ وَعَلي اَهْلِ بَيْتِهِ الاَْطْهارِ

ديدار و ملاقات است آن بزرگواري كه هر در بسته اي را گشود و به هر حقي دعوت فرمود و بر خاندان پاكيزه

الْهُداةِ الْمَنارِ دَعائِمِ الْجَبّارِ وَوُلاةِ الْجَنَّةِ وَالنّارِ وَاَعْطِنا في يَوْمِنا

و راهنمايان روشني بخش و پايه هاي دين خدا و زمامداران كار بهشت و دوزخند و عطا كن به ما در اين روز

هذا مِنْ عَطآئِكَ الَْمخْزُونِ غَيْرَ مَقْطوُعٍ وَلا مَمْنوُعٍ تَجْمَعُ لَنا بِهِ

از عطاي موجود در خزينه ات كه نه پايان دارد و نه جلوگيري شود گردآوري بدان براي ما

التَّوْبَةَ وَحُسْنَ الاْوْبَةِ يا خَيْرَ مَدْعُوٍّ وَاَكْرَمَ مَرْجُوٍّ يا كَفِيُّ يا وَفِيُّ يا

توبه و بازگشت خوبي را بسوي خودت اي بهترين خوانده شدگان و بزرگوارترين مايه اميد اي كفايت كننده اي وفادار اي

مَنْ لُطْفُهُ خَفِيُّ اُلْطُفْ لي بِلُطْفِكَ وَاَسْعِدْني بِعَفْوِكَ وَاَيِّدْني بِنَصْرِكَ

كه لطفش در نهان و خفا است بلطف خويش بر من لطف فرما و به عفوت سعادتمندم كن و به ياريت كمكم ده

وَلا تُنْسِني كَريمَ ذِكْرِكَ بِوُلاةِ اَمْرِكَ وَحَفَظَةِ سِرِّكَ وَاحْفَظْني مِنْ

و از ياد كريمانه ات فراموشم مكن به حق زمامداران كار خود و نگهبانان رازت و نگاهم دار از

شَوايِبِ الدَّهْرِ اِلي يَوْمِ الْحَشْرِ وَالنَّشْرِ وَاَشْهِدْني اَوْلِيآئَكَ عِنْدَ

آلودگيهاي روزگار تا روز حشر و برانگيخته شدن و گواه گير برايم دوستانت را هنگام

خُرُوجِ نَفْسي وَحُلوُلِ رَمْسي وَانْقِطاعِ عَمَلي وَانْقِضآءِ اَجَلي

جان دادنم و سرازير شدنم در قبر و به پايان رسيدن كردارم و بسر آمدن عمرم

اَللّهُمَّ وَاذْكُرْني عَلي طوُلِ الْبِلي اِذا حَلَلْتُ بَيْنَ اَطْباقِ الثَّري

خدايا يادم كن در دوران دراز پوسيده شدنم در آن هنگام كه ميان توده هاي خاك وارد شوم

وَنَسِيَنِي النّاسوُنَ مِنَ الْوَري وَاَحْلِلْني دارَ الْمُقامَةِ وَبَوِّئْني مَنْزِلَ

و مردم فراموشكار يكسره فراموشم كرده اند و در خانه ماندني (بهشت ) فرودم آر و در منزل

الْكَرامَةِ وَاجْعَلْني مِنْ مُرافِقي اَوْلِيآئِكَ وَاَهْلِ اجْتِبآئِكَ وَاصْطِفآئِكَ

كرامت جايم ده و از رفقاي دوستانت و برگزيدگان و مخصوصانت قرارم ده

وَبارِكْ لي في لِقآئِكَ وَارْزُقْني حُسْنَ الْعَمَلِ قَبْلَ حُلوُلِ الاْجَلِ

و ديدارت را بر من مبارك گردان و حسن عمل روزيم كن پيش از آنكه عمرم بسر رسد

بَريَّئاً مِنَ الزَّلَلِ وَسوَُّءِ الْخَطَلِ اَللّهُمَّ وَاَوْرِدْني حَوْضَ نَبِيِّكَ مُحَمَّدٍ

در حالي كه پاك از لغزش و بد كرداري باشم خدايا مرا به حوض پيامبرت محمد

صَلَّي اللّهُ عَلَيْهِ وَ الِهِ وَاسْقِني مِنْهُ مَشْرَباً رَوِيّاً سآئِغاً هَنيئاً لا اَظْمَاءُ

