بخش 41

مفاتيح الجنان

در اقبال روايت كرده نهم آنكه چون مؤمني را ملاقات كند اين تهنيت را بگويد: اَلْحَمْدُ لِلّهِ

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *  ستايش خاص خدايي است

الّذي جَعَلَنا مِنَ الْمُتَمَسِّكينَ بِوِلايَةِ اَميرِ الْمُؤْمِنينَ وَالاْئِمَّةِ عَلَيْهِمُ

كه قرار داد ما را از تمسك جويان به ولايت اميرمؤ منان و ساير امامان عليهم

السَّلامُ ونيز بخواند: اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذي اَكْرَمَنا بِهذَا الْيَوْمِ وَجَعَلَنا مِنَ

السلام * * * * * * * * ستايش خاص خدايي است كه گرامي داشت ما را به اين روز و قرارمان داد از

الْمُوفينَ بِعَهْدِهِ اِلَيْنا وَميثاقِهِ الَّذي واثَقَنا بِهِ مِنْ وِلايَةِ وُلاةِ اَمْرِهِ

وفاكنندگان به عهدي كه با ما كرده بود و پيماني كه با ما بسته بود از ولايت سرپرستان امر دين او

وَالْقُوّامِ بِقِسْطِهِ وَلَمْ يَجْعَلْنا مِنَ الْجاحِدينَ وَالْمُكَذِّبينَ بِيَوْمِ الدّينِ

و برپادارندگان عدلش و قرارمان نداد از منكران و تكذيب كنندگان روز جزا

دهم آنكه صد مرتبه بگويد: اَلْحَمْدُ لِلّهِ الّذي جَعَلَ كَمالَ دينِهِ وَتَمامَ نِعْمَتِهِ

* * * * * * * * * * * * * * ستايش خاص خدايي است كه قرار داد كمال دين و تمام شدن نعمتش را

بِوِلايَةِ اَميرِ الْمُؤ مِنينَ عَليِّ بْنِ اَبي طالِبٍ عَلَيْهِ السَّلامُ و بدانكه در اين

به ولايت اميرمؤ منان علي بن ابيطالب عليه السلام * * * * * * * * * * * * * *

روز شريف از براي پوشيدن جامه هاي نيكو و زينت كردن و بوي خوش استعمال نمودن و شادي كردن و شاد نمودن شيعيان اميرالمؤ منين عليه السلام و عفو از تقصيرات ايشان و برآوردن حاجات ايشان و صله ارحام و توسعه بر عيال و اطعام مؤ منان و افطار دادن روزه داران و مصافحه با مؤ منين و رفتن به زيارت ايشان و تَبسّم كردن بر رويشان و هَدايا فرستادن بر ايشان و شكر الهي به جا آوردن به جهت نعمت بزرگ ولايت و بسيار فرستادن صَلَوات و اِكْثارِ در عبادات و طاعات از براي هر يك فضيلتي عظيم است و يك درهم كه كسي در اين روز به برادر مؤ من خود بدهد برابر است با صد هزار درهم در غير اين روز و طعام دادن به مؤ مني در اين روز مثل طعام دادن به جميع پيغمبران و صدّيقان است و در خطبه حضرت اميرالمؤ منين عليه السلام است در روز غدير كه هركه افطار دهد مؤ من روزه دار را در شب وقت افطارش مثل آنستكه دَه فئام را افطار داده باشد شخصي برخاست عرض كرد يا اميرالمؤ منين فئام چيست فرمود صد هزار پيغمبر و صدّيق و شهيد پس چگونه خواهد بود در كثرت فضيلت حال كسي كه جمعي از مؤ منين و مؤ منات را كفالت كند پس من ضامن او هستم بر خداوند تعالي امان او را از كفر و فقر الخ ...
وبالجمله فضيلت اين روز شريف زياده از آنستكه ذكر شود و اين روز، روز قبولي اعمال شيعيان و روز برطرف شدن غمهاي ايشان است و اين روزي است كه حضرت موسي عليه السلام بر ساحران غلبه كرده و خداوند آتش را بر ابراهيم خليل عليه السلام سَرد و سلامت كرده و حضرت موسي عليه السلام يوشع بن نون را وصيّ خود گردانيده و حضرت عيسي عليه السلام شمعون الصّفا را وصيّ خود قرار داده و حضرت سليمان عليه السلام رعيّت خود را بر اِستِخلافِ اصِفِ بنِ بَرْخِيا اِشهاد كرده و جناب رسول خدا صَلَّي اللَّهِ عَلِيهِ وَاله ما بين اصحاب خود برادري افكنده و لهذا شايسته است در اين روز عقد اخوّت با اِخوان مؤ منين و كيفيّت آن به نحوي كه شيخِ ما در مستدرك وسايل از كتاب زاد الفردوس نقل فرموده چنين است كه بگذارد دست راست خود را بردست راست برادر مؤ من خود وبگويد:

