پیش گفتار

 

پيش گفتار

جهان در دو دهه ي اخير، شاهد پديده اي شگرف و در نوع خود منحصر به فرد، با عنوان انقلاب اسلامي ايران بود.

تغيير و دگرگوني كه در نظام اجتماعي ايران در سال 1357 به وجود آمد، با تغييرات حاصل در ساختار سياسي و نظام هاي حكومتي ديگر تفاوت اساسي داشت. اين پديده موجب شد تا نظام اجتماعي حاكم بر ايران به طور كامل دگرگون گشته و نظامي نوين با اهداف، ارزش ها و ساختاري كاملا متفاوت جايگزين آن شود.

هدف اصلي و اصيل اين نظام نوين، احياي اسلام و ارزش هاي ديني در جامعه بود. جامعه اي كه ساليان سال در زير سلطه و اقتدار صاحبان زر و زور قرار داشت.

در كنار اين آرمان بزرگ، مسايلي مانند عدالت اجتماعي، آزادي خواهي، استقلال در ابعاد سياسي، اقتصادي، فرهنگي، فكري و... نيز مطرح بود كه يك سره رنگ و بوي ديني داشت. رهبر و پيروان انقلاب، در اين حركت بر آن بودند تا شالوده ي يك نظام حكومتي، متكي بر احكام الهي را پي ريزي نمايند. در اين حركت عظيم تمام مردم ايران از هر قشر و گروه با هر فكر و ايده حضور داشتند. با اين همه، روح اين نهضت و عامل اصلي و گرايش كلي آن را اسلام تشكيل مي داد. اين ويژگي كه هيچ يك از انقلاب هاي بزرگ جهان به اين گستردگي واجد آن نبود، موجب گرديد كه صدها نفر از دانشوران و صاحب نظران درباره ي آن تحقيق كنند و در هزاران كتاب و مقاله به تحليل انقلاب اسلامي بپردازند. يكي از زمينه هاي مورد توجه صاحب نظران در تحليل انقلاب ايران، شناخت نيروهاي اجتماعي و سياسي، اعم از نيروهاي مذهبي، روشن فكران، سازمان ها و احزاب و گروه هاي مختلفي است كه به گونه اي در اين قيام عمومي شركت داشته اند.

كتابي كه در پيش رو داريد، از جمله منابعي است كه در راستاي هدف فوق به قلم

[2]

فاضل ارجمند حجة الاسلام و المسلمين جناب آقاي حميد پارسانيا نگارش يافته است. اين تحقيق به طور گسترده به تحليل نيروهاي اجتماعي و سياسي ايران قبل از انقلاب اسلامي و تبيين هويت، ريشه هاي تاريخي، منابع قدرت و عوامل ظهور و افول آنان پرداخته است. اميد است مطالعه آن، گامي مؤثر در جهت دست يابي خوانندگان دانش پژوه و علاقه مندان به مباحث اجتماعي و سياسي، به تحليلي واقع نگر و شناختي صحيح از انقلاب اسلامي ايران باشد.

مديريت آموزش و برنامه ريزي امور درسي

[3]