صلي اللّه عليه و آله (يعني حوض كوثر) واردم كن و بنوشان مرا از آن حوض نوشاندني سيراب كننده و روان و گوارا كه ديگر

بَعْدَهُ وَلا اُحَلاُ وِرْدَهُ وَلا عَنْهُ اُذادُ وَاجْعَلْهُ لي خَيْرَ زادٍ وَاَوْفي ميعادٍ

تشنه نشوم و از ورود بدان جلوگيريم نكنند و بازم ندارند و آن را برايم بهترين توشه راه و كاملترين وعده گاه

يَوْمَ يَقوُمُ الاْشْهادُ اَللّهُمَّ وَالْعَنْ جَبابِرَةَ الاْوَّلينَ وَالاَّْخِرينَ

در روز به پا خواستن گواهان قرار ده خدايا دور ساز از رحمتت سركشان اولين و آخرين را

وَبِحُقوُقِ اَوْلِيآئِكَ الْمُسْتَاْثِرينَ اَللّهُمَّ وَاقْصِمْ دَعآئِمَهُمْ وَاَهْلِكْ

و آنانكه به حقوق دوستان برگزيده ات تجاوز و تعدّي كردند خدايا پايه هاي حكومتشان را در هم شكن

اَشْياعَهُمْ وَعامِلَهُمْ وَعَجِّلْ مَهالِكَهُمْ وَاسْلُبْهُمْ مَمالِكَهُمْ وَضَيِّقْ

و پيروان و عمالشان را نابود گردان و به هلاكتشان تعجيل كن و مملكتهاشان را از ايشان بگير و راهها

عَلَيْهِمْ مَسالِكَهُمْ وَالْعَنْ مُساهِمَهُمْ وَمُشارِكَهُمْ اَللّهُمَّ وَعَجِّلْ فَرَجَ

را بر ايشان تنگ فرما و آنانكه با ايشان سهيم و شريك هستند نيز از رحمتت دور كن خدايا شتاب كن در فرج

اَوْلِيآئِكَ وَارْدُدْ عَلَيْهِمْ مَظالِمَهُمْ وَاَظْهِرْ بِالْحَقِّ قاَّئِمَهُمْ وَاجْعَلْهُ

دوستانت و حقوق از دست رفته شان را به آنها باز گردان و قائمشان را به حق ظاهر گردان

لِدينِكَ مُنْتَصِراً وَبِاَمْرِكَ في اَعْدآئِكَ مُؤْتَمِراً اَللّهُمَّ احْفُفْهُ بِمَلاَّئِكَةِ

و ياري ستاننده دينت و فرمانرواي در ميان دشمنانت قرارش ده خدايا فرشتگان ياري دهنده را گرداگردش

النَّصْرِ وَبِما اَلْقَيْتَ اِلَيْهِ مِنَ الاْمْرِ في لَيْلَةِ الْقَدْرِ مُنْتَقِماً لَكَ حَتّي

قرار ده و بدان دستوري كه در شب قدر بر او فرستي وي را انتقام كشَنده براي خودت قرار ده بدان حد

تَرْضي وَيَعوُدَ دينُكَ بِهِ وَعَلي يَدَيْهِ جَديداً غَضّاً وَيَمْحَضَ الْحَقَّ

كه تو خوشنود گردي و دين تو به وسيله او و بدست او بصورت نو و تازه اي درآيد و حق كاملاً

مَحْضاً وَيَرْفُِضَ الْباطِلَ رَفْضاً اَللّهُمَّ صَلِّ عَلَيْهِ وَعَلي جَميعِ آبائِهِ

خالص گردد و باطل يكسره از بين برود خدايا درود فرست بر او و بر همه پدرانش

وَاجْعَلْنا مِنْ صَحْبِهِ وَاُسْرَتِهِ وَابْعَثْنا في كَرَّتِهِ حَتّي نَكوُنَ في زَمانِهِ

و قرار ده ما را از اصحاب و نزديكانش و در زمان رجعت او ما را برانگيز تا ما در زمان او

مِنْ اَعْوانِهِ اَللّهُمَّ اَدْرِكْ بِنا قِيامَهُ وَاَشْهِدْنا اَيّامَهُ وَصَلِّ عَلَيْهِ [علي

