اندیشه زائر جان کعبه ولایت است
جان کعبه ولایت است آیت الله جوادی آملی باید بگوییم که کعبه و حرمتش، زمزم و شرافتش، صفا و مروه و صفایش، قربانگاه و تقوای قربانیش، رمی جمرات و طرد شیطانش، عرفات و نیایش خالصانه‌اش، و سرزمین حرم با تمام برکاتش، در پرتو ولایت و امامتِ رسول‌خدا(ص) و اهل‌بیت(
جان كعبه ولايت است
آيت الله جوادي آملي
بايد بگوييم كه كعبه و حرمتش، زمزم و شرافتش، صفا و مروه و صفايش، قربانگاه و تقواي قربانيش، رمي جمرات و طرد شيطانش، عرفات و نيايش خالصانه‌اش، و سرزمين حرم با تمام بركاتش، در پرتو ولايت و امامتِ رسول‌خدا(ص) و اهل‌بيت(ع) است. اگر كعبه به همه اين شرافت‌ها مزيّن است، روح عمل و مناسكش ولايت و امامت و شناخت امام و خضوع در برابر امام است. خداوند متعال به مكّه‌اي سوگند ياد مي‌كند كه پيغمبر در آن باشد. مكّه‌اي كه پيامبر در آن نباشد، جز سنگ و گِل نيست؛ «لا اقسم بهذا البلد وأنت حِلٌّ بهذا البلد».1
آري اگر خداوند به مكه سوگند ياد مي‌كند، به پاس احترام معصوم است. اگر كعبه و مسجدالحرام را به عظمت ستود و فرمود: «و مَن يُرِد فِيه بإلحادِ بِظُلْمٍ نُذِقهُ مِن عذاب أليم؛ هر كس درباره كعبه و حرم اراده و قصد سوء و الحاد كند، ما او را به عذاب دردناك گرفتار مي‌كنيم».2
و اگر مي‌فرمايد: «ألم تَرَ كيفَ فَعلَ ربُّك بِأصحابِ الفيل ألَم يَجْعل كيْدَهم في تَضليل فَأرسلَ عَلَيهم طيراً أبابيل تَرميهم بِحجارَة مِن سِجّيل فجعلهم كعصف مأكول»،3 اگر ابرهه با همه فيل‌هايش، به وسيله طير ابابيل ذليل مي‌شود و فرار مي‌كند، اين همان خشم خداست كه: «ومن يرد فيه بالحاد بظلم نذقه من عذاب أليم».
افرادي چون «ابن‌زبير» كه حسين بن‌علي(ع) و علي بن‌الحسين(ع) را تنها گذاشت و به ياري‌شان نشتافت، اگر به درون كعبه هم پناه ببرد، كعبه با همه قداستي كه دارد ديگر حرمِ امن خدا نيست و با منجنيق «حَجّاج بن‌يوسف» ويران مي‌شود. خدايي كه روزي با طير ابابيل جلو ابرهه را گرفت، اين بار مهلت داد تا حَجّاج از بالاي كوه ابوقبيس، با نصب منجنيق و سنگ‌هاي آن كوه، كعبه را ويران كند. آري، حرمتِ كعبه به احترام امامتِ امام است. جان كعبه ولايت است. روح كعبه امامت است. اگر كسي امام را نشناخت، مصداق «من مات ولم يعرف امام زمانه مات ميتةً جاهلية»4 خواهد بود و او اگر حتّي به درون كعبه پناه ببرد، از امن اله برخوردار نيست. چرا كه: «بُني الاسلام علي خمس؛ علي الصلوة و الزكوة و الحج و الصوم و الولاية و ما نودي بشيء بمثل ما نودي بالولاية»5. به اميد آنكه حج با تمام ابعادش كه رسول‌خدا(ص) فرمود: «خذوا عنّي مناسككم»6 و زيارت كعبه با شيوه‌اي كه ابراهيم(ع) از خدا مسئلت كرد كه: «وأرِنا مناسكنا و تُب علينا اِنّك أنت التوّاب الرّحيم» نصيب همه زائران بيت الله الحرام بشود و طواف كنند و همانند فرشته از آن ديار بازگردند و حامل نور باشند.
پي‌نوشت‌ها
1. بلد، آيه 1.
2. حج، آيه 25.
3. فيل، آيه 1.
4. وسائل الشيعه، ج16، ص246.
5. همان، ج1، ص7.
6. تيسير الوصول، ج1، ص312.