واخَيْتُكَ فِي اللّهِ وَصافَيْتُكَ فِي اللّهِ وَصافَحْتُكَ فِي اللّهِ وَعاهَدْتُ اللّهَ

برادر شدم با تو در راه خدا و دوست باصفايت شدم در راه خدا و مصافحه كردم با تو در راه خدا و عهد كردم با خدا

وَمَلاَّئِكَتَهُ وَكُتُبَهُ وَرُسُلَهُ وَاَنْبِي آئَهُ وَالاْئِمَّةَ الْمَعْصُومينَ عَلَيْهِمُ

و فرشتگانش و كتابهايش و رسولانش و پيمبرانش و امامان معصومين عليهم

السَّلامُ عَلي اَنّي اِنْ كُنْتُ مِنْ اَهْلِ الْجَنَّةِ وَالشَّفاعَةِ وَاُذِنَ لي بِاَنْ

السلام بر اينكه اگر من از اهل بهشت و اهل شفاعت بودم و اجازه ام دادند كه

اَدْخُلَ الْجَنَّةَ لا اَدْخُلُها اِلاّ وَاَنْتَ مَعي آنگاه برادر مؤ من بگويد: قَبِلْتُ پس

داخل بهشت گردم داخل نشوم جز با تو * * * * * * * * * * * * * * * * * قبول كردم * *

بگويد: اَسْقَطْتُ عَنْكَ جَميعَ حُقُوقِ الاُْخُوَّةِ ما خَلاَ الشَّفاعَةَ وَالدُّعاَّءَ

* * و ساقط كردم از تو تمامي حقوق برادري را جز شفاعت و دعا

وَالزِّيارَةَ و محدث فيض نيز در خلاصة الاذكار صيغه اخوّت را قريب به همين نحو ذكر

و زيارت * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

نموده آنگاه فرموده پس قبول نمايد طرف مقابل از براي خود يا موكّل خود به لفظي كه دلالت بر قبول نمايد پس ساقط كنند از همديگر جميع حقوق اخوّت را ماسِواي دعا و زيارت
اعمال و دعاي روز مباهله
روز بيست و چهارم بنابر اَشْهر روزي است كه مُباهَلَه كرد رسول خدا صَلَّي اللَّهِ عَلِيهِ وَاله با نصاراي نجران و پيش از آنكه خواست مُباهله كند عبا بر دُوش مبارك گرفت و حضرت اميرالمؤ منين و فاطمه و حَسَن و حسين عَليهمُ السلام را داخل در زير عبا نمود و گفت پروردگارا هر پيغمبري را اهل بيتي بوده است كه مخصوص ترين خلق بوده اند به او خداوندا اينها اهل بيت منند پس از ايشان برطرف كن شك و گناه را و پاك كن ايشان را پاك كردني پس جبرئيل نازل شد و آيه تطهير در شاءن ايشان آورد پس حضرت رسول صَلَّي اللَّهِ عَلِيهِ وَ اله آن چهار بزرگوار را بيرون برد از براي مباهله چون نگاه نصاري بر ايشان افتاد و حقّيّت آن حضرت و آثار نزول عذاب مشاهده كردند جُراءَت مُباهله ننمودند واستدعاي مصالحه و قبول جزيه نمودند و در اين روز نيز حضرت اميرالمؤ منين عليه السلام در حال ركوع انگشتري خود را به سائل داد و آيه اِنَّما وَلِيُّكُمُ اللّهُ در شانش نازل شد و بالجمله اين روز روز شريفي است و در آن چند عمل وارد است اوّل غسل دوّم روزه سوّم دو ركعت نماز و آن مثل روز عيد غدير است در وقت و كيفيّت و ثواب و آية الكرسي كه در نماز مباهله است تا هُمْ فيها خالِدُونَ است چهارم خواندن دعاي مباهله كه شبيه به دعاي سحرهاي ماه رمضان است و شيخ و سيّد هر دو نقل كرده اند لكن مابين روايات آن دو بزرگوار اختلاف كثير است و من اختيار مي كنم روايت شيخ را در مصباح فرموده دعاء روز مباهله روايت شده با فضيلت آن از حضرت صادق عليه السلام مي گويي :

اَللّهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَ مِنْ بَهاَّئِكَ بِاَبْهاهُ وَكُلُّ بَهاَّئِكَ بَهِيُّ

خدايا از تو خواهم از درخشنده ترين مراتب درخشندگيت و همه مراتب آن درخشنده است

اَللّهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَ بِبَهاَّئِكَ كُلِّهِ اَللّهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَ مِنْ جَلالِكَ