جزء يارانش باشيم خدايا توفيق درك زمان قيام او را نصيب ما گردان و در روزگار ظهورش ما را حاضر كن و درود فرست بر او

مُحَمَّد] وَارْدُدْ اِلَيْنا سَلامَهُ وَالسَّلامُ عَلَيْهِ [عَلَيْهِمْ] وَرَحْمَةُ اللّهِ وَبَرَكاتُهُ

و سلام او را بسوي ما بازگردان و سلام و تحيت و رحمت خدا و بركاتش بر او باد

و بدانكه ميردامادرَحَمهُاللّهُ در رساله اءربعة ايّام خود در بيان اعمال روز دَحْوُالارض فرموده كه زيارت حضرت امام رضاعليه السلام در اين روز افضل اعمال مستحبّه وآكَدِ آداب مَسْنُونه است و همچنين زيارت آن حضرت در روز اوّل ماه رجب الفرد نيز به غايت مؤ كّد و مَحْثُوثٌ عَلَيْهِ است روز آخر ماه سنه دويست و بيست بنابر مشهور حضرت امام محمد تقي عليه السلام به زهر معتصم در بغداد شهيد شد و اين بعد از دو سال و نيم تقريباً از فوت ماءمون گذشته بود چنانكه خود آن جناب ميفرمود اَلْفَرَجُ بَعْدَ الْمَاءمُونِ بِثلثينَ شَهْراً و اين كلمه مُشْعِر است بر آنكه آن حضرت از سوء معاشرت ماءمون در كمال اذيّت و صدمه بود كه مرگ خود را فَرَج و گشايش خود تعبير نموده چنانكه پدر بزرگوارش حضرت امام رضاعليه السلام در زمان ولايتعهد خود نيز چنين بوده و در هر جمعه كه از مسجد جامع مراجعت مي فرمود به همان حالي كه عرق دار و غبارآلوده بود دستها را به درگاه الهي بلند مي كرد و مي گفت اِلهي اگر فَرَج و گشايش امر من در مرگ من است پس همين ساعت در مرگ من تعجيل فرما و پيوسته در غم و غصّه بود تا از دنيا رحلت فرمود و حضرت امام محمّد تقي عليه السلام در وقتي كه وفات كرد از سنّ شريفش بيست و پنج سال و چند ماهي گذشته بود قبر شريفش ‍ در بقعه مباركه كاظميّه در پشت سر جدّ بزرگوارش حضرت امام موسي عليه السلام واقع است .
فصل ششم
دعا و اعمال ماه ذي الحجّه
نماز دهه اول ماه ذي الحجّة
بدان كه اين ماه از ماههاي شريفه است و چون اين ماه داخل مي شد صُلَحاي صَحابه و تابِعين اهتمام عظيم در عبادت مي كردند و دهه اوّل آن اَيّامَش اَيّامِ مَعْلُومات است كه در قرآن مجيد ذكر آن شده است و در نهايت فضيلت و بركت است و از رسول خداصَلَّي اللَّهِ عَلِيهِ وَ اله مرويستكه عمل خير و عبادت در هيچ ايّامي نزد حق تعالي محبوبتر نيست از اين دهه و از براي اين دهه اعمالي است اوّل روزه گرفتن نُه روز اوّل اين دهه كه ثواب روزه تمام عُمر دارد دوّم خواندن دو ركعت نماز مابين مغرب و عشاء در تمام شبهاي اين دهه در هر ركعت بعد از حمد بخواند

يك مرتبه توحيد و آيه : وَواعَدْنا مُوسي ثَلثينَ لَيْلَةً وَاَتْمَمْناها بِعَشْرٍ فَتَمَّ

* * * * * * * * * * * * و وعده كرديم با موسي سي شب و كامل كرديم آن را به ده شب ديگر

ميقاتُ رَبِّهِ اَرْبَعينَ لَيْلَةً وَقالَ مُوسي لاِخيهِ هرُونَ اخْلُفني في

و بدين ترتيب وعده گاه خدا چهل شب تمام شد و موسي به برادرش هارون گفت جانشين من باش در ميان

