مردم داری

سیره پیامبر اعظم r     17 لقد کان لکم فی رسول الله اسوة حسنة   علی اصغر عطاران طوسی attarantoosi@gmail.com     مردم داری   با مردم می‌نشست، با مرد


image001.gifسيره پيامبر اعظم r     17

لقد كان لكم في رسول الله اسوة حسنة

 

علي اصغر عطاران طوسي

attarantoosi@gmail.com

 

 

مردم داري

 

با مردم مي‌نشست، با مردم غذا مي‌خورد، هيچ گونه امتيازي براي خويش نسبت به مردم قائل نبود. از هر فرصتي براي بودن با مردم و در كنار آنان بهره مي جست. از محرومان و مستمندان دستگيري مي‌كرد، و براي يتيمان همچون پدري دلسوز و غمخواري با محبت بود. اخلاق كريمانه و چهره محبت آميز او همگان را بر حول محور او جمع مي‌كرد. براي راحتي و آسايش مردم، خود را درگير ناآرامي ها و نبرد با دشمنان مي‌كرد. غزوه ها و جنگهاي بي شمارِ آن حضرت، شاهد صدق اين مدّعاست. او خويش را از مردم مي دانست و مي‌گفت: " همانا من بشري همانند شما هستم"[1]. تمام همّ و غمّ او، مردم _ و نه تنها آنانكه در عصر وي مي زيستند كه تمامي امّتش _ بود. حتّي دل نگراني آن حضرت به دنياي آنان نيز خلاصه نمي‌شد كه از بابتِ گرفتاري هاي آنان در سراي واپسين نيز دغدغه داشت. روزي دخترش فاطمه سلام الله عليها از وي مي پرسد: " پدرم! حال و هواي مردم در روز قيامت چگونه است؟ فرمود: فاطمه جان! هر كس مشغول و گرفتار خويش است و هيچ كس به ديگري نگاه نمي‌كند حتي پدر به فرزندش و فرزند به مادرش. سپس پرسيد: اي پدر! در آن روز، تو را كجا مي‌بينم؟ فرمود: نقطه حسابرسيِ عمل بندگان، در حالي كه مي گويم: پروردگارا ! محاسبه امّت مرا آسان بگير. سپس ادامه مي دهد و مي گويد: دخترم! ايستگاه ديگري كه مي‌تواني مرا ببيني، شفاعتگاه من در گذرگاه جهنم است كه هر يك، گرفتار و نگران خويش هستند، در حالي كه من نگران امّتم هستم و از پروردگارم با صداي بلند، سلامت و امان امّت خويش را درخواست مي‌كنم. و در اين حال پيامبران الهي گرد من جمع شده اند و آنان نيز با صداي بلند از خداي متعال، سلامتي امّت محمّد را خواستار مي شوند"[2] . و پيامبر اعظم صلي الله عليه و آله در اين مردم دوستيِ خويش، نه ساختگي عمل كرد، نه رياكاري كرد، نه بزرگنمايي داشت و نه هيچ چشم داشتي. آيه شريفه قرآني نيز بر اين معنا صحّه مي‌گذارد، آنجا كه مي فرمايد: " بگو اي پيامبر ما ! من بر رسالت خويش، اجر و مزدي نمي‌خواهم. تنها خواسته ام، دوستي اهل بيت من است"[3] "  آري او بر رسالت الهي‌اش _ كه نجات مردم از ضلالت و گمراهي بود، رسالتي كه محبت و عشق به مردم در آن موج مي زد، رسالتي كه در آن، راههاي سعادت و كمال، به مردم آموخته مي شد _ انتظار هيچ اجر و مزدي، و توقع هيچ جبران و تلافي نداشت.   

 
[1] - قل إنّما أنا بشر مثلكم. سوره كهف، آيه 110 .
[2] - إنّ فاطمة صلوات الله عليه قالت لأبيها : يا أبت أخبرني كيف يكون الناس يوم القيامة ؟ قال : يا فاطمة يشغلون فلا ينظر أحد إلي أحد ، ولا والد إلي الولد ولا ولد إلي أمه ... قالت : يا أبت فأين ألقاك يوم القيامة ؟ قال : ... انظري عند الدواوين إذا نشرت الصحف وأنا أنادي : رب حاسب أمتي حسابا يسيرا ، وانظري عند مقام شفاعتي علي جسر جهنم كل إنسان يشتغل بنفسه وأنا مشتغل بأمتي أنادي : يا رب سلم أمتي ، والنبيون عليهم السلام حولي ينادون رب سلم أمة محمد صلي الله عليه وآله . بحار الأنوار، جلد 7 ، صفحه110، حديث 41.

[3] - قل لا أسألكم عليه أجراً الا المودّة في القربي. سوره شوري ، آيه 23 .

 


| شناسه مطلب: 78849