خدايا از تو خواهم به تمام مراتب درخشندگيت خدايا از تو خواهم از باشوكت ترين مراتب

بِاَجَلِّهِ وَكُلُّ جَلالِكَ جَليلٌ اَللّهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَ بِجَلالِكَ كُلِّهِ

جلالت و تمام مراتب جلال تو شوكتمند است خدايا از تو خواهم به همه مراتب جلالت

اَللّهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَ مِنْ جَمالِكَ بِاَجْمَلِهِ وَكُلُّ جَمالِكَ جَميلٌ اَللّهُمَّ

خدايا از تو خواهم از زيباترين مراتب جمال تو و همه مراتب جمالت زيباست خدايا

اِنّي اَسْئَلُكَ بِجَمالِكَ كُلِّهِ اَللّهُمَّ اِنّي اَدْعُوكَ كَما اَمَرْتَني فَاسْتَجِبْ

از تو خواهم به همه مراتب جمالت خدايا تو را خوانم چنانچه دستورم دادي پس دعايم را به اجابت رسان

لي كَما وَعَدْتَني اَللّهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَ مِنْ عَظَمَتِكَ بِاَعْظَمِها وَكُلُّ

چنانچه وعده ام دادي خدايا از تو خواهم از بزرگترين مراتب عظمتت و همه

عَظَمَتِكَ عَظَيمَةٌ اَللّهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَ بِعَظَمَتِكَ كُلِّها اَللّهُمَّ اِنّي اَسَئَلُكَ

مراتب آن بزرگ است خدايا از تو خواهم به همه عظمتت خدايا از تو خواهم

مِنْ نُورِكَ بِاَنْوَرِهِ وَكُلُّ نُورِكَ نَيِّرٌ اَللّهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَ بِنُورِكَ كُلِّهِ

از تابنده ترين مراتب روشنيت و همه مراتب آن تابنده است خدايا از تو خواهم به تمام مراتب روشنيت

اَللّهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَ مِنْ رَحْمَتِكَ بِاَوْسَعِها وَكُلُّ رَحْمَتِكَ واسِعَةٌ

خدايا از تو خواهم از وسيع ترين مراتب رحمتت و همه رحمت تو وسيع است

اَللّهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَ بِرَحْمَتِكَ كُلِّها اَللّهُمَّ اِنّي اَدْعُوكَ كَما اَمَرْتَني

خدايا از تو خواهم به همه مراتب رحمتت خدايا تو را مي خوانم همچنانكه دستورم دادي

فَاسْتَجِبْ لي كَما وَعَدْتَني اَللّهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَ مِنْ كَمالِكَ بِاَكْمَلِهِ

پس اجابت كن دعايم را چنانچه وعده فرمودي خدايا از تو خواهم از كاملترين مراتب كمالت

وَكُلُّ كَمالِكَ كامِلٌ اَللّهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَ بِكَمالِكَ كُلِّهِ اَللّهُمَّ اِنّي

و تمام مراتب آن كامل است خدايا از تو خواهم به تمام مراتب كمالت خدايا از تو

اَسْئَلُكَ مِنْ كَلِماتِكَ بِاَتَمِّها وَكُلُّ كَلِماتِكَ تاَّمَّةٌ اَللّهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَ

خواهم از تمامترين كلمات و سخنانت و تمام كلماتت تام و تمام است خدايا از تو خواهم

بِكَلِماتِكَ كُلِّهَا اَللّهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَ مِنْ اَسْماَّئِكَ بِاَكْبَرِها وَكُلُّ

به كلماتت همگي خدايا از تو خواهم به بزرگترين نامهايت و همه

اَسْماَّئِكَ كَبيرَةٌ اَللّهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَ بِاَسْماَّئِكَ كُلِّها اَللّهُمَّ اِنّي اَدْعُوكَ

نامهايت بزرگ است خدايا از تو خواهم به نامهايت همگي خدايا من تو را مي خوانم

كَما اَمَرْتَني فَاسْتَجِبْ لي كَما وَعَدْتَني اَللّهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَ مِنْ

چنانچه به من دستور دادي پس به اجابت رسان دعايم را چنانچه وعده ام فرمودي خدايا از تو خواهم به

عِزَّتِكَ باَعَزِّها وَكُلُّ عِزَّتِكَ عَزيزَةٌ اَللّهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَ بِعِزَّتِكَ كُلِّها

عزيزترين مراتب عزتت و همه مراتب تو عزيز است خدايا از تو خواهم به همه مراتب عزتت

اَللّهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَ مِنْ مَشِيَّتِكَ بِاَمْضاها وَكُلُّ مَشِيَّتِكَ ماضِيَةٌ

خدايا از تو خواهم به گذراترين اراده و خواستت و همه مراتب اراده تو گذراست

اَللّهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَ بِمَشِيَّتِكَ كُلِّها اَللّهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَ بِقُدْرَتِكَ الَّتيِ