قَوْمي وَاَصْلِحْ وَلا تَتَّبِعْ سَبيلَالْمُفْسِدينَ تا با ثواب حاجيان شريك شود

قومم و كارشان را اصلاح كن و از راه فساد جويان پيروي مكن * * * * * * * * * * * *

دعاي حضرت صادق عليه السلام از روز اوّلتا عصر روز عرفه
سوّم از روز اوّل تا عصر روز عرفه در عقب نماز صبح و پيش از مغرب بخواند اين دعا را كه شيخ و سيد از حضرت صادق عليه السلام روايت كرده اند

اَللّهُمَّ هذِهِ الاْيّامُ الَّتي فَضَّلْتَها عَلَي

* * * * * * * * * * * * * * * * * * خدايا اين روزهائي است كه برتري

الاْيّامِ وَشَرَّفْتَها [وَ] قَدْ بَلَّغْتَنيها بِمَنِّكَ وَرَحْمَتِكَ فَاَنْزِلْ عَلَيْنا مِنْ

و شرافتش دادي بر ساير روزها و به لطف و رحمتت مرا بدانها رساندي پس

بَرَكاتِكَ وَاَوْسِعْ عَلَيْنا فيها مِنْ نَعْمآئِكَ اَللّهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَ اَنْ

بركات خودت را بر ما فرو بار و از نعمتهاي خود در اين روزها بر ما وسعت ده خدايا من از تو خواهم كه

تُصَلِّيَ عَلي مُحَمَّدٍ وَ الَ مُحَمَّدٍ وَاَنْ تَهْدِيَنا فيها لِسَبيلِ الْهُدي

درود فرستي بر محمد و آل محمد و نيز خواهم كه ما را در اين روزها به راه هدايت

وَالْعَفافِ وَالْغِني وَالْعَمَلِ فيها بِما تُحِبُّ وَتَرْضي اَللّهُمَّ اِنّي

وپاكدامني و بي نيازي راهنمائي فرمائي و موفقمان داري به انجام آنچه دوست داري و موجب خوشنودي تواست خدايا ازتو

اَسْئَلُكَ يا مَوْضِعَ كُلِّ شَكْوي وَيا سامِعَ كُلِّ نَجْوي وَيا شاهِدَ كُلِّ

خواهم اي جايگاه هر شكايت و اي شنواي هر سخن سِرّي و راز و اي حاضر در هر

مَلاٍَ وَيا عالِمَ كُلِّ خَفِيَّةٍ اَنْ تُصَلِّيَ عَلي مُحَمَّدٍ وَ الَ مُحَمَّدٍ وَاَنْ

جمع و اي داناي هر نهان كه درود فرستي بر محمد و آل محمد و

تَكْشِفَ عَنّا فيهَا الْبَلاَّءَ وَتَسْتَجيبَ لَن ا فيهَا الدُّع آءَ وَتُقَوِّيَن ا فيه ا

بگشائي در اين روزها از ما بلاء و گرفتاري را و مستجاب گرداني در آنها دعاي ما را و نيرو دهي به ما

وَتُعينَنا وَتُوَفِّقَنا فيها لِما تُحِبُّ رَبَّنا وَتَرْضي وَعَلي مَا افْتَرَضْتَ

در اين روزها و كمكمان دهي و موفقمان داري پروردگارا بدانچه دوست داري و خوشنود گردي و بر آنچه واجب كرده اي

عَلَيْنا مِنْ طاعَتِكَ وَطاعَةِ رَسوُلِكَ وَاَهْلِ وِلايَتِكَ اَللّهُمَّ اِنّي

بر ما از اطاعت خودت و اطاعت پيامبرت و اهل ولايتت خدايا از تو

اَسْئَلُكَ يا اَرْحَمَ الرّاحِمينَ اَنْ تُصَلِّيَ عَلي مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ وَاَنْ

خواهم اي مهربانترين مهربانان كه درود فرستي بر محمد و آل محمد و در اين

تَهَبَ لَنا فيهَا الرِّضا اِنَّكَ سَميعُ الدُّعآءِ وَلا تَحْرِمْنا خَيْرَ ما تُنْزِلُ

ايام خوشنودي خويش را به من ببخش كه براستي تو شنواي دعائي و محروم مكن ما را از خيري كه در

فيها مِنَ السَّمآءِ وَطَهِّرْنا مِنَ الذُّنوُبِ يا عَلاّمَ الْغُيوُبِ وَاَوْجِبْ لَنا

