یادداشت سرانجام اختلاف ، عبرتی بزرگ

<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

 

 

سرانجام اختلاف ، عبرتي بزرگ 

 

نخستين ثمره اختلاف، فرو ريختن شكوه امت اسلام است؛ خداوند در قرآن كريم به مسلمانان هشدار مي‌دهد كه از سيره پيشينيان پند بگيرند . نيز احاديث ما سرشار از اين هشدار است. در سخني از اميرمؤمنان به تاريخ گذشتگان اشاره شده و جنبه‌هاي اختلاف و انسجام آنان بررسي شده است. آن حضرت، به مسلمانان هشدار مي‌دهد كه چنانچه كه دچار اختلاف شوند به سرنوشت شوم برخي از اقوام گذشته دچار مي‌شوند. اينك بدون هيچ مقدمه سخنان علي(ع): ازبلاهايي كه به سبب اعمال زشت و نكوهيده بر سر ملت‌هاي پيش از شما آمد بپرهيزيد و احوال خوب و بدشان را به ياد آريد و خود را از همانند شدن به آنان بازداريد.

پس اگر در احوال نيك و بد آنان انديشه كرديد همان كاري را عهده دار شويد كه عزيزشان گرداند و دشمنانشان را از سرشان راند و زمان عافيت آنان را به درازا كشاند و نعمت و فراواني به سراغشان آمد و نيكوكاري و بزرگواري باعث پيوندشان گرديد و آن از تفرقه و پراكندگي اجتناب ورزيدن و به يكديگر مهرباني كردن و همديگر را به اين كار تشويق نمودن است؛ و از كارهايي كه پشت آنان را شكست و قدرت آنان را از بين برد، دوري كنيد؛ كارهايي چون كينه توزي دل‌ها و دشمني سينه‌ها و بريدن از يكديگر و دست شستن از ياري هم؛ و در احوال مؤمنان پيش از خود نيز بينديشيد... و بنگريد كه آنان چگونه بودند، آن گاه كه جمعيت‌ها فراهم بودند و خواسته‌ها يكي و دلهايشان يكسان و دوستها يارهم بودند و شمشيرها به كمك يكديگر مي‌آمدند و بينش ها ژرف و اراده‌ها يكي بودند. آيا آنان مهتران سراسر زمين نبودندو برگرده جهانيان تسلط نداشتند؟ نيز به فرجام كار آنها بنگريد، آن گاه كه در ميانشان جدايي افتاد و رشته الفت از هم گسست و سخن‌ها و دل‌هايشان از هم گونه گون گشت و جدا شدند و به حزب ها و دسته‌هاي گوناگون تقسيم گشتند. در اين هنگام خداوند جامه كرامت را از تن آنان بيرون آورد و نعمت‌هاي فراوان خود را از ايشان گرفت و داستان سرگذشت آنها در ميان شما ماند تا درس عبرتي براي عبرت آموزان باشد.1»

1- نهج البلاغه خطبه 192