خدايا از تو خواهم به تمام مراتب اراده و خواستت خدايا از تو خواهم بدان قدرتت كه بوسيله آن بر همه چيز

اسْتَطَلْتَ بِها عَلي كُلِّشَيْءٍ وَكُلُّ قُدْرَتِكَ مُسْتَطيلَةٌ اَللّهُمَّ اِنّي

برتري گرفتي گرچه تمام مراتب قدرتت برتري گيرنده است خدايا از تو

اَسْئَلُكَ بِقُدْرَتِكَ كُلِّها اَللّهُمَّ اِنّي اَدْعُوكَ كَما اَمَرْتَني فَاسْتَجِبْ لي

خواهم به تمام مراتب قدرتت خدايا من تو را خوانم چنانچه دستورم دادي تو هم اجابتم كن چنانچه

كَما وَعَدْتَني اَللّهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَ مِنْ عِلْمِكَ بِاَنْفَذِهِ وَكُلُّ عِلْمِكَ نافِذٌ

وعده فرمودي خدايا از تو خواهم از نافذترين مراتب دانشت با اين كه تمام مراتب دانشت نافذ است

اَللّهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَ بِعِلْمِكَ كُلِّهِ اَللّهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَ مِنْ قَوْلِكَ بِاَرْضاهُ

خدايا از تو خواهم به مراتب دانشت همگي خدايا از تو خواهم از پسنديده ترين گفتارت

وَكُلُّ قَوْلِكَ رَضِيُّ اَللّهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَ بِقَوْلِكَ كُلِّهِ اَللّهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَ

و تمام گفتار تو پسنديده است خدايا از تو خواهم به همه گفتارت خدايا از تو خواهم

مِنْ مَساَّئِلِكَ بِاَحَبِّهاَّ وَكُلُّها اِلَيْكَ حَبيبَةٌ اَللّهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَ بِمَساَّئِلِكَ

به محبوبترين چيزي كه از تو درخواست شده و همه آنها پيش تو محبوب است خدايا از تو خواهم به تمام آنچه از تو

كُلِّها اَللّهُمَّ اِنّي اَدْعُوكَ كَما اَمَرْتَني فَاسْتَجِبْ لي كَما وَعَدْتَني

درخواست شده خدايا من تو را خوانم چنانچه دستورم دادي پس اجابتم كن چنانچه وعده ام فرمودي

اَللّهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَ مِنْ شَرَفِكَ بِاَشْرَفِهِ وَكُلُّ شَرَفِكَ شَريفٌ اَللّهُمَّ

خدايا از تو خواهم به شريفترين مراتب شرفت و تمامي مراتب شرف تو شريف است خدايا

اِنّي اَسْئَلُكَ بِشَرَفِكَ كُلِّهِ اَللّهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَ مِنْ سُلْطانِكَ بِاَدْوَمِهِ

از تو خواهم به مراتب شرفت همگي خدايا از تو خواهم به حق بادوامترين مراتب سلطنتت

وَكُلُّ سُلطانِكَ داَّئِمٌ اَللّهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَ بِسُلْطانِكَ كُلِّهِ اَللّهُمَّ اِنّي

و تمام مراتب آن دائمي است خدايا از تو خواهم به مراتب سلطنتت همگي خدايا از تو

اَسْئَلُكَ مِنْ مُلْكِكَ بِاَفْخَرِهِ وَكُلُّ مُلْكِكَ فاخِرٌ اَللّهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَ

خواهم به گرانمايه ترين مراتب فرمانرواييت و تمام مراتب فرمانرواييت گرانمايه است خدايا از تو خواهم

بِمُلْكِكَ كُلِّهِ اَللّهُمَّ اِنّي اَدْعُوكَ كَما اَمَرْتَني فَاسْتَجِبْ لي كَما

به تمام مراتب فرمانرواييت خدايا من تو را خوانم چنانچه دستورم دادي پس اجابتم كن چنانچه

وَعَدْتَني اَللّهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَ مِنْ عَلاَّئِكَ بِاَعْلا هُ وَكُلُّ عَلاَّئِكَ ع الٍ

وعده ام فرمودي خدايا از تو خواهم به والاترين مراتب بلنديت و تمام مراتب بلندي تو والا است

اَللّهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَ بِعَلاَّئِكَ كُلِّهِ اَللّ- هُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَ مِنْ اي اتِكَ

خدايا از تو خواهم به والاترين مراتب بلنديت همگي خدايا از تو خواهم به

بِاَعْجَبِها وَكُلُّ اياتِكَ عَجيبَةٌ اَللّهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَ بِاياتِكَ كُلِّها اَللّهُمَّ

شگفت ترين آيات و نشانه هايت و همه آيات تو شگفت است خدايا از تو خواهم به آياتت همگي خدايا