اين روزها از آسمان فرو باري و پاكمان كن از گناهان اي داناي بر ناديدنيها و واجب گردان در اين ايام

فيها دارَ الْخُلوُدِ اَللّهمَّ صَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ وَلا تَتْرُكْ لَنا

براي ما خانه جاويدان را خدايا درود فرست بر محمد و آل محمد و هيچ گناهي براي ما باقي

فيها ذَنْباً اِلاّ غَفَرْتَهُ وَلا هَمّاً اِلاّ فَرَّجْتَهُ وَلا دَيْناً اِلاّ قَضَيْتَهُ وَلا غائِباً

مگذار جز آنكه بيامرزي و نه اندوهي جز آنكه بگشائي و نه بِدهي جز آنكه بپردازي و نه غائبي

اِلاّ اَدَّيْتَهُ وَلا حاجَةً مِنْ حَوائِجِ الدُّنْيا وَالاَّْخِرَةِ اِلاّ سَهَّلْتَه ا وَيَسَّرْتَه ا

جز آنكه به ما برساني و نه حاجتي از حاجات دنيا و آخرت جز آنكه آسان و هموارش گرداني

اِنَّكَ عَلي كُلِّشَيْءٍ قَديرٌ اَللّهُمَّ يا عالِمَ الْخَفِيّاتِ يا راحِمَ الْعَبَراتِ

كه براستي تو بر هر چيز توانائي خدايا اي داناي اسرار پنهان اي رحم كننده بر اشك ديدگان

يا مُجيبَ الدَّعَواتِ يا رَبَّ الاْرَضينَ وَالسَّمواتِ يا مَنْ لا تَتَشابَهُ

اي اجابت كننده دعاها اي پروردگار زمينها و آسمانها اي كه

عَلَيْهِ الاْصْواتُ صَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ وَاجْعَلْنا فيها مِنْ

صداها(ي بيشمار) بر او اشتباه نشود درود فرست بر محمد و آل محمد و قرار ده ما را در اين روزها از

عُتَقآئِكَ وَطُلَقآئِكَ مِنَ النّارِ وَالْفائِزينَ بِجَنَّتِكَ وَالنّاجينَ بِرَحْمَتِكَ

آزادشدگان و رهائي يافتگان از آتش و نائل شوندگان به بهشتت و نجات يافتگان بوسيله رحمتت

يااَرْحَمَ الرّاحِمينَ وَصَلَّي اللّهُ عَلي سَيِّدِنا مُحَمَّدٍ وَ الِهِ اَجْمَعينَ چهارم

اي مهربانترين مهربانان و درود خدا بر آقاي ما محمد و آلش همگي * * *

هديه پنج دعاي حق تعالي به حضرت عيسي عليه السلام در دههاوّل

چهارم در هر روز از دهه بخواند پنج دعائي را كه حضرت جبرئيل براي حضرت عيسي عليه السلام از جانب

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

حقّ تعالي هديّه آورده كه در ايّام اين دهه بخواند و آن پنج دعا اين است (1) اَشْهَدُ اَنْ

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * # (1) گواهم دهم كه

لااِلهَ اِلا اللّهُ وَحْدَهُ لا شَريكَ لَهُ لَهُ الْمُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُ بِيَدِهِ الْخَيْرُ وَهُوَ

معبودي جز خداي يگانه نيست كه شريك ندارد از آن او است فرمانروائي و خاص او است ستايش هر چه خير است بدست اوست و او

عَلي كُلِّشَيْءٍ قَديرٌ (2) اَشْهَدُ اَنْ لا اِلهَ اِلا اللّهُ وَحْدَهُ لا شَريكَ لَهُ

بر هر چيز توانا است (2) گواهي دهم كه معبودي جز خداي يگانه نيست كه شريك ندارد

اَحَداً صَمَداً لَمْ يَتَّخِذْ صاحِبَةً وَلا وَلَداً (3) اَشْهَدُ اَنْ لا اِلهَ اِلا اللّهُ

يگانه بي نيازي كه همسر و فرزندي براي خود نگيرد (3) گواهي دهم كه معبودي جز خداي يگانه

وَحْدَهُ لا شَريكَ لَهُ اَحَداً صَمَداً لَمْ يَلِدْ وَلَمْ يُولَدْ وَلَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُواً

