رواق روشنی استطاعت آیت الله شاهرودى

استطاعت آيت الله شاهرودي

سطح زندگي آيت الله شاهرودي خيلي عادي و در رديف پايين بود. از اين رو خود را مستطيع به استطاعت ماليه نمي‌ديد تا آنكه در اواخر عمرش فردي نيكوكار از اهالي كويت، مخارج تشرّف ايشان به حج را به عهده گرفت و معظم له به استطاعت بذليه، مستطيع گرديد. لكن به علت ضعف مزاج و آنكه سفر ايشان چون سفر يك مرجع تقليد شيعه بود و قهراً افرادي بايد همراه داشته باشند و مستلزم مخارج زيادي بود، راضي به اين سفر نبود. از اين رو از آقاي جناتي مي‌خواهند كه در مباحث درس ايشان مروري كرده و ملاحظه كند كه آيا راهي براي قبول نكردن پول وجود دارد يا نه؟ آقاي جناتي بعد از مراجعه، به عرض ايشان مي‌رساند كه شما سر درس اين روايت را قبول كرديد كه: براي كسي كه هزينه حج بذل مي‌شود بايد حج كند، ولو آنكه مركب او الاغ گوش و دم بريده باشد. خلاصه راهي وجود ندارد، مگر آنكه بذل كننده، از بذل خود برگردد. به دنبال اين گفت‌وگو، براي آنكه بذل كننده را از بذل پشيمان كنند، به نزد وي مي‌فرستند و مي‌گويند كه خرج سفر حج ايشان زياد است. آن شخص مي‌گويد: تمام مخارج را تأمين مي‌كنم، بدين جهت ايشان به سفر حج مشرف مي‌شوند.

مردان علم در ميدان عمل، ج 3، ص 169 و 170