اِنّي اَسْئَلُكَ مِنْ مَنِّكَ بِاَقْدَمِهِ وَكُلُّ مَنِّكَ قَديمٌ اَللّهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَ

از تو خواهم به قديمترين نعمتت و همه نعمتهايت قديم است خدايا از تو خواهم

بِمَنِّكَ كُلِّهِ اَللّهُمَّ اِنّي اَدْعُوكَ كَما اَمَرْتَني فَاسْتَجِبْ لي كَما

به همه اقسام نعمتت خدايا من تو را خوانم چنانچه دستورم دادي پس اجابت كن دعايم را چنانچه

وَعَدْتَني اَللّهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَ بِما اَنْتَ فيهِ مِنَ الشُّؤُنِ وَالْجَبَرُوتِ

وعده فرمودي خدايا و من از تو خواهم به آنچه تو در آني از مقامات و قدرت و عظمتت

اَللّهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَ بِكُلِّ شَاءْنٍ وَكُلِّ جَبَرُوتٍ اَللّهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَ بِما

خدايا از تو خواهم به حق هر مقام و هر قدرت و عظمتي كه داري خدايا و من از تو خواهم بدانچه

تُجيبُني بِهِ حينَ اَسْئَلُكَ يا اَللّهُ يا لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ اَسْئَلُكَ بِبَهآءِ لا اِلهَ

اجابتم كني بدان هنگامي كه تورا خوانم اي خدا اي كه معبودي جز تو نيست از تو خواهم به درخشندگي (يا ارجمندي ) كلمه

اِلاّ اَنْتَ يا لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ اَسْئَلُكَ بِجَلالِ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ يا لا اِلهَ اِلاّ

لااله الا انت

لااله الا انت

اي كه نيست معبودي جز تو از تو خواهم به جلال و شوكت كلمه لا اله الا انت

لا اله الا انت

اي كه معبودي جز تو نيست

اَنْتَ اَسْئَلُكَ بِلا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ اَللّهُمَّ اِنّي اَدْعُوكَ كَما اَمَرْتَني

از تو خواهم به كلمه لااله الاانت

لااله الاانت

خدايا تو را خوانم چنانچه دستورم دادي پس اجابت كن دعايم را

فَاسْتَجِبْ لي كَما وَعَدْتَني اَللّهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَ مِنْ رِزْقِكَ باَعَمِّهِ

چنانچه وعده ام فرمودي خدايا از تو خواهم از عمومي ترين اقسام روزيت

وَكُلُّ رِزْقِكَ عآمُّ اَللّهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَ بِرِزْقِكَ كُلِّهِ اَللّهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَ

و تمام اقسام روزي تو عمومي است خدايا از تو خواهم به تمام اقسام روزي تو خدايا از تو خواهم

مِنْ عَطآئِكَ بِاَهْنَاِهِ وَكُلُّ عَطآئِكَ هَنيئٌ اَللّهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَ بِعَطآئِكَ

از گواراترين عطاياي تو و تمام عطاهايت گوارا است خدايا از تو خواهم به تمام عطايايت

كُلِّهِ اَللّهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَ مِنْ خَيْرِكَ باَعْجَلِهِ وَكُلُّ خَيْرِكَ عاجِلٌ اَللّهُمَّ

خدايا از تو خواهم به فوري ترين خير و نيكيت و تمام نيكيهاي تو فوري است خدايا

اِنّي اَسْئَلُكَ بِخَيْرِكَ كُلِّهِ اَللّهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَ مِنْ فَضْلِكَ بِاَفْضَلِهِ وَكُلُّ

از تو خواهم به تمام نيكيهايت خدايا از تو خواهم به فزونترين فضل تو و همه

فَضْلِكَ فاضِلٌ اَللّهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَ بِفَضْلِكَ كُلِّهِ اَللّهُمَّ اِنّي اَدْعُوكَ

فضل تو فزون است خدايا از تو خواهم به فضل تو همگي خدايا تو را خوانم

كَما اَمَرْتَني فَاسْتَجِبْ لي كَما وَعَدْتَني اَللّهُمَّ صَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ

چنانچه دستورم دادي پس اجابتم كن چنانچه وعده ام فرمودي خدايا درود فرست بر محمد

وَ الِ مُحَمَّدٍ وَابْعَثْني عَلَي الاِْيمانِ بِكَ وَالتَّصْديقِ بِرَسُولِكَ عَلَيْهِ

و آل محمد و برانگيز مرا با داشتن ايمان به خودت و تصديق به رسولت - كه درود بر او

وَ الِهِ السَّلامُ وَالْوِلايَةِ لِعَلِيِّ بْنِ اَبيطالِبٍ وَالْبَرائَةِ مِنْ عَدُوِّهِ