نيست كه شريك ندارد يگانه بي نيازي كه نزايد و نه زائيده شده و نيست برايش همتائي

اَحَدٌ (4) اَشْهَدُ اَنْ لا اِلهَ اِلا اللّهُ وَحْدَهُ لا شَريكَ لَهُ لَهُ الْمُلْكُ وَلَهُ

هيچكس (4) گواهي دهم كه معبودي جز خداي يگانه نيست كه شريكي ندارد از آن اوست فرمانروائي و خاص او

الْحَمْدُ يُحْيي وَيُميتُ وَهُوَ حَيُّ لا يَمُوتُ بِيَدِهِ الْخَيْرُ وَهُوَ عَلي

است ستايش زنده كند و بميراند و او است زنده اي كه نميرد خير بدست او است و او بر هر

كُلِّشَيْءٍ قَديرٌ (5) حَسْبِيَ اللّهُ وَكَفي سَمِعَ اللّهُ لِمَنْ دَعا لَيْسَ وَرآءَ

چيز توانا است (5) بس است مرا خدا و كافي است بشنود خدا صداي هر كس كه دعا كند وراي

اللّهِ مُنْتَهي اَشْهَدُ لِلّهِ بِما دَعا وَاَنَّهُ بَرَّي ءٌ مِمَّنْ تَبَرَّءَ وَاَنَّ لِلّهِ الاْخِرَةَ

خدا انتهائي نيست گواهي دهم براي خدا بدانچه خوانده است و اينكه بيزار است از هر كه از او بيزاري جسته و براي خدا است آخرت

وَالاُْولي پس حضرت عيسي عليه السلام ثواب بسياري نقل كرد براي خواندن هر يك از اين پنج

و دنيا * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

دعا را صد مرتبه و دور نيست چنانكه علامه مجلسي رَحَمهُاللّهُ فرموده اگر كسي هر روز هر يك از اين دعاها را ده مرتبه بخواند عمل به روايت كرده باشد و اگر هر روز هر يك را صد مرتبه بخواند بهتر خواهد بود
تهليلات حضرت علي در دهه اوّل
پنجم بخواند در هر روز اين دهه اين تَهْليلات را كه از

اميرالمؤ منين عليه السلام منقولست با ثواب بسيار و اگر روزي ده مرتبه بخواند بهتر است لا اِلهَ

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * معبودي جز

اِلا اللّهُ عَدَدَ الّلَيالي وَالدُّهُورِ لا اِلهَ اِلا اللّهُ عَدَدَ اَمْواجِ الْبُحُورِ لا

خدا نيست به شماره شبها و روزگاران معبودي جز خدا نيست به شماره موجهاي درياها

اِلهَ اِلا اللّهُ و رَحْمَتُهُ خَيْرٌ مِما يَجْمَعُونَ لا اِلهَ اِلا اللّهُ عَدَدَ الشَّوْكِ

معبودي جز خدا نيست و رحمت او بهتر است از آنچه مردم جمع كنند معبودي جز خدا نيست به شماره هر خار

وَالشَّجَرِ لا اِلهَ اِلا اللّهُ عَدَدَ الشَّعْرِ وَالْوَبَرِ لا اِلهَ اِلا اللّهُ عَدَدَ الْحَجَرِ

و هر درخت معبودي جز خدا نيست به شماره هر مُو و كُرك معبودي جز خدا نيست به شماره هر سنگ

وَالْمَدَرِ لا اِلهَ اِلا اللّهُ عَدَدَ لَمْحِ الْعُيُونِ لا اِلهَ اِلا اللّهُ فِي الّلَيْلِ اِذا

و كلوخ معبودي جز خدا نيست به شماره بهم خوردن چشمها معبودي جز خدا نيست در شب چون

عَسْعَسَ وَالصُّبْحِ اِذا تَنَفَّسَ لا اِلهَاِلا اللّهُ عَدَدَ الرِّياحِ فِي الْبَراري

تاريك شود و در صبح چون بدمد معبودي نيست جز خدا به شماره بادها در صحراها

وَالصُّخُورِ لا اِلهَ اِلا اللّهُ مِنَ الْيَوْمِ اِلي يَوْمِ يُنْفَخُ فِي الصُّورِ

و كوهها معبودي جز خدا نيست از امروز تا روز نفخ صور