15. ایران در چنگال حکومت نظامی

15. ايران در چنگال حكومت نظامي

هفتهي همبستگي دانشآموزان و دانشجويان، در 13 آبان 1357 در دانشگاه تهران، به شكل وحشيانهاي به خاك و خون كشيده شد. اين تظاهرات و درگيري كه تا ده شب ادامه يافت، به خيابانهاي اطراف دانشگاه كشيده شد و دانشجويان با تقديم 65 كشته و صدها زخمي، روز افتخارآفريني را پشتسر گذاشتند.

همبستگي مردم با دانشگاه، عمق وحدت نيروهاي مبارز را در جريان انقلاب اسلامي، بهطور بيسابقهاي به نمايش گذاشت.

ايادي رژيم براي آمادهكردن شرايط حكومت نظامي در نقاط مختلف تهران، آتشسوزيهاي مصنوعي بهوجود آوردند و كوشيدند به اين وسيله اسباب اعلام وضع غيرعادي را فراهم آورند.

در 15 آبان، تمام دانشگاهها و مدارس تعطيل شد. قضات دادگستري و بهدنبال آنها قوهي قضائيه به اعتصاب عمومي پيوست. مطبوعات كثيرالانتشار نيز دست به اعتصاب 61 روزه ـتا آخر حكومت نظامي ازهاري ـ زدند.

شاه طي نطقي اعلام كرد: صداي انقلاب را شنيده و از گذشته پشيمان است. او قول داد گذشته را جبران كند و اعلام كرد: در چنين شرايطي ناگزير است دولت موقت نظامي تشكيل دهد.

به اين ترتيب ازهاري مأمور تشكيل دولت سرنيزه شد، ولي در گام نخست، در برابر سلاح الله اكبر، به زانو درآمد. در اين دوره، بازار تهران با وجود فشار نظامي و ادامهي كشتار تعطيل شد. در روز 22 آبان اعلام شد كه اعتصاب سراسري بنا به دعوت روحانيت مبارز ادامه دارد. در 26 آبان كه ارتش ـ به مناسبت روز ارتش ـ قدرت خود را در برابر مردم به نمايش گذاشت، از طرف آنان با گل مورد استقبال قرار گرفت و سرانجام اظهارات ازهاري در مجلس مبني بر اين كه فريادهاي شبانهي الله اكبر، بر فراز بامها ـ كه تاكتيك جديد مبارزه بودـ با نوار و بلندگو پخش ميشود، موجب شد دولت او در ميان مردم به استهزا كشيده شود.