و آلش باد - و ولايت علي بن ابيطالب و بيزاري از دشمنش

وَالاْيتِمامِ بِالاْئِمَّةِ مِنْ الِ مُحَمَّدٍ عَلَيْهِمُ السَّلامُ فَاِنّي قَدْ رَضيتُ

و اقتدا به امامان از آل محمد عليهم السلام زيرا كه من خوشنودم

بِذلِكَ يا رَبِّ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ عَبْدِكَ وَرَسُولِكَ فِي الاْوَّلينَ

بدين اي پروردگار من خدايا درود فرست بر محمد بنده و رسولت در زمره اولين

وَصَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ فِي الاْخِرينَ وَصَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ فِي الْمَلاَءِ

و درود فرست بر محمد در زمره آخرين و درود فرست بر محمد در عالم

الاْعْلي وَصَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ فِي الْمُرْسَلينَ اَللّهُمَّ اَعْطِ مُحَمَّدا

بالا و درود فرست بر محمد در زمره مرسلين خدايا عطا كن به محمد مقام

الْوَسيلَةَ وَالشَّرَفَ وَالْفَضيلَةَ وَالدَّرَجَةَ الْكَبيرَةَ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلي

وسيله و شرف و فضيلت و درجه بزرگ را خدايا درود فرست بر

مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ وَقَنِّعْني بِما رَزَقْتَني وَبارِكْ لي فيما اتَيْتَني

محمد و آل محمد و قانع كن مرا بدانچه روزيم كرده اي و بركت ده به من در آنچه به من داده اي

وَاحْفَظْني في غَيْبَتي وَكُلِّ غائِبٍ هُوَ لي اَللّهُمَّ صَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ

و نگهداري كن مرا در غيبتم و هر غائبي كه مربوط به من است خدايا درود فرست بر محمد

وَ الِ مُحَمَّدٍ وَابْعَثْني عَليَ الاِْيمانِ بِكَ وَالتَّصْديقِ بِرَسُولِكَ اَللّهُمَّ

و آل محمد و برانگيزم بر ايمان به خودت و تصديق به رسولت خدايا

صَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ وَاَسْئَلُكَ خَيْرَ الْخَيْرِ رِضْوانَكَ وَالْجَنَّةَ

درود فرست بر محمد و آل محمد و از تو خواهم خوبترين خوبها را كه خوشنودي تو و بهشت باشد

وَاَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّ الشَرِّ سَخَطِكَ وَالنّارِ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ

و پناه برم به تو از بدترين بدها كه خشم تو و آتش دوزخ باشد خدايا درود فرست بر محمد

وَ الِ مُحَمَّدٍ وَاحْفَظْني مِنْ كُلِّ مُصيبَةٍ وَمِنْ كُلِّ بَلِيَّةٍ وَمِنْ كُلِّ عُقُوبَةٍ

و آل محمد و محافظت كن مرا از هر پيش آمد ناگوار و از هر گرفتاري و از هر شكنجه

وَمِنْ كُلِّ فِتْنَةٍ وَمِنْ كُلِّ بَلاَّءٍ وَمِنْ كُلِّ شَرٍّ وَمِنْ كُلِّ مَكْرُوهٍ وَمِنْ كُلِّ

و از هر فتنه و از هر بلاء و از هر بدي و از هر ناراحتي و از هر مصيبت و از هر

مُصيبَةٍ وَمِنْ كُلِّ افَةٍ نَزَلَتْ اَوْ تَنْزِلُ مِنَ السَّمآءِ اِلَي الاْرْضِ في هذِهِ

آفتي كه نازل شده يا بعد از اين از آسمان بزمين نازل شود در اين

السّاعَةِ وَفي هذِهِ اللّيْلَةِ وَفي هذَا الْيَومِ وَفي هذَا الشَّهْرِ وَفي هذِهِ

ساعت و در اين شب و در اين روز و در اين ماه و در اين

السَّنَةِ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ وَاقْسِمْ لي مِنْ كُلِّ سُرُورٍ

سال خدايا درود فرست بر محمد و آل محمد و نصيبم كن از هر شادي

وَمِنْ كُلِّ بَهْجَةٍ وَمِنْ كُلِّ اسْتِقامَةٍ وَمِنْ كُلِّ فَرَجٍ وَمِنْ كُلِّ عافِيَةٍ وَمِنْ

و از هر خوشحالي و از هر پايداري و از هر گشايشي و از هر تندرستي و از

كُلِّ سَلامَةٍ وَمِنْ كُلِّ كَرامَةٍ وَمِنْ كُلِّ رِزْقٍ واسِعٍ حَلالٍ طَيِّبٍ وَمِنْ

