آیینه اگر می‌خواهید حج مقبول داشته باشید

آيينه

به قلم يك زائر
اگر مي‌خواهيد  حج مقبول داشته باشيد

سيدحسين اسحاقي

 1- به هنگام خارج ساختن جامه‌هاي دوخته، نيت اين داشته باش كه لباس گناه از خود خارج‌سازي و جامة طاعت بپوشي و از ريا و نفاق و ورود در كارهاي شبهه‌ناك برحذر باشي.
2- به هنگام غسل و شستشو به قصد آن باشي كه از گناه و خطايا خود را پيراسته مي‌داري.
3- به هنگام احرام، متوجه اين معنا باش كه تمام آنچه خدا حرام كرده بر خود تحريم كني.
4- به هنگام گفتن لبيك در اين انديشه باش كه پيمان عبوديت همه جانبه با خدا مي‌بندي و در تمام موارد اطاعت و سكوت و خودداري از هرگونه معصيت در مدار حلال و حرام الهي گام برداري.
5- به گاه ورود به حرم در نيت آن باش كه هرگونه غيبت و نسبت ناروا كه در غياب مسلمانان انجام دادي از اين به بعد برخود حرا م كني و با ورودت به حرم امن خدا، تمام اهل ملت اسلام را مأمون از شر فكر و زبانت گرداني.
6- به مكه رسيدي در اين فكر باش كه در اين سفر، جز خدا، مقصد و مطلوبي نداشته باشي.
7- به زمان سعي در اين انديشه باش كه از وساوس شيطاني گريخته و خود را به پناه خدا افكنده‌اي پس در حالت خوف و رجا و اميدوار باش، مقبوليت يابي.
8- به هنگام طواف از خود سعي وافي نشان بده.
9- آگاه باش كه هر كه با حجر الاسود مصافحه كند در حقيقت با خداي تعالي مصافحه كرده است، پس حرمت آن بسيار عظيم است بايد آن را پاس داري و با طغيان و عصيان ارزش مصافحه را از دست ندهي.
10- به هنگام نماز در مقام ابراهيم(ع)، اين نيت را داشته باش كه با همين نمازت، نماز حضرت ابراهيم بجا مي‌آوري و بيني شيطان به خاك مي‌مالي.
11-  به وقت رفتن به مني در اين نيت باش كه مردم از شرّ دست و فكر و زبانت در امان باشند و كسي را پس از اين نيازاري.
12- با وقوف در جبل الرحمه و عرفات، حق معرفت و شناسايي خدا را به دست آور و بدان كه خدا در اين مكان بر هر زن و مرد با ايماني رحمت مي‌آورد.
13- به هنگام رفتن به مشعر، مراقب باش كه به سمت يمين و يسار، انحراف نيابي و براي هميشه در مسير دين حق، ثابت و مستقيم بماني
14- به وقت برچيدن سنگريزه‌ها در اين نيت باش كه هر گونه كاري كه موجب جهل و گناه است از سرزمين قلبت برچيني و در راه علم و عمل ثابت بماني.
15- به هنگام رمي جمرات اين نيت در تو باشد كه با اين عمل، ابليس را كوبيده و با پايان دادن به حج گران قدر و نفسيت، تخلف از فرمان شيطان كرده‌اي.
16- به وقت تراشيدن سر، در اين انديشه باش كه از تمام پليدي‌ها و آلودگي‌هاي روحي پاك گشته و از پي‌آمدهاي ظلم و تعدي به ديگران تطهير شوي و همچون روز تولد، پاك و بي‌آلايش شده‌اي.
17- به هنگام قرباني هم در اين نيت باش كه با تمسك به حقيقت و پرهيز و ورع، حنجره طمع را بريده‌اي و بي‌ريا و مخلص گشته‌اي.
 ... و اگر چنين كني، اميد است كه با حجي مقبول بازگردي و گر نه همانطور كه امام سجاد(ع) به شبلي فرمود: نه به مني رفته‌اي، نه رمي جمرات كرده‌اي، نه طوافي، نه سعي و نه اعمال ديگر را انجام داده‌اي(1)

1- برداشتي آزاد از روايت شبلي به نقل از محدث نوري در كتاب مستدرك الوسايل

مي‌خواهم  در عرفات  آقا را ببينم

صفاي دل شكسته‌اش دلم را لرزاند، آدمي مبهوت مي‌ماند در مقابل اين همه ايثار و از خودگذشتگي. رضايت در چشمان خسته‌اش موج مي‌زند، راضي است از انتخابي كه 20 سال آگاهانه، موهاي سياهش را سپيد كرده است...
مريم پوررضايي همسر جانباز70 درصد جليل صادقي است، مانند تمام خوزستاني‌ها نجيب است و مهربان، 14 ساله بود كه جنگ خانه و كاشانه‌شان را ويرانه كرد و از خرمشهر به تهران كوچ كردند، 22 ساله بود كه با انتخاب خود با همسر جانبازش ازدواج كرد و ثمره اين ازدواج تنها پسر 17 ساله‌اي به نام عليرضاست.
مريم، زلال و ساده و روان است، غمي مبهم در عمق چشمانش است اما لبخند از لبانش نمي‌رود، دوبار به عمره آمده و اين اولين تشرفش به حج تمتع به همراه همسر است.
با ته لهجه شيرين جنوبي‌اش مي‌گويد: «مدينه دلگير است، آدم اينجا تمام دردهايش را فراموش مي‌كند، اصلاً دردهايش كوچك مي‌شود در برابر اين همه عظمت» مي‌پرسم: امسال حاجيه مي‌شويد چه حسي داريد؟ از خدا چه مي‌خواهيد؟
بغض گلويش كه از ابتداي گفت‌وگو صدايش را لرزان مي‌كرد مي‌شكند و اشك است كه بر گونه‌هايش جاري مي‌شود.
صفاي دل شكسته‌اش دلم را مي‌لرزاند، مي‌گويد: فقط مي‌خواهم در عرفات آقا را ببينم تنها حاجتم اين است.
مي‌گويم: مي‌خواهيد به آقا چه بگوييد؟ و شفاعت تنها خواسته‌اش از امام زمان است.
مي‌گويم: اگر آقا را ديديد سلام ما را هم برسانيد و خداحافظي مي‌كنم.
دلم گواهي مي‌دهد كه آقا، امسال در صحراي عرفات مريم درد كشيده را به حضور مي‌طلبد و من چقدر خوشبختم كه يكي از زائران آقا را ديده‌ام!