چرا وهابیّت به ساحت مقدس حضرت سلیمان(ع) توهین می­کنند؟

   ابن تیمیه و ابن قیم با بی شرمی کامل نسبت به حضرت سلیمان(ع) اینگونه تهمتی می زنند: که حضرت سلیمان گفت : امشب با صد [یا نودو نه یا هفتاد] زن همبستر خواهم شد که هر یک از آنان فرزند جنگجو به دنیا آورد و همه این فرزندان در راه خدا جهاد کنند. ک

 
 ابن تيميه و ابن قيم با بي شرمي كامل نسبت به حضرت سليمان(ع) اينگونه تهمتي مي زنند: كه حضرت سليمان گفت : امشب با صد [يا نودو نه يا هفتاد] زن همبستر خواهم شد كه هر يك از آنان فرزند جنگجو به دنيا آورد و همه اين فرزندان در راه خدا جهاد كنند. كسي كه در كنار حضرت سليمان بود به او گفت بگو ان شاءالله . ولي حضرت سليمان از گفتن اين جمله خودداري نمود و در نتيجه از تمام همسرانش فقط يكي آبستن گرديد و آن هم تكه گوشتي كه انسان كامل نبود به دنيا آمد.
وهابيت چگونه به چنين عقيده اي كه بر گرفته از يهود و مخالف آيات قرآن است پايبند است ،افسانه اي كه با عقل ونقل و عرف در تعارض است و حتي امكان عقلائي آن داده نمي شود زيرا حيث زماني چنين كاري در يك شب امكان پذير بوده نيست ؟ علاوه بر اين اتهام زيانبار وهابي ها نسبت به اين پيامبر بزرگوار الهي اولا مانند ساير ادعاهاي آنان هيچ مدرك وسندي ندارد مگر اينكه در ميان ياوه گويي هاي تحريفات اسرائيلي يافت شود. ثانيا با توجه به عصمت انبياء چگونه ممكن است از اين پيامبر بزرگ الهي براي يك امر غيرمعقول دو خطاي بزرگ كه يكي منافي با عفت واخلاق نبوي و ديگري منافي با ايمان  توحيدي است سر بزند ؟! افزون بر اينها خدواند در قرآن كريم از حضرت سليمان(ع) به بزرگواري يادكرده وبه او علم و حكمت عطا نموده وبا داشتن چنين سرمايه الهي ممكن نيست اين دو خطاي بزرگ از او صادر شود. خداوند مي فرمايد: «وَ لَقَدْ آتَيْنا داوُدَ وَ سُلَيْمانَ عِلْماً وَ قالاَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذي فَضَّلَنا عَلى‏ كَثيرٍ مِنْ عِبادِهِ الْمُؤْمِنين؛ و ما به داوود و سليمان، دانشى عظيم داديم و آنان گفتند: ستايش از آن خداوندى است كه ما را بر بسيارى از بندگان مؤمنش برترى بخشيد. »[1] و نيز صدور اين گفتار و رفتار با وجود هدايتي كه خداوند به انبياء خود از آن جمله حضرت سليمان(ع) اختصاص داده  است  براي هيچ كسي قابل پذيرش نمي باشد. خداوند مي فرمايد: « وَ وَهَبْنا لَهُ إِسْحاقَ وَ يَعْقُوبَ كُلاًّ هَدَيْنا وَ نُوحاً هَدَيْنا مِنْ قَبْلُ وَ مِنْ ذُرِّيَّتِهِ داوُدَ وَ سُلَيْمانَ وَ أَيُّوبَ وَ يُوسُفَ وَ مُوسى‏ وَ هارُونَ وَ كَذلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنينَ؛ و اسحاق و يعقوب را به او [ابراهيم‏] بخشيديم و هر دو را هدايت كرديم و نوح را (نيز) پيش از آن هدايت نموديم و از فرزندان او، داوود و سليمان و ايّوب و يوسف و موسى و هارون را (هدايت كرديم) اين گونه نيكوكاران را پاداش مى‏دهيم‏.»[2]  اين چگونه علم و هدايت خدايي است كه حضرت سليمان با داشتن آن دچار لغزش مي شود و نه تنها مرتكب كار بي نتيجه اي مي شود بلكه خدا را هم فراموش نموده و در برابر تذكر همراهش مبني بر گفتن انشا الله از خود بي اعتنايي نشان مي دهد. و باز اين مطلب چگونه قابل پذيرش است كه علم و هدايت الهي در نزد حضرت سليمان (ع) مي باشد اما كسي ديگري كه ازين هدايت و علم برخوردار نيست از او بهتر و بيشتر مي داند و سليمان(ع) در برابر او كم مي آورد ؟! 


[1] .نمل/15.
[2] .انعام/84.
 


| شناسه مطلب: 84359







نظرات کاربران