هر سلامتي و از هر كرامت و از هر روزي فراخ حلال پاكي و از

كُلِّ نِعْمَةٍ وِمَنْ كُلِّ سَعَةٍ نَزَلَتْ اَوْ تَنْزِلُ مِنَ السَّمآءِ اِلَي الاْرْضِ في

هر نعمتي و از هر وسعتي كه نازل شده يا بعد از اين نازل شود از آسمان به زمين در

هذِهِ السّاعَةِ وَفي هذِهِ اللّيْلَةِ وَفي هذَا الْيَوْمِ وَفي هذَا الشَّهْرِ وَفي

اين ساعت و در اين شب و در اين روز و در اين ماه و در

هذِهِ السَّنَةِ اَللّهُمَّ اِنْ كانَتْ ذُنُوبي قَدْ اَخْلَقَتْ وَجْهي عِنْدَكَ وَحالَتْ

اين سال خدايا اگر چنانچه گناهانم شرمنده كرده است چهره ام را پيش تو و حائل شد

بَيْني وَبَيْنَكَ وَغَيَّرَتْ حالي عِنْدَكَ فَاِنّي اَسْئَلُكَ بِنُورِ وَجْهِكَ الَّذي

ميان من و تو و حالم را پيش تو تغيير داده پس از تو خواهم به حق نور ذاتت كه

لا يُطْفَأُ وَبِوجْهِ مُحَمَّدٍ حَبيبِكَ الْمُصْطَفي وَبِوجْهِ وَلِيِّكَ عَلِيٍّ

خاموش نشود و به آبروي محمد مصطفي حبيب تو و به آبروي ولي تو علي

الْمُرْتَضي وَبِحَقِّ اَوْلِيآئِكَ الِّذينَ انْتَجَبْتَهُمْ اَنْ تُصَلِّيَ عَلي مُحَمَّدٍ

مرتضي و به حق اوليائت كه برگزيدي آنها را كه درود فرستي بر محمد

وَ الِ مُحَمَّدٍ وَاَنْ تَغْفِرَ لي ما مَضي مِنْ ذُنُوبي وَاَنْ تَعْصِمَني فيما

و آل محمد و بيامرزي برايم گذشته هاي از گناهانم را و نگاهم داري در

بَقِيَ مِنْ عُمْري وَاَعُوذُ بِكَ اللّهُمَّ اَنْ اَعُودَ في شَيْءٍ مِنْ مَعاصيكَ

آينده عمرم و پناه مي برم به تو خدايا از اينكه بازگردم به يكي از گناهان و نافرمانيهايت

اَبَداً مااَبْقَيْتَني حَتّي تَتَوَفّاني وَاَنَا لَكَ مُطيعٌ وَاَنْتَ عَنّي راضٍ وَاَنْ

هرگز تا زنده ام (يعني ) تا آنگاه كه مرا بميراني و من فرمانبردار تو باشم و تو از من خوشنود باشي و

تَخْتِمَ لي عَمَلي بِاَحْسَنِهِ وَتَجْعَلَ لي ثَوابَهُ الْجَنَّةَ وَاَنْ تَفْعَلَ بي ما

به انجام رساني عمل مرا به نيكوترين آن و پاداش آنرا برايم بهشت مقرر داري و انجام دهي درباره من آنچه را

اَنْتَ اَهْلُهُ يا اَهْلَ التَّقْوي وَيا اَهْلَ الْمَغْفِرَةِ صَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ وَ الِ

تو شايسته آني اي اهل تقوي و اي شايسته آمرزش درود فرست بر محمد و آل

مُحَمَّدٍ وَارْحَمْني بِرَحْمَتِكَ يا اَرْحَمَ الرّاحِمينَ # پنجم بخواند دعايي كه

محمد و رحم كن به من به رحمت خويش اي مهربانترين مهربانان * * * * * * * * * * * *

شيخ وَ سَيّد روايت كرده اند بعد از دو ركعت نماز و هفتاد مرتبه استغفار و اوّل آن اَلْحَمْدُ لِلّهِ رَبِّ العالَمينَ است و شايسته است در اين روز تصدّق بر فقراء به جهت تَاءسّي به مولاي هر مؤ من و مؤ منه امير المؤ منين عليه السلام و زيارت كردن آن حضرت و انسب خواندن زيارت جامعه است روز بيست و پنجم روز شريفي است و روزي است كه هَل اَتي در حقّ اهل بيت نازل شده به جهت آنكه سه روز روزه گرفتند و افطار خود را به مسكين و يتيم و اسير دادند و به آب افطار نمودند و شايسته است كه شيعيان اهل بيت عَليهمُ السلام در اين ايّام خصوص در شب بيست و پنجم تاءسّي به موالي خود نمايند در تصدّق به مساكين و ايتام و سعي در اطعام ايشان و اين روز را روزه بدارند و چون بعض علماء اين روز را روز مباهله مي دانند مناسب است زيارت جامعه و دعاء مباهله را نيز در اين روز بخوانند روز آخر ذي الحجه كه آخر سال عرب است سيّد در اقبال موافق يك روايت ذكر كرده كه دو ركعت نماز كند در هر ركعت حمد يك مرتبه و ده مرتبه قُل هُواللّهُ اَحَدٌ ده مرتبه

