2. نفی سازش با حکومت جور

2. نفي سازش با حكومت جور

سكوت در مقابل حكومت باطل و بي تفاوت بودن نسبت به وضع موجود جامعه، موجب نهادينه شدن و ثبات هرچه بيش تر معيارها و ارزش هاي ضددين مي گردد و به قدرت هاي جابر، مشروعيت اجتماعي و سياسي مي بخشد. آن چه درقيام امام حسين(عليه السلام) وامام خميني(رحمه الله) ملاحظه مي گردد اين است كه هر دو نهضت از ابتدا با نه گفتن به وضع موجود و عدم پذيرش حكام جور شروع ميشوند. هنگامي كه بني اميه با توسل به معيارهاي نژادپرستانه و استثمار و اغفال مردم سعي مي نمود كه تسلط خود را با حاكميت معاويه بر جامعه اسلامي گسترش دهد، امام حسين(عليه السلام) به اين امر اعتراض نمودند و در نامه اي خطاب به وي چنين فرمودند: انّي لا اعلم فتنة اعظم علي هذه الامة من ولايتك عليها و هنگامي كه معاويه بر خلاف سيره رسول الله از امام براي خلافت موروثي خاندان بني اميه و جانشيني فرزندش يزيد بيعت خواست با مخالفت ايشان روبه رو شد و محال است شخصيتي كه اسوه اسلام محمدي است به چنين ذلتي تن دهد و بر اسلام تقلبي مهر تأييد نهد.امام حسين(عليه السلام) با توجه به دستورات كلي مكتب اسلام تسليم حكومت جور نمي شود و در مقابل آن، واكنش از خود نشان مي دهد. استاد شهيد مطهري درباره اين وجه قيام امام حسين(عليه السلام)مي گويد: تا اين جا اين نهضت ماهيت عكس العملي آن هم عكس العمل منفي در مقابل يك تقاضاي نامشروع دارد و به تعبير ديگر ماهيتش ماهيت تقوا است، ماهيت قسمت اول لااله الاالله; يعني لااله است در مقابل تقاضاي نامشروع نه گفتن است. منظور اين كه نهضت از سنخ تقوا است از سنخ اين است كه هر انساني در جامعه خودش مواجه مي شود با تقاضاهايي كه به شكل هاي مختلف به صورت شهوت، به صورت مقام، به صورت ترس و به صورت ارعاب از او مي شود و بايد در مقابل همه آن ها بگويد نه.(92) امام خميني(رحمه الله) نيز با اقتدا به امام حسين(عليه السلام) چنين كردند و در مقابل حكومت جابر، همه مصيبت ها را تحمل كردند و با ايستادگي و سازش ناپذيري خود مشروعيت اجتماعي و سياسي نظام شاهنشاهي را براي اولين بار در تاريخ ايران زير سؤال بردند و براي هميشه جور آن را از سر مردم كم كردند. آزادگي و ظلم ستيزي راه امام حسين(عليه السلام) بود كه در وجود امام خميني(رحمه الله)دوباره متجلي گشت و خود ايشان مي فرمايند: حضرت سيدالشهدا به همه آموخت كه در مقابل ظلم، در مقابل ستم، در مقابل حكومت جائر چه بايد كرد.(93) امام مسلمين به ما آموخت كه در حالي كه ستمگران زمان به مسلمين، حكومت جائرانه مي كنند در مقابل او اگرچه قواي شما ناهماهنگ باشد به پا خيزيد و استنكار كنيد. اگر كيان اسلام را در خطر ديديد فداكاري كنيد و خون نثار نماييد.(94)