آیا جگرخواری هند بنت عتبه، مادر معاویة بن ابوسفیان، در کتاب‌های اهل سنت منبعی دارد؟
مهم‌ترین منابع تاریخی و حدیثی اهل سنت به روشنی به این مساله تصریح کرده‌اند که وحشی، غلام جبیر بن مطعم به سفارش هند، حضرت حمزه را شهید کرد و هند پس از اینکه بر جنازه حمزه حاضر شد، پهلویش را درید و جگرش را بیرون کشید و در دهان گذاشت و جوید، ولی نت
مهم‌ترين منابع تاريخي و حديثي اهل سنت به روشني به اين مساله تصريح كرده‌اند كه وحشي، غلام جبير بن مطعم به سفارش هند، حضرت حمزه را شهيد كرد و هند پس از اينكه بر جنازه حمزه حاضر شد، پهلويش را دريد و جگرش را بيرون كشيد و در دهان گذاشت و جويد، ولي نتوانست آن را ببلعد و به همين جهت آن را بيرون انداخت.[1] به نقل از روايت‌ها، هند با بريدن گوش‌ها و بيني و لب‌هاي حمزه، از اين تكه‌ها براي خود گردنبدي ساخت و جواهراتش را به وحشي بخشيد.[2]
واقدي به عنوان قديمي‌ترين منابع اهل سنت، شرح واقعه را به گفته وحشي، اين‌چنين نقل مي‌كند:[3]
پس از شهادت حمزه، شكم وي را شكافتم و كبدش را نزد هند دختر عتبه آوردم و گفتم: «اگر قاتل پدرت را بكشم چه چيزي مال من است؟» گفت: «هرآنچه از جواهرات بر تن دارم». كبد حمزه را به او دادم و هند آن را به دندان كشيد، ولي بيرون انداخت و نمي‌دانم، نتوانست آن را ببلعد يا از آن بدش آمد. سپس لباس‌هاي قيمتي و همه جواهراتش را بيرون آورد و به من داد و گفت: «هنگامي‌كه به مكه رفتيم، ده سكه طلا هم براي توست». سپس گفت: «محل كشته شدنش را نشانم بده». هند اندام جنسي و بيني و گوش‌هاي حمزه را قطع كرد و با آنها زيورآلاتي براي خود ساخت و با آن وارد مكه شد.
بنابر گزارشي ديگر، هند قسمتي از جگر حمزه را كباب كرد و خورد.[4]