آية الكرسي بخواند و بعد از نماز بگويد: اَللّهُمَّ ما عَمِلْتُ في

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * خدايا آنچه انجام دادم در

هذِهِ السَّنَةِ مِنْ عَمَلٍ نَهَيْتَني عَنْهُ وَلَمْ تَرْضَهُ وَنَسيتُهُ وَلَمْ تَنْسَهُ

اين سال از اعمالي كه مرا از آن نهي فرمودي و راضي بدان نبودي و من آنرا فراموش كردم ولي تو فراموشش نكردي

وَدَعَوْتَني اِلَي التَّوْبَةِ بَعْدَ اجْتِرائي عَلَيْكَ اَللّهُمَّ فَاِنّي اَسْتَغْفِرُكَ مِنْهُ

و مرا به بازگشت بسويت خواندي پس از دليري كردنم بر تو خدايا من از آن اعمال آمرزش مي طلبم

فَاغْفِر لي وَما عَمِلْتُ مِنْ عَمَلٍ يُقَرِّبُني اِلَيْكَ فَاقْبَلْهُ مِنّي وَلا تَقْطَعْ

پس بيامرز آنها را و هر عملي كه انجام دادم از اعمالي كه مرا به تو نزديك گرداند پس آنرا از من قبول كن و قطع مكن

رَجآئي مِنْكَ ياكَريمُ پس چون گفت اين را شيطان گويد واي برمن هرچه من تَعَب

اميدم را از خودت اي بزرگوار * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

كشيدم در حق او در اين سال همه را خراب كرد به اين كلمات و شهادت دهد سال گذشته براي او كه سال خود را به خير ختم نمود.
فصل هفتم
اعمال ماه محرّم
-----
بدانكه اين ماه ، ماه حُزن اهل بيت عليهم السلام و شيعيان ايشان است و از حضرت امام رضاعليه السلام روايت است كه چون ماه محرّم داخل مي شد پدرم را كسي خندان نمي ديد و اندوه و حُزن پيوسته بر او غالب مي شد تا روز دهم چون روز عاشورا مي شد آن روز، روز مصيبت و حزن و گريه او بود و مي فرمود امروز روزي است كه حسين عليه السلام شهيد شده است
اعمال شب و روز اول محرم
شب اوّل سيّد در اقبال براي اين شب چند نماز ذكر فرموده اوّل صد ركعت در هر ركعت حمد و توحيد بخواند دوّم دو ركعت در ركعت اوّل حمد و انعام و در دوّم حمد و يَّس سوّم دو ركعت در هر ركعت حمد و يازده قُل هُوَاللّهُ اَحَدٌ در روايت است از حضرت رسول صَلَّي اللَّهِ عَلِيهِ وَاله كه هر كه در اين شب اين دو ركعت نماز را بجا آورد و صبحش را كه اوّل سال است روزه بدارد مثل كسي است كه تمام سال را مُداومت به خير كرده و در آن سال محفوظ باشد و اگر بميرد به بهشت برود و نيز سيّد براي هلال اين ماه دعاء مَبْسُوطي ذكر فرموده و اگر ممكن شود احيا بدارد اين شب را به دعا و نماز و خواندن قرآن روز اوّل بدانكه اوّل محرم اوّل سال است و در آن دو عمل وارد است اوّل روزه است و در روايت رَيّان بن شبيب از حضرت امام رضاعليه السلام مرويست كه هر كه در اين روز روزه بدارد و خدا را بخواند خداوند دعاي او را مستجاب كند چنانكه دعاي زكريّا را مستجاب نمود دويّم از حضرت امام رضا عليه السلام منقولست كه حضرت رسول صَلَّي اللَّهِ عَلِيهِ وَ اله روز اوّل محرم دو ركعت نماز مي كرد و چون فارغ مي شد دستها را بلند مي كرد

و اين دعا را سه دفعه مي خواند: اَللّهُمَّ اَنْتَ الاِْلهُ الْقَديمُ وَهذِهِ سَنَةٌ

* * * * * * * * * * * * * * * * * * خدايا تويي معبود ازلي و اين سال

جَديدَةُ فَاَسْئَلُكَ فيهَاالْعِصْمَةَ مِنَالشَّيْطانِ وَالْقُوَّةَ عَلي هذِهِ النَّفْسِ

تازه است از تو خواهم در اين سال نگهداريم را از شيطان و نيروي بر اين نفس