یادداشت زائر خورشید بی غروب
خورشید بی غروب وقتی برای اولین بار به مدینه النبی وارد می‌شوی به هنگام تشرف به حرم نبوی صحنه‌ای شگفت، نظرت را به خود جلب می‌کند، حرکت سیل آسای مسلمانان را می‌بینی که از جهات مختلف به طرف محوری واحد در حرکتند، مسلمانانی با رنگها، نژادها ، زبانهای گوناگون
خورشيد بي غروب
وقتي براي اولين بار به مدينه النبي وارد مي‌شوي به هنگام تشرف به حرم نبوي صحنه‌اي شگفت، نظرت را به خود جلب مي‌كند، حركت سيل آساي مسلمانان را مي‌بيني كه از جهات مختلف به طرف محوري واحد در حركتند، مسلماناني با رنگها، نژادها ، زبانهاي گوناگون در مسابقه‌اي مقدس، مشتاقانه سعي مي‌كنند خود را به حريم آن خاتم رسولان برسانند. با ديدن اين صحنه ناخودآگاه به ياد اين آيه مي‌افتي كه : فبما رحمه من الله لعنت لهم لو كنت فظاً غليظ القلب لانفضوا من حولك فاعف عنهم... جاذبه‌ي فوق العاده‌اي كه آن
رحمه للعالمين در زمان حيات و زندگي خود، موجب حضور پروانه‌وار صحابي به گرد آن بزرگوار مي‌شد، همان كشش، امروز پس از هزار و چهارصد و اندي سال و عليرغم وجود ابزار گوناگون دنيا گرايي، باز همچنان هزاران عاشق دلباخته را به سوي خود مي‌خواند. انسان‌هاي عاشقي كه به گفته‌ي حضرتش؛ نه وي را ديده‌اند و نه صدايي از او شنيده‌اند. كه البته ثواب عمل چنين افرادي، براساس روايتي از آن بزرگوار ، هفتاد برابر اصحابي است كه وي را ديده و صدايش را شنيده‌اند.
ناصر شمس بخش