اصلاح الگوی مصرف در ادبیات کهن
اصلاح الگوی مصرف در ادبیات کهن مردم ایران به علت پیوند محکمی که با دین و مظاهر مقدس دینی دارند، به خوبی سنتهای نهادینه شده را میپذیرند و به آنها اعتماد دارند. بیان آیات قرآن کریم و احادیث نورانی معصومین(ع) در مذمت اسراف و ترغیب به صرفهجویی، بهتری
اصلاح الگوي مصرف در ادبيات كهن
مردم ايران به علت پيوند محكمي كه با دين و مظاهر مقدس ديني دارند، به خوبي سنتهاي نهادينه شده را ميپذيرند و به آنها اعتماد دارند. بيان آيات قرآن كريم و احاديث نوراني معصومين(ع) در مذمت اسراف و ترغيب به صرفهجويي، بهترين راهكار عمومي سازي و نهادينه سازي فرهنگ صرفهجويي و پرهيز از اسراف است. همچنين تشويق به قناعت و صرفهجويي و بيان پيامدهاي منفي تجملگرايي و اشرافيگري و سوق دادن مردم به سوي افتخار به داشتههاي معنوي دروني به جاي تفاخر به ظاهر و ثروت و... از ديگر ظرفيتهاي موجود در بحث آموزههاي ديني است كه لازم است از طريق رسانهها، بهويژه صدا و سيما براي مردم بازگو گردد. به تصوير كشيدن سرانجام اسرافكاران در همه طبقات اجتماعي و پيوند آنها با اتفاقات طبيعي نيز ميتواند از جمله عوامل باز دارنده اسرافگرايي و سوق دادن جامعه به سمت و سوي قناعت و صرفهجويي باشد.
سعدي حكايت ميكند: «پارسازادهاي بر اثر مرگ دو عمويش، داراي ارث و ثروت بسيار گرديد. او آن ثروت را به فسق، اسراف و ريخت و پاش زياد، در راههاي بد مصرف ميكرد و به هر گناهي دست زد.
از روي نصيحت به او گفتم: اي فرزند! درآمد همچون آب جاري است و زندگي همانند آسيابي است كه به وسيله آن آب، در گردش است. اگر آب كم شود يا از بين برود، سنگ آسياب از گردش ميافتد. بيهوده خرج مكن كه به روز دشواري ميافتي.
جوان در جوابم گفت: آسايش زندگي حاضر را نبايد به خاطر رنج آينده به هم زد. نقد را بگير و دست از آن نسيه بردار. ديدم نصيحت مرا نميپذيرد، همنشيني با او را ترك كردم. مدتي گذشت، همانطور كه من پيش بيني ميكردم، بر اثر عياشي و اسراف، كارش به جايي رسيد كه ديدم لباس پر وصله و پاره پاره پوشيده و لقمه لقمه به دنبال غذا بود.
وقتي او را چنين ديدم، خاطرم دگرگون شد. ديدم از مردانگي به دور است كه اكنون نزدش بروم و با سرزنش كردن، نمك بر زخمش بپاشم».1
پينوشت1. حكايتهاي گلستان، ص 245.