7. کار شورایی

7. كار شورايي

قرآن يكي از ويژگيهاي بارز جامعهي با ايمان را حركت و عمل بر اساس تصميمگيري مشترك معرفي ميكند و از پيامبر(صلي الله عليه وآله) نيز ميخواهد در كارهاي اجتماعي از اين شيوه پيروي كند تا ضمن احترام به افكار عمومي، همه در تصميمگيريهاي اجتماعي همكاري كنند و در مسئوليتپذيري آمادگي بيشتر از خود نشان دهند تا مشكلات اطاعت از رهبري از ميان برداشته شود.(42)

 

8. مسئوليت همگاني

نقش هر مسلمان در تعيين سرنوشت جامعه، بازتاب كارهاي ديگران در سرنوشت او و تعهدي كه بايد در پذيرش مسئوليتهاي اجتماعي داشته باشد، ايجاب ميكند كه مراقب تمام اموري باشد كه در جامعه روي ميدهد.

قرآن اين اصل را باعنوان امر به معروف و نهي از منكر، بخشي از فريضههاي اجتماعي قرار داده و يكي از مباني انديشهي سياسي و اركان حيات سياسي مسلمان دانسته است.

اين اصل قرآني فعاليت سياسي را بخشي جدانشدني از زندگي اجتماعي هر مسلمان قرار ميدهد و او را در تعيين سرنوشت جامعه شريك ميسازد.(43)

9. ظلمزدايي

قرآن براي تأكيد بر ضرورت ظلمزدايي، خدا را به دور از ستمگري ميداند، جايي در نظام آفرينش براي ظلم در نظر نميگيرد و ظلمزدايي در همهي قلمروهاي حيات بشري، از جمله رابطهي انسان با خدا، خويشتن، ديگران و جامعه را مسئوليت اجتنابناپذير انسان ميداند. از منظر قرآن، نه تنها ظلمكردن ممنوع است، بلكه پذيرش ظلم نيز محكوم است و مجازات سختي دارد.(44)

در فرهنگ قرآني اين موضوع چنان اهميت دارد كه در بيش از دويست و پنجاه آيه درباره ظلمزدايي، محكوم كردن ستم و بيان پيامدهاي آن سخن گفته شده است.