بخش 4

86

كه در انديشه و فكر تو وجود داره درسته. حالا بريم سر بحث اصلي. پسرم تو گفتي كار من دورويي و نفاقه، اما من اين كار رو نفاق نمي‌‌دونم، كار من تقيه است.

ـ تقيه؟

ـ بله، هرگاه انسان در ميان افرادي متعصب، لجوج و بي‌منطق گرفتار بشه كه اظهار عقيده در ميان اون‌ها خطر جاني داشته باشه، در چنين وضعي بايد عقيدة خودشو پنهان كنه وجون خودشو بيهوده به خطر نيندازه. ما شيعه‌ها به اين كار تقيه مي‌گوييم و اونو از دو آية قرآن مجيد و دليل عقل آموختيم.

قرآن دربارة مؤمن آل فرعون مي‌‌فرمايد: «مرد باايماني از آل فرعون كه ايمان خود را كتمان مي‌كرد در مقام دفاع از موسي برآمد و گفت آيا مي‌خواهيد كسي را به قتل برسانيد كه مي‌گويد پروردگار من خداست. در حالي كه دلايل روشني از سوي پروردگارتان براي شما آورده است.» ⁽¹⁾ اگر مؤمن آل فرعون ايمان خودشو آشكار مي‌كرد كشته مي‌شد و كاري از پيش نمي‌‌برد.