گزارشی از وضعیت استقبال از حاجیان ایرانی در فرودگاه مهرآباد
گزارشی از وضعیت استقبال از حاجیان ایرانی در فرودگاه مهرآباد ما سالمیم، این جا خطرناک است ساعت، 19 و 45 دقیقه را نشان می داد و دکتر "محمود سروش" مدیر برنامه آنفلوآنزای وزارت بهداشت به همراه تیم مراقبت بهداشتی مرزی فرودگاه مهر آباد، منتظر ورود چهارمین پرو
گزارشي از وضعيت استقبال از حاجيان ايراني در فرودگاه مهرآباد
ما سالميم، اين جا خطرناك است
ساعت، 19 و 45 دقيقه را نشان مي داد و دكتر "محمود سروش" مدير برنامه آنفلوآنزاي وزارت بهداشت به همراه تيم مراقبت بهداشتي مرزي فرودگاه مهر آباد، منتظر ورود چهارمين پرواز از جده به مهرآباد بود.
دكتر سروش دقايقي پيش، از ترمينال حجاج بازديد كرده بود، در اين بازديد، از آنجا كه فرودگاه مهرآباد تحت پوشش خدمات دانشگاه علوم پزشكي ايران، قرار دارد، يكي از مسئولان اين دانشگاه نيز توضيحات لازم در خصوص فعاليت هاي اطلاع رساني دانشگاه مورد اشاره در ترمينال حجاج اين فرودگاه را به مدير برنامه آنفلوآنزاي وزارت بهداشت ارايه داد.
جاي جاي ترمينال حجاج، بنر ها و تابلوهاي اطلاع رساني آنفلوآنزاي نوع A به چشم مي خورد. روي يكي از تابلو ها با حدود 30 متر مربع مساحت نوشته شده بود “ بيماري آنفلوآنزا جدي ولي قابل پيش گيري، علايم : تب بالاي 8 / 37 در جه، لرز، آبريزش بيني، گلو درد، درد عضلاني و گاهي اسهال»
تمام نمايشگر ها يا LCD هم پيام هاي پيش گيري از ابتلا به آنفلوآنزاي نوع A را اطلاع رساني كرده و فقط چند دقيقه كوتاه در خصوص موضوعات ديگر، تبليغ مي كردند. عده اي جوان، تحت عنوان “شهرياران سلامت “ كه از شهرداري آمده بودند، هم جلوي در ترمينال حجاج و هم داخل ترمينال(وسط ترمينال)، در حالي كه روي ميز غرفه شان پر از بروشور (جزوه اطلاع رساني) هايي تحت عنوان پيش گيري از بيماري آنفلوآنزاي نوع A بود، در حالي كه هر كدام ماسكي بر رو ي بيني و دهان خود گذاشته بودند، استقبال كننده ها را راهنمايي مي كردند كه چگونه با حاجي خود برخورد كنند و اقدامات پيش گيرانه را انجام دهند.
روي يكي از بنرهاي بلند و بزرگ كه از سقف تا نزديكي زمين سالن حجاج را گرفته بود، درشت، نوشته شده بود: “مراسم ديد و بازديد (وليمه) يك هفته پس از باز گشت انجام شود.»
سالن انتظار مملو از جمعيتي بود كه به دسته هاي 10، 15، 20 و گاهي بيشتر هم تقسيم شده بودند و در حالي كه برخي از آنها اسپند داني را نيز با خود، همراه آورده بودند، منتظر حاجي از سفر بازگشته خود بودند.
تمام سرويس هاي بهداشتي، ضد عفوني شده بودند و افرادي با لباس هاي سر تا پا سپيد در حالي كه ماسك زده بودند تمام در و ديوار ها را قبل و بعد از هر پرواز ضد عفوني مي كردند.
در سمت راست و چپ راهرو ورودي حجاج، دو دستگاه ضد عفوني كننده برقي نيز تعبيه شده بود كه كافي است، حاجي فقط دست ها را به مواد آغشته كرده تا ضد عفوني شود.
انتظار سر آمد و هواپيماي حجاج به زمين نشست. مدير برنامه آنفلوآنزا به همراه تيم پزشكي مراقبت مرزي فرودگاه منتظر ورود حاجي ها بود تا نتيجه چند ماه كار و تلاش خستگي ناپذير خود و ديگر مسوولان نظام سلامت در خصوص حاجي ها و آنفلوآنزاي نوع A را ببيند. چهار نفر، (دو نفر سمت راست و دو نفر سمت چپ)، جلوي در ورودي، به سرعت ايستادند و در حالي كه از حجاج مي خواستند تا دست هاي خود را در وهله نخست، ضد عفوني كنند، آنها را به سمت دستگاه هاي برقي راهنمايي كردند.
