حاجی نمونه مروت و جوانمردى

مروت و جوانمردي

در روايات ما از «حسن معاشرت»، «رفق و مدارا» و «حفظ الغيب همسفران» به عنوان نشانه مروت در سفر ياد شده است. امام صادق(ع)مي فرمايد: مروت دو گونه است: مروت در حضر و وطن و مروت در سفر. مروت در حضر عبارت است ازتلاوت قرآن، حضور در مساجد، همنشيني با اهل خير و نظر در فقه و مسائل فقهي. اما مروت در سفر عبارت است از بذل و بخشش، مزاح كردن در صورتي كه خدا را به خشم نياورد، مخالفت نكردن با همسفران و سخن نگفتن پشت سر آنان، پس از جدا شدن از آنها». سفر و وقايع آن امانت است و در حفظ امانت بايد كوشيد. بنابراين، اگر زائر به هنگام معاشرت با همراهان، از آنها ضعفي ديد و نامطلوبي مشاهده كرد، بايد در سفر بگذارد و برود و آن را بازگو نكند كه اين خلاف مروت است.