ارزش تغذیه‌ای خرما

ارزش تغذيه‌اي خرما

گفته شده كه كشت خرما در عربستان و ايران از حدود 6000 سال پيش رواج داشته است. درخت خرما به دليل ويژگي‌هاي منحصر به‌فرد نظير مقاومت در برابر گرماو كم‌آبي و همچنين تحمل شرايط نامساعد آب و خاك، در زمره معدود گونه‌هاي گياهي است كه توانسته گسترش و اسكان انسان در سرزمين‌هاي گرم و لم يزرع دنياي قديم را امكان‌پذير سازد. اگر درخت خرما از كشت كردن هسته خرما حاصل شده باشد، گلهاي آن پس از ده سالگي ظاهر مي‌شود، ولي اگر درخت از پاجوش حاصل شده باشد (كه معمول اين است) پس از 4 تا 5 سال شروع به گل دادن مي‌كند كه در انتها گل به ميوه تبديل مي‌شود.

خرما با داشتن مواد مغذي بسيار باارزش و انرژي زا بودن، علاوه بر استفاده معمول در تمام جوامع، ضمنا به‌عنوان غذاي دوره بحران نظير سيل، زلزله، جنگ و خشكسالي و همچنين به عنوان غذاي اصلي قشر فقير در مناطق محروم، بويژه در كشورهاي جهان سوم نيز نقش مهمي را ايفا مي‌كند. در مورد ارزش غذايي خرما، «داوسن» كارشناس معروف جهاني خرما مي‌گويد: يك دانه خرما و يك ليوان شير شتر نياز غذايي يك روز يك نفر را كاملا برطرف مي‌كند.در هرصد گرم خرماي رطب بي‌هسته فقط حدود 30 گرم و در خرماي خشك (بي‌هسته) حدود 68 گرم قند وجود دارد. ضمنا حدود 5/1 گرم تا بيش از سه گرم پروتئين در خرماهاي ياد شده وجود دارد كه اين‌ها در كل، ايجاد 120 كيلو كالري در صد گرم رطب و 270 كيلوكالري در خرماي خشك بي‌هسته مي‌نمايند. مقداري فيبر (5/3 تا 8 گرم) اسيد فوليك ، ويتامين ث (در خرماي خشك تقريبا وجود ندارد) و پتاسيم به‌عنوان ريز مغذي‌هاي بسيار با ارزش در خرما وجود دارد. پتاسيم براي جلوگيري از پرفشاري خون و حفظ سلامت سلول‌هاي بدن نقش مهمي ايفا مي‌كند كه رطب حاوي 400 ميلي‌گرم و خرماي خشك محتوي حدود 700 ميلي‌گرم پتاسيم مي‌باشند.

هسته خرما تقريبا ده درصد وزن ميوه را در برمي‌گيرد و داراي مقاديري پروتئين، چربي، كربوهيدرات و فيتواسترول‌ها است. از روغن موجود در هسته در صابون سازي و تهيه محصولات آرايشي استفاده مي‌شود. ضمنا هسته خرما را آسياب كرده با علوفه مورد تغذيه دامها مخلوط مي‌كنند. از ضايعات شيره خرما نيز اسيد سيتريك توليد مي‌شود.

بنابر توضيحات ياد شده، مصرف خرما به‌عنوان يك ماده غذايي سالم، مطبوع و حاوي ارزش تغذيه‌اي بالا قابل توصيه مي‌باشد.