قرار بود دست هاي حاجي ها، در بدو ورود توسط مامورين پايگاه مراقبت بهداشتي، ضد عفوني شود اما اين موضوع اتفاق نيفتاد و اين كار را مسئولان، بر عهده حجاج گذاشتند.
اين بار، حجاج بودند كه بايد تصميم مي گرفتند به سمت دستگاه ضد عفوني كننده دست بروند يا نروند. در حالي كه بيش از نيمي از حجاج با عجله به سمت پليس گذرنامه مي رفتند، فقط كمتر از 50 درصد حجاج حاضر شدند دست هاي خود را با اين مواد ضد عفوني كنند. آن عده كه اين كار را انجام نمي دادند، در حالي كه بر پيشاني خود گره زده و زير لب، غرولند مي كردند، به مسئولان پايگاه مراقبت مرزي معترضانه، مي گفتند: “شما بيخودي بزرگش كرديد! آنجا كه خبري از آنفلوآنزا نيست.»
يكي از حاجي ها ي معترض به درخواست مسئولان پايگاه مراقبت مرزي در خصوص ضد عفوني كردن دست ها با صداي بلند، اظهارداشت: “دروغه! دروغه!»
“حاج آقا چي دروغه؟ “،
“ما كه در مكه چيزي تحت عنوان آنفلوآنزا نديديم. اگر بخواهيم بگيريم، اينجا (ايران) مي گيريم. ما سالميم! «
يك حاجي ديگر در حالي كه به شدت عصباني شده بود، خطاب به كارشناسان بهداشتي اظهارداشت: “ مگر ما جذام داريم كه با ما اين طوري رفتار مي كنيد؟ از شما كه سالم تريم!»
دكتر “پيمان لسان پزشكي” سرپرست تيم مراقبت مرزي فرودگاه مي گويد: ما نمي توانيم حجاج را با متوسل شدن به زور، وادار به ضد عفوني كردن دست هايشان كنيم. اين فرهنگ سازي را بايد پزشكان كاروان حجاج انجام دهند، وگرنه ما فقط مي توانيم آنها را براي ضد عفوني كردن دست هايشان،راهنمايي كنيم.»
جالب است كه پزشكان كاروان ها و همه عوامل هيات پزشكي حج و زيارت، در روزهاي گذشته بارها بر سلامتي حجاج و منتفي بودن خطر آنفولانزا تاكيد كرده بودند. اما به نظر مي رسد نظام سلامت كشور توجهي به اين موضوع نداشته است.
*** سالن انتظار
يكي از نكات جالب توجه، ديده بوسي بي محاباي حاجي ها بدون در نظر گرفتن توصيه هاي بهداشتي براي آنفلوآنزاي نوع A بود كه توجه مسئولان بهداشتي را به خود جلب كرد.
اكثر اين افراد، تقريبا تمام آنها، نه تنها با نزديكان خود ديده بوسي را انجام دادند، بلكه كودكان همراه را كه در بين آنها نوزادان، نيز به چشم مي خوردند، تنگ، در آغوش گرفته و مي بوسيدند.
خانمي كه يك نوزاد يك ماهه را در آغوش گرفته مي گويد: ما كسي را نداشتيم تا بچه را پيشش بگذاريم و خودمان بياييم، مجبور شدم بچه را بياورم.
يكي از حجاج در حالي كه دست بر شانه هاي پسر بچه 10 ساله اش گذاشته تاكيد مي كند: “آنجا هيچ خبري نيست. اينجا زيادي شلوغش مي كنند.»
اما ظاهرا كسي گوشش بدهكار اين حرف ها نيست. موج فراگير آنفولانزا در داخل كشور باعث شده اخبار مربوط به حج و سلامت حجاج با كم دقتي و سهل انگاري دنبال شود. در ميان غوغا و تبليغات رسانه اي مسئولين بهداشت، تنها چيزي كه شنيده نمي شود صداي حاجيان نجيب ايراني است كه سالم و سرحال از راه رسيده اند و مي خواهند خانواده و نزديكانشان را ببينند.