بئر میمون
بئرمیمون، چاهی در حوالی مکه است. معرفی بئرمیمونبئرمیمون، چاهی در حوالی مکه. اگرچه این چاه در صدر اسلام شهرتی داشته، در حال حاضر محلی بدین نام در ناحیه مکّه یافت نمی‌شود. در منابع موجود نیز مطلبی دال بر این‌که بئرمیمون متروک شده یا
بئرميمون، چاهي در حوالي مكه است.
معرفي بئرميمون
بئرميمون، چاهي در حوالي مكه. اگرچه اين چاه در صدر اسلام شهرتي داشته، در حال حاضر محلي بدين نام در ناحيه مكّه يافت نمي‌شود. در منابع موجود نيز مطلبي دال بر اين‌كه بئرميمون متروك شده يا هنوز، با نامي ديگر، از آن استفاده مي‌شود وجود ندارد. محل اين چاه قديمي نيز مشخص نيست. بسياري از شواهد گوياي آن است كه بين مسجدالحرام و مني، ولي اندكي نزديكتر به محل اخير، قرار داشته است.
← ذكر بئرميمون در كتب مختلف
شرح طبري [۱] درباره مرگ خليفه منصور (۱۵۸/۷۷۵) در بئرميمون گوياي اين است كه چاه در منطقه حرم و بر راه حاجيان عراقي قرار داشته است (روايت ديگري، محل مرگ منصور را در تپه حَجون ذكر مي‌كند نه بئرميمون).
بر مبناي شاهد ديگري، بئرميمون در ناحيه شمالي تر مكه، در نزديكي مَرّالظهران («وادي فاطمه» فعلي)، قرار داشته است.
ابن حائك [۲] بئرميمون را يكي از دو چاه بسيار كهن قلمداد كرده است.
بكري [۳] بر آن است كه بئرميمون از زمزم بسيار كهنتر بوده است.
اين چاه اگر از چنين قدمتي برخوردار بود، بايستي آن را فردي متقدّمتر از ميمون، يعني برادر علاءبن حضرمي كه حفر چاه را به او و چند همنام او نسبت داده‌اند، حفر كرده باشد.
در تاريخ مكه محمدبن احمد نهروالي، معروف به اِعلام [۴] آمده است كه بئرميمون به شبكه آبرساني مكه كه باني آن ملكه زبيده بود، متصل بوده است.
برخي از مفسران، آيه قُل اَرَءَيْتُم اِنْ اَصْبَحَ مآؤُكُمْ غَوْراً فَمَنْ يَاتيكُمْ بِمآءٍ مَعينٍ [۵] (بگو اگر آبتان در زمين فرو رود، چه كسي شما را آب روان خواهد داد) را اشاره‌اي به بئرميمون تلقي كرده‌اند.
فهرست منابع
(۱) علاوه بر قرآن.
(۲) ابن حائك، صفة جزيرة العرب، چاپ محمدبن علي أكوع، بيروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳.
(۳) عبدالله بن عبدالعزيز بكري، معجم مااستعجم من اسماء البلاد و المواضع، چاپ مصطفي سقّا، قاهره ۱۹۴۵ـ ۱۹۵۱.
(۴) احمد سباعي، تاريخ مكه، قاهره ۱۳۷۲، ص ۹۶.
(۵) محمدبن جريرطبري، تاريخ الرسل والملوك، چاپ دخويه، ليدن ۱۸۷۹ـ۱۹۰۱.
(۶) محمدبن احمد فاسي، شفاءالغرام بأخبارالبلدالحرام، قاهره ۱۹۵۶، ج ۱، ص ۳۴۳.
(۷) محمدبن احمد نهروالي، كتاب الاعلام باعلام بيت الله الحرام في تاريخ مكة المشرفة، مكه (تاريخ مقدمه ۱۳۷۰/۱۹۵۰).
(۸) علي بن ابي بكر هروي، الاشارات الي معرفة الزيارات، چاپ سوردل ـ تومين، دمشق ۱۹۵۳، ص ۸۹.
پانويس
۱. ↑ محمدبن جريرطبري، تاريخ الرسل والملوك، ج۱، ص۴۵۶، چاپ دخويه، ليدن ۱۸۷۹ـ۱۹۰۱.
۲. ↑ ابن حائك، صفة جزيرة العرب، ج۱، ص۲۴۲، چاپ محمدبن علي أكوع، بيروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳.
۳. ↑ عبدالله بن عبدالعزيز بكري، معجم مااستعجم من اسماء البلاد و المواضع، ج۴، ص۱۲۸۵، چاپ مصطفي سقّا، قاهره ۱۹۴۵ـ ۱۹۵۱.
۴. ↑ محمدبن احمد نهروالي، كتاب الاعلام باعلام بيت الله الحرام في تاريخ مكة المشرفة، ج۱، ص۲۸۲، مكه (تاريخ مقدمه ۱۳۷۰/۱۹۵۰).
۵. ↑ ملك/سوره۶۷، آيه۳۰.