میعاد گاه دوست

ميعاد گاه دوست

<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

 

 اي عاشق مشتاق كه خواهان لقايي

 

در راه طلب گم شده‏اي بي سر و پايي

 

 ميعاد گه دل بر جانانه همين جاست

 

يك لحظه به خود آ و نظر كن كه كجايي

 

 با عجز بر اين خاك گران مايه بنه سر

 

گر آمده‏اي بر در سلطان به گدايي

 

 دست طلب انداز به دامان وصالش

 

شايد برسي از ره لطفش به نوايي

 

 تو بندگي‏آموز كه آن شاهد يكتا

 

داند روش بنده نوازي و خدايي

 

 او خوانده تو را بر سر خوان كرم خويش

 

شرمنده چرايي تو ز بي برگ و نوايي؟

 

 بي پرده كند جلوه گري از در و ديوار

 

تو ناله و فرياد بر آري ز جدايي

 

 معشوق بود بر سر پيمان محبت

 

زشت است اگر بر سر ميعاد نيايي

 

اصغر عرب