بارگاه امید درسوگ پنجمین خورشید آسمان ولایت و امامت باقر العلوم

بارگاه اميد

  درسوگ پنجمين خورشيد آسمان ولايت و امامت باقر العلوم
امام محمد باقر (ع) در روز سوم ماه صفر سال 57 هجري يا به روايتي ديگر سال 56 هجري، در مدينه به دنيا آمدند و در روز دوشنبه هفتم ذيحجه 114 هجري، در همان شهر بدرود حيات گفتند. بنابراين، آن حضرت 57 سال در اين جهان زيستند. از اين مدت چهار سال با جدشان امام حسين (ع) و پس از ايشان 35 سال با پدرشان زندگي كردند و هجده سال بقيه عمرشان را به تنهايي به سر بردند. بنابر روايتي كه در كافي از قول امام صادق (ع) نقل شده است، ايشان 19 سال و دو ماه بيش از پدر گرامي‌شان زيسته‌اند و در همين دوران، امامت ‏شيعيان را عهده‏دار بوده‌اند. در كتاب كشف‌الغمه آمده است: محمد بن عمرو مي‏گويد، بنابر روايتي كه در دست ما است آن حضرت در سال 117 هجري، وفات يافت و ديگران تاريخ رحلت آن حضرت را در سال 118 هجري، ذكر كرده‏اند.امام باقر(ع) در قبرستان بقيع و در كنار آرامگاه علي بن حسين، پدرشان، و حسن بن علي عموي بزرگوارشان، به خاك سپرده شده‌اند.
امام باقر در قبرستان بقيع و در كنار آرامگاه علي بن حسين، پدرشان، و حسن بن علي عموي بزرگوارشان، به خاك سپرده شده‌اند.

نيايش‏هاي امام محمد باقر(ع) در ماه ذيحجه هنگام داخل شدن در مسجد الحرام
از آن حضرت روايت شده كه فرمود: هنگامي كه داخل مسجد الحرام شده و مقابل حجرالاسود قرار گرفتي بگو: گواهي مي‏دهم كه معبودي جز خدا نيست، يگانه است و شريكي ندارد و گواهي مي‏دهم كه محمّد بنده و فرستاده اوست؛ به خدا ايمان آورده و به طاغوت و بت‏ها و به بندگي شيطان و به بندگي هر كسي كه غير از خدا خوانده شود، كافرم.

دعا در تكبير در ايام تشريق
خدا برتر است، خدا برتر است، معبودي جز خدا نيست و خدا برتر است، خدا برتر است و حمد و سپاس او را سزاست و خدا برتر است بر آنكه ما را هدايت كرده، و خدا برتر است بر آنكه ما را از گوشت حيوانات بهره‏مند ساخته است.

هنگامي كه در مقابل ناودان كعبه قرار مي‏گرفت
امام صادق از پدرشان ـ كه بر آنان درود باد ـ نقل مي‌كند وقتي آن حضرت هنگامي  در مقابل ناودان كعبه قرار مي‏گرفتند، عرض مي‏كردند: خدايا! مرا از آتش رهايي بخش، و روزي حلالت را بر من گسترده ساز، و شرّ فاسقان جن و انس را از من دور نما، و به رحمتت مرا داخل بهشت گردان.

دعا در صفا و مروه
زراره گويد: از آن حضرت سؤال كردم: انسان در صفا و مروه چه بايد بگويد؟ فرمود: بايد سه بار بگويد:معبودي جز خدا نيست، يگانه است و شريكي ندارد، پادشاهي و ستايش از آن اوست، زنده كرده و مي‏ميراند و او بر هر كار توانا است.

هنگام دست زدن به ركن يماني
ابو مريم گويد: نزد امام باقرـ كه بر او درود باد ـ بودم و طواف مي‏كردم، آن حضرت هرگاه به ركن يماني مي‏رسيد، آن را لمس مي‏نمود و عرض مي‏كرد:خدايا! به من روي آور تا توبه نمايم و مرا حفاظت نما تا به گناه باز نگردم.

هنگام بوسيدن حجرالاسود
از آن حضرت روايت شده كه فرمود: سپس نزديك حجرالاسود شده و با دست راستت آن را لمس كن، آنگاه بگو: به نام خدا، و خدا برتر است؛ خدايا! امانتم را ادا كردم و ميثاقم را عهده دار گرديدم تا در پيشگاه خود در قيامت به وفاداري‏ام گواهي دهي.

دعا براي هر كه از جانب كسي ديگر حج مي‏كند
از آن حضرت نقل شده كه فرمود: هر كس به نيابت از غير خود حج مي‏كند، بايد هنگام احرام بگويد: خدايا! من از طرف فلاني حج به جا مي‏آورم، از او بپذير و مرا در به جاي آوردن آن اجر و پاداش ده.

يك توصيه
شايد در مسير عرفات تا مشعر و مني سختي‌هايي طبيعي پيش‌ آيد، حاجي بايد يادش باشد كه كجاست و از چيزي گلايه نكند.

يك  نكته
بعد از عرفه، مشعر است. پس از درك و شناخت خود و با شعور شدن، حاجي به دقت‌نظر مي‌رسد. مشعر از ماده شَعْر است يعني ريزبين شدن نسبت به عبادت.