پاسداشت کهن سالان

پاسداشت كهن سالان

پيامبر اسلام مي‌فرمود: «احترام به پيرمرد [و پيرزن] مسلمان، بزرگداشت خداوند است.» جوانان را به احترام نهادن به كهن سالان تشويق مي‌كرد و مي‌فرمود: هيچ جواني، كهن سالي را به خاطر پيري اش گرامي نمي‌دارد، جز آنكه هنگام پيري خودش، خداوند كسي را برايش فراهم مي‌كند كه احترامش گذارد. امام صادق(ع) فرمود: «روزي دو مرد نزد حضرت آمدند. يكي پير و ديگري جوان. مرد جوان پيش از همراه كهن سالش لب به سخن گشود. پيامبر فرمود: (ابتدا) بزرگ(تر) و بزرگ(تر)». رسول رحمت همواره خانواده‌ها را به احترام پيران فرا مي‌خواند و مي‌فرمود: كهن سال در ميان خاندانش بسان پيامبر در ميان امتش است. از ما نيست كسي كه كهن سالان ما را احترام نكند؛ [زيرا] بركت با بزرگان شماست. عبدالرحمن بن عبدالله مي‌گويد: از پدرم شنيدم كه مي‌گفت پدرم، بديل بن ورقاء برايم تعريف كرد وقتي مكه فتح شد، عباس عموي پيامبر، مرا در برابر رسول خدا(ص) متوقف ساخت و عرضه كرد: اي رسول خدا! امروز، روزي است كه هر قومي (از مسلمانان) به شرافتِ كاري دست يافتند. در مورد دايي خودتان، بديل بن‌ورقاء كه از ريش سفيدان قبيله خود بوده و اكنون خانه نشين شده و كاري به او سپرده نشده است، فكري كنيد! پيامبر به بديل فرمود: ابروان خود را كنار بزن. بديل ابروانش را بالا زد و نقاب از صورت برگرفت و محاسن سياهش پيدا شد. پيامبر پرسيد: چند سال داري؟ او در پاسخ گفت: اي رسول خدا، من نود و هفت سال دارم. پيامبر لبخندي زد و فرمود: خداوند بر جمال و سياهي (ريش) تو بيفزايد و تو و فرزندانت را از مواهبش بهره مند سازد.

قال رسول الله (ص): اَفضل اَعمال اُمّتي اِنتظار الفَرَج مِنََ الله عزّ وَ جَلّ

<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

 

 برترين اعمال امت من انتظار فرج از سوي خداست.

 

كمال الدين و اتمام النعمة، ص 644.