17. کشتار اوّل محرم و پیام امام

17. كشتار اوّل محرم و پيام امام

با تظاهرات عظيم و سراسري مردم مبارز در شب اوّل محرم 1399 هـ . ق. (دهم آذر ماه 1357) فرارسيدن ماه خون و قيام اعلام شد و فرياد الله اكبر ملت با غرش تانكها و رگبار مسلسلها در هم آميخت و آسفالت خيابانها يكبار ديگر با خون جوانان مسلمان گلگون شد.

اين تظاهرات كمنظير قدرت چارهجويي را از رژيم و دولت نظامي ازهاري سلب كرد.

رهبر انقلاب اسلامي نيز به مناسبت كشتار اوّل محرم، در همان روز، پيامي صادر و ضمن نسبتدادن اين جنايت به شاه و معرفي عاملان آن بهعنوان سفّاكان خونخوار، دزدان غارتگر و چپاولگران بيوطن، تأثر خود را چنين اظهار كرد:

 

اين جانيان، غافل از اين هستند كه ملت به اين سلاحهاي زنگزده با تمسخر مينگرد و اين ملت، شيعهي بزرگترين مرد تاريخ است كه با تني چند نهضت عظيم عاشورا را بر پا نمود و سلسهي اموي را براي ابد در گورستان تاريخ دفن فرمود.

 

امام در اين پيام، اعلاميهي مدرسين و فضلاي حوزهي علميهي قم را در مورد اعلام روز همبستگي ملت با اعتصابات مؤسسات دولتي، به خصوص شركت نفت تأييد كرد و خود به عنوان يك فرد از ملت ايران، با آنان اعلام همبستگي نمود.

پيام امام با اخطاري تند خطاب به كساني كه در هر مقامي كه قرار دارند، از پشتيباني نهضت شانه خالي ميكنند، همراه بود. ايشان اينگونه افراد را مطرود امام عصر ـ عجل الله تعالي فرجه الشريف ـ معرفي كرد و ملت را موظف نمود عذرشان را نپذيرند و آنها را طرد كنند. رهبر نهضت در همين پيام فرار سربازان از سربازخانهها را وظيفهي شرعي اعلام كرد.