بخش 4

ماهي بيرون پريده از آب است كه جهان با همة فراخي براي او تنگ و نفس كشيدن برايش سخت خواهد بود. آرزو ميكند كاش در همان آب لجنآلوده بود. وضعيت شك و ترديد ما نيز چنين بود; اما خداوند ما را از چنين وضعيت سخت و دردناك اعتقادي به داخل آب زلال و خوش‌گوار دريا افكنده بود و به درياي معارف پاك و زلال علوي آشنا ساخته بود. با علوم و معارفي آشنا شده بوديم كه از انديشههاي سخيف به دور بود و همه بر پايههاي استوار عقلي بنا نهاده شده بود. سخنان حكيمانة علي( عليه السلام ) در «نهج‌البلاغه» و دعاهاي پر رمز و راز، زيبا و دلنشين امام سجاد( عليه السلام ) ما را مات و مبهوت خود ساخته بود و ما از اين‌كه با چنين معارف بلندي آشنا شده بوديم، همواره حمد و شكر خدا را به جا ميآورديم.

در اين هنگام موسوي پرسيد: نگفتيد متن نوشته فداحسين چه بود؟

ابوزيد گفت: اين نوشته مناظرة فداحسين با يكي از عالمان اهل سنت به نام «مولوي محمد» است. اما چون عربي است، به روحاني كاروان مي‌دهم تا بعداً براي شما ترجمه نموده، به همه شما بدهد.